vrijdag 10 mei 2013

Boeken #9


Bron
No et Moi - Delphine de Vigan

Lou is een 13-jarig meisje met een IQ van 160. Daarom zit ze maar liefst twee klassen hoger dan ze eigenlijk hoort. Ze past niet helemaal in haar klas, of beter gezegd: ze past er helemaal niet. Door dingen te ordenen in haar hoofd overleeft ze haar dagen op school.
Als Lou op het station een dakloos meisje ontmoet, kiest Lou haar als nieuw project. Ze besluit haar spreekbeurt over No te doen. No en Lou ontwikkelen een bijzonder soort vriendschap.

« Certains secrets sont comme des fossiles et la pierre est devenue trop lourde pour la retourner. Voilà tout »
Some secrets are like fossils and the stone has become too heavy to turn over. That's all there is to it.

Delphine de Vigan is een bekende Franse schrijfster. Voor No et moi won ze de Prix des Libraires. Het boek is vertaald in o.a. het Engels en het Nederlands. In welke taal je het boek ook leest: No en ik is een prachtig verhaal. Zwerf met Lou door de straten, waan je in Parijs. Lees Lou's invulling van het leven, nét een beetje anders maar daarom niet minder waardevol.

Het boek is ook verfilmd met zijn originele titel, No et moi. Ik kan me moeilijk voorstellen dat de film kijken hetzelfde gevoel geeft als het lezen van het boek, maar mooi is het vast.

« Celui qui s’assure sans cesse de ta confiance, sera le premier à la trahir  » 
One who constantly assures you of his trust, will be the first one to betray you.



Liften naar Suriname - Daan Goppel

Dit is meer een bijzondere vermelding. Voor de schrijfstijl hoef je het boek niet te lezen, het is een soort simpele reisblog. Woorden als 'tantoe' en 'kapotmoe' worden door Daan, student van 24 als hij dit boek schrijft, niet geschuwd. Waarom dan de vermelding hier? Vanwege het avontuur. Jongen haalt zijn bachelordiploma en gaat liften. Niet door Europa, nee, naar Suriname maar liefst. Dat vereist lef en het brengt je een heleboel mooie verhalen. Met foto's om ons extra jaloers te maken.

Bron



















Het bestaat dus echt en bevindt zich op deze aarde. Dezelfde als die waarop Nederland ligt. Die natte polder met zijn gure wind staat rechtstreeks in verbinding met de zon, het blauwe water en de groene hellingen van deze wonderlijke plek, de Cariben!
De oceaan oversteken om een nieuwe wereld te ontdekken, het is mogelijk. Als ik de volgende keer op een regenachtig treinstation sta waar ik niet wil zijn en vanuit een wachthokje kijk over het grijze land, dan weet ik dat zich achter de horizon dit bevindt. Dat je erheen kunt als je wil. Dat je het besluit kunt nemen om liftend op zoek te gaan naar avontuur, naar andere werelden. Jij beslist. Je hoeft maar naar de dichtstbijzijnde benzinepomp te gaan.


(Over de Cariben)

Mooi gezegd, Daan. Ik ga als meisje natuurlijk niet in een tentje overnachten in het struikgewas van een verlaten benzinestation bij de Spaanse grens...
- maar een beetje dromen over avonturen kan altijd.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten