1.
21.00 uur, een jongetje en een meisje op de achterste banken van een Amsterdamse tram. Ze gillen in elke bocht en zwaaien om beurten naar andere weggebruikers. Als ze bij hun thuishalte zijn, roept moeder ze tot de orde. "We gaan eruit!"
"Nee mevrouw, we stoppen pas aan de andere zijde van het plein" bromt de conducteur vanuit zijn hokje.
"Dus nog niet hier?" vraagt het jongetje opgewonden.
"Nee, zometeen pas" bromt de man weer. Tegen de 60 moet hij zijn. Zijn snor beweegt als hij praat.
Enthousiast rent het jongetje weer naar achter. "Dankuwel meneer! Nu mogen we nog later naar bed!"
2.
Les Sylphides, soothingly beautiful & so happy.
En opeens horen waar Nadiya's Amies Ennemies uit is overgenomen :)
3.
Zelf een milieuvriendelijke fruitvliegjesval maken. Oké, fruitvliegjes zijn niet direct gevaarlijk (sterker nog: het is een supernuttig dier in medisch onderzoek!) en ook niet overdreven vies maar... ze zijn simpelweg irritant! Ook worden het er snel meer. In een minuutje had ik de fruitazijnval in elkaar en al snel was ik van de vliegjes verlost. Met de azijnval (gewoon azijn werkt ook!) hoef bovendien ook geen eten weg te gooien.
4.
Vegaburgers bakken in 1 minuut. Dat kan met deze mix:
Het enige dat je absoluut moet toevoegen zijn kikkererwten (maar ik gebruikte ook paprika, nog lekkerder!).
Resultaat: lekker! Het lukt mij niet zo'n fancy foto te maken als Iris, maar ze waren echt goed gelukt. Het uit-elkaar-vallen viel mee en ze smaakten heerlijk! Zelfs mijn papa (die geen megacarnivoor is, maar vooral niets van vegaburgers moet hebben) was erover te spreken. Fijn voor als je weinig tijd hebt!
5.
Even stemmen op de Liegebeestverkiezing. Wakker Dier is één van de weinige organisaties waar ik altijd achter sta :)
6.
Lezen. Dit.
The reason death sticks so closely to life isn't biological necessity — it's envy. Life is so beautiful that death has fallen in love with it, a jealous, possessive love that grabs at what it can. But life leaps over oblivion lightly, losing only a thing or two of no importance, and gloom is but the passing shadow of a cloud.
Uit: Life of Pi, Yann Martel.
Een plek op het internet over leven met hart voor onze planeet (duurzaam, diervriendelijk, met zo min mogelijk impact), en een plek voor fictie & non-fictie die ik zo nu en dan schrijf
donderdag 29 augustus 2013
zondag 25 augustus 2013
Living like Larry - Olie II
Deze foto's zetten mij erg aan het denken de afgelopen dagen. Ja, Shell is een bedrijf met verschrikkelijke plannen, zoals boren in de Noordpool. Ja, Shell verdient miljarden, maar ruimt haar rommel niet op in landen als Nigeria. Ik zou Shell maar wat graag willen toespreken, streng, belerend, kap nou eens met jullie schadelijke (en mensenrechtenschendende!) gedrag!
"Maar..."
zei een stemmetje in mijn achterhoofd
"Shell, hoe fout ook, boort uiteindelijk alleen maar omdat er mensen olie blijven kopen"
Ik voel me nooit zo schuldig, als ik acties gericht tegen Shell zie. Simpel: ik rijd toch geen auto?* Wacht, waar gebruiken we olie ook alweer nog meer voor? Niet alleen voor je eigen auto, of die van je familie, ook voor vrachtauto's, die je voedingsmiddelen, speelgoed en kleding van ver weg komen brengen. (Shells) Olie wordt ook bewerkt voor vliegtuigen, zodat we op vakantie kunnen naar bestemmingen ver weg.
En olie maakt plastic, verf, make-up, kaarsen, geneesmiddelen en synthetisch rubber. Whoops. Tijd om uit mijn ivoren toren naar beneden te komen.
Wat kun jij doen?
1. Tell Shell to cut the crap. Teken hier - kost je 5 seconden.
2. Shell openlijk mijden. Simpel: maak bekend dat je niet achter zo'n bedrijf wil staan. Deel een foto als deze op Facebook - of zoek zelf een andere foto bij Greenpeace International. Vraag je ouders (of familie, vrienden) niet meer te tanken bij Shell... Kleine gebaren misschien, but taking small actions is much better than taking no action at all.
