dinsdag 13 december 2011

Living like Larry XII - Kleding enzo

Dan nu even zonder sarcasme, zonder bitterheid (dat is af en toe érg moeilijk voor mij), iets schrijven over de gekte. Ken je dat?
Zo niet, ga eens op zaterdag de stad in. Niet te vroeg, laten we zeggen, half 2 is vroeg genoeg. Ga bijvoorbeeld eens naar de Hema, of de V&D. Warenhuizen waar iedereen wel eens heen moet. Waar, zo zul je je verbazen, iedereen op zaterdag ook lijkt te zijn. Kopen. Want het is zo goedkoop, in de aanbieding.

Ik zal niet zeggen dat ik daar nooit tussen loop, die massa's. In het weekend heb je nu eenmaal meer tijd. Wel wil ik kwijt, dat ik ontzettend schrik als ik merk: ik ga ook zo mee in de gekte. Ik strijk met mijn hand over jurkjes met pailletten aan de randen van de wijde mouwtjes en ik verbeeld me dat ik dan pas écht goed uit de verf kom. Dat iedereen me daarin wel zal bewonderen.
En natuurlijk, kleding doet iets met je, zeker goedgekozen. Maar kleding kopen is niet hetzelfde als een zakje instant happiness. Het brengt je geen geluk, liefde of nieuwe baan. Echt niet.

Ik vind het triest dat ik dat tegen mezelf moet zeggen.

Dit is, denk ik, dan ook de eerste Living like Larry waarbij ik even moet toegeven. Ik heb de juiste mindset nog niet te pakken. Ik word gelukkig van nieuwe kleding, ik denk meestal echt dat het uitmaakt. Misschien heb ik het dan ook wel bij het juiste eind?, zo kwam bij me op. Maar een goed gevoel houd ik er niet aan over. Denken in oplossingen!

1.
Waste not, want not is een categorie op de blog van Colin Beaven. Colin heeft de documentaire No Impact Man gemaakt, die ik zeker nog eens wil  zien (eerder schreef ik er al over). Het stuk waar ik nu naar toe link heet What we'd gain if we built things to last. Het is een kort stukje en de moeite om even te lezen. De conclusie: als spullen langer mee zouden gaan, zouden ze meer emotionele waarde krijgen en zou de drang tot steeds vervangen minder zijn.

2.
En klopt dat niet? We vinden het heel normaal dat 2 paar sokken 2 euro kost, maar goed, ze gaan dan ook maar een jaartje mee. Natuurlijk zou ik graag zien dat dat verandert.
Vooralsnog gaat er veel textiel en oude kleding weg, met het vuilnis mee. Als je iets niet meer hoeft: breng het dan op de juiste manier weg! Dat wil zeggen: alle textiel, ook wol en kapotte kleding waar écht niemand meer iets aan heeft, in zo'n container - dus niet met het gewone afval!

3.
In 2010 heb ik precies bijgehouden wat ik aan kleding gekocht heb. Niet bij financiën (dus op één grote hoop met andere uitgaven), maar apart, op één A4tje dat ik bewaarde in mijn onderste bureaula. Kleding ingedeeld per maand. Het viel me mee - en dat kwam ook door het bijhouden. Als ik in zo'n warenhuis stond met een simpel (en nu zo goedkoop!) truitje, dacht ik aan de lijst, waar soms voor die maand al drie dingen opstonden. Dan hielp het me te denken, is dit nu echt zo fantastisch dat het op de lijst mag? Je krijgt gedurende 12 maanden nog regelmatig die uitgave te zien...
Dit jaar heb ik de lijst geen ruimte gegeven, maar in 2012 ga ik het weer doen, misschien spreekt het jou ook aan als je eigen mindset een beetje wilt beïnvloeden.

4.
Een andere reden waardoor ik me regelmatig slecht en schuldig over nieuwe kleding voel, is de herkomst ervan. Dat labeltje Made in Bangladesh geeft mijn verbeelding genoeg te doen. Maar helaas, het label Made in Germany kan je niet gerust stellen: soms betekent dat dat alleen de rits in Duitsland vervaardigd is en het label Made in Italy kan net zo goed staan voor: gemaakt in China, verscheept naar de haven van Napels, waar dit shirtje de belasting ontdook en zo snel en illegaal mogelijk naar Nederland werd gebracht. (Lezen: Gomorra, maar daarover binnenkort meer).
Boycotten? Maar welk merk maakt géén gebruik van kinderhanden? Je geweten negeren dan? Of alleen nog maar tweedehands kopen - maakt een tweede leven het minder slecht? Bij Oxfam hebben ze hier goed over nagedacht en dit korte, nuttige artikeltje gemaakt.

5.
Hoe kunnen bedrijven weten dat wij, dat JIJ je hier zorgen over maakt? Als wij het ze niet laten weten?
Ik wil H&M graag een brief of mail sturen, maar voordat ik dit kan doen, moet ik me verdiepen in het bedrijf. Ik wil niet afgescheept worden omdat ik hun jaarrapporten niet goed genoeg gelezen heb...
Als ik zo'n brief of mail maak volgens een bepaald concept, zou iemand dan met me mee schrijven?
Nu weet ik onvoldoende van de alternatieven voor niet-biologisch katoen en kinderarbeid af. Schone kleren heeft alvast flink wat voorwerk gedaan. Hun lastige vragen zijn dan ook zeker de moeite waard om te lezen. Mooi ook, die naam: schone kleren. Dat wil toch iedereen?

Dit stukje is één in een reeks over tevreden zijn met minder, en vooral milieuvriendelijker zijn met minder. Klik op het labeltje hieronder om meer over Living like Larry te lezen.

