Het is 1991. De 10-jarige Ana is een jongensachtig meisje, met een beste vriend en eigenlijk geen vriendinnen. Een tomboy, tot verdriet van haar moeder, maar waar haar peetvader goed gebruik van maakt door haar zo hard mogelijk te laten rennen als ze een pakje sigaretten voor hem koopt.
Ana heeft een babyzusje, Rahela, en er zijn financiële problemen in het gezin, maar over het algemeen zijn haar ouders en zij gelukkig. Dan breekt de oorlog uit: tussen 1991 en 1995 woedde in Kroatië een burgeroorlog.
Dit boek deed me erg denken aan Amerikanah, een verhaal over een jonge, Nigeriaanse vrouw en haar leven in de VS waar ik ook erg van onder de indruk was. Ana's Amerikaanse vriend Brian herinnerde me namelijk aan zijn bijna-naamgenoot, de vriend van Ifemelu, de Amerikaanse Blaine. Het maakte me aan het peinzen: zijn er in Amerika soms net zoveel immigranten als 'oorspronkelijke' bewoners? Ik ben nooit in the United States geweest, maar doordat ik deze verhalen las, leek het even zo.
Ana's verhaal is rauw en laat je niet los. Al is het soms best lastig, je stopt niet met lezen. Wat me beklemde was hoe weinig ik over deze geschiedenis weet... Terwijl ze zich voltrok na mijn geboorte! Net als met de Rwandese genocide (absoluut kijken: de film Hotel Rwanda) heb ik over deze gebeurtenis pas meer geleerd door de kunst.
Knap is dat het boek eigenlijk vooral over het leven gaat en niet over de oorlog op zichzelf. Het laat je juist merken hoe het Ana's dagelijks leven beïnvloedt. Wat de effecten zijn op haar ouders, haar babyzusje Rahela, haar beste vriend Luka en haar klasgenoten. Dat is niet alleen maar pure ellende, maar schetst vooral een goed beeld van een meisje dat opgroeit in een arm gezin, in een land waarin verschillende bevolkingsgroepen met elkaar in gevecht raken. Een gewoon, Europees land, ver na de Tweede Wereldoorlog.
Dat doet schrijfster Sara Novic op een huiveringwekkend goede manier. Het boek krijgt niet voor niets 4 sterren op Goodreads.
Dankzij dit boek, ondanks de trieste gebeurtenissen waar het over bericht, lijkt het me trouwens erg interessant om naar Kroatië af te reizen en Zagreb en de Plitvice-meren met eigen ogen te zien. Al laat Ana's verhaal, waarvan ik vermoed veel bewerkte waarheid is van schrijfster Sara, me voorlopig niet meer los.
Girl at War - Sara Nović
Over de schrijfster
Sara Novic is in 1987 geboren in Kroatië en woont inmiddels in de Verenigde Staten. Girl at war is haar eerste boek; ze werkt al langer als redactrice en geeft schrijflessen. Tijdens haar leven is ze langzaam doof geworden, iets waarover een column schreef.
Inderdaad best schokkend hoe weinig ook ik van deze geschiedenis weet. Wat ik me kan herinneren is dat we in mijn geboortedorp een asielzoekerscentrum hadden, en altijd als er een nieuw kind in de klas kwam gingen we er bij voorbaat vanuit dat hij of zij uit Bosnië kwam. Als dat dan niet zo was begrepen we het al niet meer...
BeantwoordenVerwijderen