3. Doneer geld, specifiek bedoeld om Shell te stoppen. Dat kan bijvoorbeeld bij Greenpeace, van wie je inmiddels gezien hebt hoe ze actie voeren. Misschien past Milieudefensie beter bij je. Milieudefensie voert al meer dan 6 maanden een rechtszaak tegen Shell, samen met 4 Nigeriaanse boeren. De rechtszaak kost veel geld. Je kunt een steentje bijdragen - elk bedrag is welkom.
4. Rijd je auto? Met een zuinige rijstijl kun je, volgens het CBR, wel 6% van je brandstofverbruik minderen. Andere sites hebben het zelfs over 20%! Fijn, scheelt nog geld ook. Lees hier hoe het Nieuwe Rijden ook alweer zat.
5. Back to basics: minder producten die bestaan uit aardolie gebruiken. Dus:
- Probeer minder plastic te gebruiken (stop met plastic flesjes kopen!)
- Recycle het plastic dat je hebt. Nogmaals: plastic is gemaakt van olie!
- Gebruik minder benzine: ga carpoolen of gebruik het openbaar vervoer.
- Vlieg minder.
- Gebruik 'groene' make-up, waar geen olie aan te pas is gekomen (ehh, maar een lijst kan ik nog niet vinden... tot die tijd: Naoki, waar alles over proefdiervrije make-up te lezen is!).
- Stap over op groene energie.
Tamelijk shockerend trouwens: deze lijst met producten die aardolie bevatten. Wat niet...
Meer weten?
- Kijk deze Zembla-aflevering over Shell. Trouwens, als je bij de Zemblazoekmachine shell intypt: 32 resultaten. Echt een bedrijf met een brandschone reputatie dus...
- Lees 50 ways to use less oil.
* Binnenkort heb ik voor het eerst rijles. Dan rijd ik dus wél auto. Ik heb er lang over nagedacht maar je rijbewijs halen (milieuonvriendelijk, hoe relatief weinig uitstoot het ook geeft) moet. Ik kom er niet onderuit, ik ga het later nodig hebben. Dat wil gelukkig niet zeggen dat ik ook (direct) een auto nodig heb.
Afbeeldingen: Greenpeace Nederland & Greenpeace International
woensdag 21 augustus 2013
Pieces of life #4
* Een wolkloze hemel, zwart, met alle sterren
* Omdat het pas aankomt, nu het duidelijk wordt: You Should Date An Illiterate Girl
(het heeft dus een pagina 2)
* Liever, vriendelijker, onvoorwaardelijker worden in de praktijk. Dat het goed gaat, en dan tegen jezelf zeggen: was dat nou zo moeilijk? :)
Proberen een betere versie van mezelf te worden, door net zo te worden als mijn vader, door stukjes uit tijdschriften en kranten te knippen voor anderen, door kadootjes mee te nemen, door kaartjes te sturen... Onuitputtelijk en onvoorwaardelijk.
* Drie nieuwe, ingewikkelde recepten proberen in één week, way to go! :)
* Girl Meets Yoga eindelijk uitlezen.
Whatever goes to shit goes to shit because you told yourself it was okay to make bad choices from that point where you made a mistake. Bad move. Bad, bad move. Never wait it out. Take big breath, jump back in. You’ll win so much time, experience and inner awesome for being so courageous and strong that after a while, you won’t want it any other way.
Thanks, SHH. Ergens weet ik dat wel, maar toch is het fijn als iemand het mooi voor je weet te verwoorden.
* Vleermuizen zien! Vooral in de schemering, als ik terug kom van hardlopen. (Ohja, mag ook op het lijstje: hardlopen, altijd)
* Een terrasje en een glas ijsthee, een straat vol toeristen, goed gekozen kleding op het plakkerige Nederlandse weer. Zon maakt me blij.
* Hoe ik durf
* Haasjes op een nachtelijk fietspad
* Mijn dagboek teruglezen. Ik schrijf heel veel op de computer en maar af en toe in een boek, dat ik vaak bij mij ouders laat slingeren. Gevolg: de laatste stukken waren uit april en mei dit jaar. Wat is er alweer veel gebeurd! en wat blijf ik dichtbij mezelf. Heel fijn.