11 opmerkingen:

  1. 3. Volgens mij moet 2010 2011 zijn en 2011 2012?

    5. Heel veel bedrijven hebben een corporate responsibility report, daarin staat vooral heel veel onzin (en niet) over wat ze allemaal wel niet aan het milieu en dergelijke doen. Zou je even moeten/kunnen opzoeken, al zijn ze moeilijk te vinden natuurlijk.

    Ik moet eerlijk toegeven dat ik het qua kleding een klein beetje met je eens ben, maar het grootste gedeelte van mijn klerenkast stamt dan ook nog ongeveer uit Mamma's tijdperk, enzo ;-) Maar ik heb hier ook wel nog wat dingen en ideeën over, hoe dat beter gaat. Work in progress!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik vind je living like larry posts echt heel fijn en interessant. Ik probeer de laatste tijd ook minder te kopen en als het kan iets millieu vriendelijks of fairtrade. Maar soms is het echt lastig. Vooral bij kleding vind ik. Ik ben maar vast begonnen met minder kleding kopen. Als je een concept post zou ik hem ook wel willen mailen. ik kijk zelf ook wel eens op rank a brand maar het blijft allemaal een beetje vaag en oncontroleerbaar.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dat van die lijst ga ik sowieso doen. Ik vind je post heel erg goed geschreven, maar ik merk dat ik enorme weerstand voel om op je links te klikken. Ik ben al met zo veel dingen bezig om mezelf te veranderen/verbeteren, dat ik nog niet echt afstand kan doen van dat shoppen. Ik shop echt niet zo super veel, maar als ik het doe wil ik gewoon ongestoord kunnen winkelen en die leuke goedkope dingetjes kopen. Slecht, I know, maar het is voor mij nog niet de tijd om er echt iets aan te veranderen.
    (Ohja: ik heb wel al minstends anderhalve maand geen kleding gekocht).

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @ Jaap: Nee, 2010 is 2010... Dit jaar heb geen lijst bijgehouden, ik wil het volgend jaar weer doen. Dus 2011 was wel een foutje, is verbeterd :)

    @ Esther: leuk dat te horen! Bij rank a brand kijk ik ook wel eens, maar het zijn volgens mij tamelijk 'gewone' mensen die ranken. Zoals je zegt, het blijft ver weg en niet te controleren. Ik ga aan de mail werken, in het boek 'Groen is het nieuwe zwart' stond een mooi voorbeeld.

    @ Desi: Ik vind dat jij al heel knap bezig bent hoor. Je hoeft ook helemaal niet op de links te klikken, behalve ter inspiratie zijn ze er ook ter bewijsvoering. Want ik verzin het niet, dat is toch belangrijk om te vermelden.
    De tijd is er voor mij helaas ook nog niet, ik heb hier geen eco-inloopkast met jurkjes van gerecycled plastic ;) (Wel eentje haha!)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Goede post en leuk geschreven!
    Het zet me wel aan het denken hoor!
    Ik ben niet echt een ontzettende bigspender, maar koop echt wel veel meer dan ik nodig heb ;-)
    Misschien maak in in 2012 ook wel zo'n lijstje!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik heb dit jaar bijna geen kleding gekocht. Gewoon omdat ik daar mijn geld niet aan uit wil geven.

    Ik heb het ook, als ik de labeltjes zie met waar het vandaan komt. Het doet een klein beetje pijn.
    (als je een second opinion nodig hebt bij die brief of wat dan ook, wil ik wel helpen!)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik vind het zeker goed om duurzaam en eerlijk geproduceerde kleding te kopen... Maar lees die Oxfam site nou. Allemaal leuk, maar ik heb nog steeds geen idee wat ik wel en niet moet kopen? Hoe wil je dat als doodgewone consument nu ooit achterhalen, ik wil er best wat voor doen maar dit komt op mij over als een fulltime baan! Leuk als promotieonderzoek ofzo, maar toch niet voor 'normale' consumenten zoals jij en ik?

    BeantwoordenVerwijderen
  8. @ Nicole, oh dat is vriendelijk! Ik weet niet of ik het zó serieus kan/ga maken hoor :)

    @ Esra: totally agree. Voor 'ons' is dit zeker niet de oplossing. Dit is in de eerste plaats bedoeld om (mijzelf) te helpen (mijn/de) mindset te veranderen. En dat lukt al een beetje als ik zie hoe ingewikkeld het is... Maar hey, nothing in this world worth having comes easy: tuurlijk, als het zou makkelijk was, zou je verwachten dat iedereen het al deed. Dan hoefde ik dit helemaal niet meer te schrijven. Ik heb geen kant-en-klare oplossingen (ik zoek ze wel!) maar draag in ieder geval aan wat er al is.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ik ben zo blij met je "Living like Larry"-serie. (Her)opent mijn ogen, steeds weer.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ik koop (gelukkig misschien) eigenlijk sowieso alleen kleren als ik het echt nodig heb, soms ook pas veel te laat. Met sommige dingen wacht ik juist veel te lang om het te kopen (handschoenen bijvoorbeeld, en een sjaal wilde ik zelf breien maar op het moment dat ik er achter kwam dat het met mijn tempo zo'n 3 jaar ging duren heb ik er toch maar eentje gekocht haha).

    Je "Living like Larry"-blogs zijn echt super! Heerlijk om op een vrije dag toch nog even aangemoedigd te worden om na te denken :-D

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ik denk dat jij dit wel een leuk filmpje vindt; http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=9GorqroigqM#! Het heet the story of stuff en gaat over wie er nou echt voor onze 'koopjes' betaalt.

    BeantwoordenVerwijderen