zondag 21 mei 2017

Eindelijk

Ik doe mijn best meer te schrijven en meer te bloggen, maar het blijft lastig.

Hoe komt dat toch?

2016 is een bomvol jaar geweest. 2016? Begin ik daar nu echt over, bijna 6 maanden nadat elke zichzelf respecterende blogger een jaaroverzicht heeft gemaakt? Zeker. Maar niet omdat ik een schrijfster zonder zelfrespect ben. Juist niet. Ik verleg mijn prioriteiten regelmatig en jongleer en balanceer heel wat af om zo alle ballen in de lucht te houden.

Voor mij als blogger was 2016 een stil jaar. Hoewel ik ruim 200 (!) berichten in concept heb staan voor deze weblog verscheen er hier maar weinig. Achter de schermen, of beter gezegd: in het echte leven, gebeurden er des te meer nieuwe dingen.
Het was het eerste jaar in mijn leven waarin ik het hele jaar in een relatie was, met dezelfde persoon welteverstaan :-).
Het jaar waarin ik voor het eerst solliciteerde op een plaats in de door mij zo verlangde vervolgopleiding tot medisch specialist. Een jaar van veel door Nederland reizen en de randstad intens missen. Eindeloos veel nachtdiensten. Zonnige middagen in de achtertuin met kant en klaar eten. Kennismaken met ernstig zieke baby’tjes en hun ouders. Zorg mogen dragen voor inmiddels overleden baby’tjes, en hun ouders. Thuis huilen op bed van vermoeidheid of frustratie. Maar ook waanzinnig gelukkig zijn om weer te kunnen hardlopen na een blessure. Tot slot: in het laatste kwartaal twee keer verhuizen, twee keer tijdelijk.

Zoveel nieuws in één jaar kost best een hoop energie kan ik je vertellen. Zelfs al heeft alles een gouden randje gehad.


Maar genoeg over het afgelopen jaar

We leven al lang en breed in 2017. Ik merk dat het me wel bevalt om steeds nieuwe stappen te blijven zetten (en surprise: ook dat dat nog steeds veel energie slurpt). Tussen de verhuizingen afgelopen winter door had ik een paar dagen vrij. Dat gaf me adem om te denken.

Als het stof van de planken straks is neergedwarreld, wat worden dan mijn prioriteiten? Ik schreef het op. Ik beloofde het, aan mijn ouders, aan mijn liefste, aan mezelf op papier. En ik deed het allemaal, vanaf januari tot nu. Alleen de voornemens over het schrijven vorderden niet zo. 


Dat is gek, want ik wil juist zoveel schrijven.

Ideeën te over!
Zal ik nu dat stuk schrijven over nachtdiensten in het ziekenhuis of over hoe het is een bomvolle spoedeisende hulp 'leeg te werken'? Of is het tijd voor een meer controversieël onderwerp dat al langer door mijn hoofd speelt? Oh kijk, een tof groen initiatief: als ik er ben geweest en de achtergrondinformatie beter heb uitgezocht, ga ik het echt online zetten! En een gave documentaire, hup, die komt zeker op mijn kijklijstje... Is het al te laat voor een verslag over de halve marathon die ik liep in maart? Of past dat eigenlijk niet op mijn blog?
Naast deze gedachtenstroom, zijn er nog de eisen die ik aan mijn artikelen stel. Die zijn hoog en daardoor kan ik vaak niet in korte tijd waarmaken wat ik me voorstel, wat ik me droom. Omdat het me aan meer tijd ontbreekt, blijven ideeën nog al eens liggen.


Dat is niet erg.

Zoals ik al schreef: ik jongleer met mijn prioriteiten. Mijn dierbaren staan rotsvast bovenaan, maar daaronder kan het wisselen per seizoen. Dat betekent dat het hier soms stiller is, al is dat eigenlijk niets nieuws. Want minder kwaliteit leveren, dat wil ik niet.


En hoe gaat het nu (verder)?

Het gaat best goed met mij. Ik ben verhuisd naar de hoofdstad en heb hier genoeg nieuws om me mee te vermaken :-), maar wil ook trouw blijven aan mijn idealen. Het is niet moeilijk evenementen over duurzaamheid te vinden in Amsterdam, wil ik maar zeggen, maar het is voor mij belangrijker daadwerkelijk iets toe te voegen met een artikel. Dus niet de tiende blogger te zijn die een louter PR stukje naar buiten brengt, maar iets te vinden wat nieuw is én ook echt iets bij gaat dragen. Dat hoeft niet groot te zijn: vele kleine beetjes samenwerken gaan de wereld veel opleveren, zoveel heb ik wel geleerd.

Voor mijn blog denk ik aan de categorieën die ik al had, maar ik wil het mezelf ook toestaan iets relaxter om te gaan met stukken over duurzaamheid. Ik hoef niet altijd alles tot de bodem uit te zoeken, een artikel over een ecofriendly experience is hier ook welkom. Zo denk ik bijvoorbeeld aan een lijstje groene dingen/goede daden per maand. Zodat ik jullie op de hoogte kan stellen dat ik vandaag met een prikstok de wijk heb schoongemaakt, bijvoorbeeld :-)

Ik ben nieuwsgierig wie hier nog leest, maar ik neem aan dat ik dat snel genoeg zal achterhalen als ik actiever word. Lief dat je tot zover las, en tot gauw!

6 opmerkingen:

  1. Ik lees!! Al heel wat jaren. Ik vrees dat ik alleen nog nooit reageerde.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ah, wat leuk! Volgens mij wel, maar ik was je uit het oog verloren. Nu gelukkig niet meer!

      Verwijderen
  2. Hoi hoi, ik weet niet of je mij nog weet nu ik alweer een paar jaar niet blog op Dwaalsterren maar ik lees zeker mee en vind het fijn om te lezen dat het zo goed met je gaat! Ik zou het heel leuk vinden weer meer van je te lezen! Verder wilde even laten weten dat ik ook ben aangenomen bij mijn gewenste vervolgopleiding, namelijk SUMMA in Utrecht, en dus ook toch nog arts ga worden :)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hee Mirthe,
      Ja natuurlijk (her)ken ik je nog! Leuk om van je te horen. En wat ontzettend gaaf dat je SUMMA gaat doen! Geneeskunde of iets creatievers, dat was destijds je struggle toch? Maar medicijnen studeren sluit schrijven/kunst in je leven niet uit, integendeel! Laat me weten hoe je het vindt of als je vragen hebt... Je weet me te vinden :-)

      Verwijderen
  3. Jaaaaa weer een blogje van je. Leuk om te lezen waar je mee bezig bent en wat een herkenbare struggles! Maar wees niet te streng voor jezelf en stel niet te hoge eisen. Goede blogposts schrijven is natuurlijk belangrijk, maar plezier eruit halen nog meer (als je het mij vraagt dan).

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Mee eens, ik denk ook dat dat belangrijker is. Maar toch lastig voor een perfectionist zoals ik. Het is geen aan/uit knop, al wordt het makkelijker :-)

      Verwijderen