* Lieve mailtjes van bijna-vrienden :)
dinsdag 20 augustus 2013
Onrustig
De dagen langzaam korter, koeler - gelukkig geven de stapels dikke wolken de stad wat hangende warmte.
"Het maakt jou ook niet uit hoe vaak je heen en weer moet lopen hè?"
Rake observatie. De onrust is niet nieuw, maar zeker ook niet welkom. Een boek lezen zonder te piekeren lukt niet. In mijn rugzak stop ik twee van mijn lievelingsdvd's, maar ik weet nu al dat ik ze waarschijnlijk mijn laptop niet ingestopt krijg, niet kijken zal. Ik blijf nergens lang, pak de trein, heen en weer, terug en opnieuw.
Schrijven gaat wel; sterker nog, dat gaat beter zelfs in tijden van onrust.
Ik poets mijn tanden en kijk in de spiegel naar mijn ademhaling. Voor het eerst in tijden vind ik mezelf mooi, en dat is fijn. Maar kijk eens naar die thorax? Op, neer, op, neer - de tandpasta heeft nog niet eens mijn hoektanden bereikt.
In andermans armen word ik rustiger. Caffeïne houdt me wakker, alert en even is alles zo simpel als ik het toesta te zijn. Jij bent niet de oorzaak van mijn onrust.
's Avonds vroeg, 's avonds laat. Ik draai en woel, zonder, met dekens. Gordijnen dicht, water drinken. Slapen gaat niet en als ik iets niet minder kan gebruiken...
"Jij bent goedkoop uit!" zou Morpheus zeggen - maar goedkoop is duurkoop. Ik krijg mezelf 's ochtends bijna niet meer tot eten aangezet, hardlopen lijkt zinloos (een slecht idee, zelfs), van mijn eigen plekje kun je de vloer niet meer zien zoveel kleding als er ligt. Het gaat niet slecht, maar waarom gaat het dan 's ochtends zo slecht? Minder slaap is niet goed, maar ik lijk wel heel hard te moeten boeten.
Jij bent niet de oorzaak van mijn onrust, maar je neemt er ook niks van weg.
"Het maakt jou ook niet uit hoe vaak je heen en weer moet lopen hè?"
Rake observatie. De onrust is niet nieuw, maar zeker ook niet welkom. Een boek lezen zonder te piekeren lukt niet. In mijn rugzak stop ik twee van mijn lievelingsdvd's, maar ik weet nu al dat ik ze waarschijnlijk mijn laptop niet ingestopt krijg, niet kijken zal. Ik blijf nergens lang, pak de trein, heen en weer, terug en opnieuw.
Schrijven gaat wel; sterker nog, dat gaat beter zelfs in tijden van onrust.
Ik poets mijn tanden en kijk in de spiegel naar mijn ademhaling. Voor het eerst in tijden vind ik mezelf mooi, en dat is fijn. Maar kijk eens naar die thorax? Op, neer, op, neer - de tandpasta heeft nog niet eens mijn hoektanden bereikt.
In andermans armen word ik rustiger. Caffeïne houdt me wakker, alert en even is alles zo simpel als ik het toesta te zijn. Jij bent niet de oorzaak van mijn onrust.
's Avonds vroeg, 's avonds laat. Ik draai en woel, zonder, met dekens. Gordijnen dicht, water drinken. Slapen gaat niet en als ik iets niet minder kan gebruiken...
"Jij bent goedkoop uit!" zou Morpheus zeggen - maar goedkoop is duurkoop. Ik krijg mezelf 's ochtends bijna niet meer tot eten aangezet, hardlopen lijkt zinloos (een slecht idee, zelfs), van mijn eigen plekje kun je de vloer niet meer zien zoveel kleding als er ligt. Het gaat niet slecht, maar waarom gaat het dan 's ochtends zo slecht? Minder slaap is niet goed, maar ik lijk wel heel hard te moeten boeten.
Jij bent niet de oorzaak van mijn onrust, maar je neemt er ook niks van weg.
dinsdag 13 augustus 2013
Living like Larry - Vrije tijd goed én leuk besteden
In een lijstje - want dat schrijft zo lekker - een heleboel tips om je vrije tijd goed én leuk te besteden!
1. Minimaliseren
Eerst was het een beetje mijn stokpaardje, maar de afgelopen tijd schreef ik er niet zoveel meer over: minimaliseren! Ik weet zeker dat je weinig spullen nodig hebt om gelukkig te zijn (ik merk het ook steeds meer!). Daarnaast word ik zelf altijd vrolijk van het gevoel nadat je iets opgeruimd hebt. Dus: twee goede redenen om aan de slag te gaan!
Wat dacht je van beginnen met je tijdschriftenverzameling? Lees in deze post wat je nog meer met tijdschriften kunt doen :)
Ook heel tof: zelf een notitieboekje maken!
Minimaliseren kan zelfs geld opleveren: ruim op en verdien wat bij door spullen die je niet meer nodig hebt online te verkopen (lees hier meer). Wil je echt snel van je spullen af, breng kleding, boeken, speelgoed, meubeltjes etc. dan naar de kringloopwinkel.
2. Documentaires kijken
Voor mij is het kijken van series, films en ook documentaires iets waar ik maar heel weinig tijd voor heb (en maak). Heb ik iets langere tijd vrij, dan vind ik het een fijne afwisseling.
Er zijn prachtige documentaires gemaakt over de onderwerpen waar ik over schrijf (sommige zijn prachtig en haunting tegelijkertijd, dat wel). Twee van mijn favorieten:
* Een vrolijke/filosofische documentaire: The Yes-men fix the world
Twee Amerikaanse mannen halen grote stunts uit met multinationals die schandalig omgaan met de wereld en haar bewoners. Mike en Andy doen een net pak aan en stellen zich voor als woordvoerders van de multinational. Ze doen allerlei mooie beloftes (aan de media!), die het bedrijf in kwestie meteen terugtrekt, waardoor de multinational algauw in een kwaad daglicht komt te staan.
Je bent de helft van de tijd in awe aan het kijken... huh?! Hoe krijgen ze dat voor elkaar? Leuk trouwens: je mag de film gratis kijken, downloaden en verspreiden, daar geloven de mannen in :)
* Een shockerende: The Cove - dit was echt een eye-opener voor mij, voorgoed, en daarmee een van de weinige docu's met zo'n groot effect. Dit was mijn mening kort na het zien ervan.
3. Inform yourself
Struin eens rond op de vele leuke sites die er zijn over groener leven. Kijk bijvoorbeeld eens bij Goodsense, duurzamestudent.nl of de Engelse ethical fashion blog Sadie's wardrobe.
Boeken lezen valt ook onder jezelf verder ontwikkelen. Op mijn enviromental must read-lijstje staan onder meer deze boeken:
* To Die For: Is Fashion Wearing Out the World? - Lucy Siegle
Over kleding, fast-wegwerp-fashion en de toekomst: wat is duurzaamheid?
* Heat: How We Can Stop The Planet Burning - George Monbiot
Over klimaatverandering en welke oplossingen er nog zijn. Zie hier de Nederlandse versie
* No Logo - Naomi Klein
Over merkenmoe, anti-commercie. Dit boek wordt gezien als start van een tegenbeweging, tegen globalisering, en vóór kleinschaligheid, kunst, cultuur en milieu.
Andere mustreads kun je vinden in het overzicht van Living like Larry stukjes (en bij mijn stukjes over boeken!).
4. Stap op een podium naar een betere wereld!
* Wist je dat Nederland een Duurzaam Studenten Uitzendbureau heeft? Wel alleen voor studenten uit Delft...
* Duurzame student biedt regelmatig toffe stages aan (nu alleen iets minder i.v.m. de zomer).
* Vind jij dat je jezelf een Young Professional op het gebied van duurzaamheid kunt noemen? Heb je een idee over hoe we universiteiten duurzamer kunnen maken? Kijk naar de Nudge Leadership Challenge van de Universiteit Utrecht en stuur je idee in (niet geschoten is altijd mis)!
* Groen vrijwilligerswerk iets voor jou? Kijk eens bij natuurwerk of op Groen en Doen. Maar ook goede doelen als Edukans en sociale projecten als NL Doet kunnen je hulp gebruiken. Zelf wil ik al heel lang een keertje schoenendozen controleren bij Edukans, van actie Schoenmaatjes - maar ik woon steeds niet in de buurt. Misschien jij wel?
1. Minimaliseren
Eerst was het een beetje mijn stokpaardje, maar de afgelopen tijd schreef ik er niet zoveel meer over: minimaliseren! Ik weet zeker dat je weinig spullen nodig hebt om gelukkig te zijn (ik merk het ook steeds meer!). Daarnaast word ik zelf altijd vrolijk van het gevoel nadat je iets opgeruimd hebt. Dus: twee goede redenen om aan de slag te gaan!
Wat dacht je van beginnen met je tijdschriftenverzameling? Lees in deze post wat je nog meer met tijdschriften kunt doen :)
Mijn all-time favorite bestemming voor tijdschriften: collages!
Deze collage maakte ik 2 jaar terug
Deze collage maakte ik 2 jaar terug
Ook heel tof: zelf een notitieboekje maken!
Minimaliseren kan zelfs geld opleveren: ruim op en verdien wat bij door spullen die je niet meer nodig hebt online te verkopen (lees hier meer). Wil je echt snel van je spullen af, breng kleding, boeken, speelgoed, meubeltjes etc. dan naar de kringloopwinkel.
2. Documentaires kijken
Voor mij is het kijken van series, films en ook documentaires iets waar ik maar heel weinig tijd voor heb (en maak). Heb ik iets langere tijd vrij, dan vind ik het een fijne afwisseling.
Er zijn prachtige documentaires gemaakt over de onderwerpen waar ik over schrijf (sommige zijn prachtig en haunting tegelijkertijd, dat wel). Twee van mijn favorieten:
The Yes-men fix the world
* Een vrolijke/filosofische documentaire: The Yes-men fix the world
Twee Amerikaanse mannen halen grote stunts uit met multinationals die schandalig omgaan met de wereld en haar bewoners. Mike en Andy doen een net pak aan en stellen zich voor als woordvoerders van de multinational. Ze doen allerlei mooie beloftes (aan de media!), die het bedrijf in kwestie meteen terugtrekt, waardoor de multinational algauw in een kwaad daglicht komt te staan.
Je bent de helft van de tijd in awe aan het kijken... huh?! Hoe krijgen ze dat voor elkaar? Leuk trouwens: je mag de film gratis kijken, downloaden en verspreiden, daar geloven de mannen in :)
* Een shockerende: The Cove - dit was echt een eye-opener voor mij, voorgoed, en daarmee een van de weinige docu's met zo'n groot effect. Dit was mijn mening kort na het zien ervan.
3. Inform yourself
Struin eens rond op de vele leuke sites die er zijn over groener leven. Kijk bijvoorbeeld eens bij Goodsense, duurzamestudent.nl of de Engelse ethical fashion blog Sadie's wardrobe.
Boeken lezen valt ook onder jezelf verder ontwikkelen. Op mijn enviromental must read-lijstje staan onder meer deze boeken:
* To Die For: Is Fashion Wearing Out the World? - Lucy Siegle
Over kleding, fast-wegwerp-fashion en de toekomst: wat is duurzaamheid?
* Heat: How We Can Stop The Planet Burning - George Monbiot
Over klimaatverandering en welke oplossingen er nog zijn. Zie hier de Nederlandse versie
* No Logo - Naomi Klein
Over merkenmoe, anti-commercie. Dit boek wordt gezien als start van een tegenbeweging, tegen globalisering, en vóór kleinschaligheid, kunst, cultuur en milieu.
Ook Overdressed van Elizabeth Cline staat op mijn lijstje
Andere mustreads kun je vinden in het overzicht van Living like Larry stukjes (en bij mijn stukjes over boeken!).
4. Stap op een podium naar een betere wereld!
* Wist je dat Nederland een Duurzaam Studenten Uitzendbureau heeft? Wel alleen voor studenten uit Delft...
* Duurzame student biedt regelmatig toffe stages aan (nu alleen iets minder i.v.m. de zomer).
* Vind jij dat je jezelf een Young Professional op het gebied van duurzaamheid kunt noemen? Heb je een idee over hoe we universiteiten duurzamer kunnen maken? Kijk naar de Nudge Leadership Challenge van de Universiteit Utrecht en stuur je idee in (niet geschoten is altijd mis)!
* Groen vrijwilligerswerk iets voor jou? Kijk eens bij natuurwerk of op Groen en Doen. Maar ook goede doelen als Edukans en sociale projecten als NL Doet kunnen je hulp gebruiken. Zelf wil ik al heel lang een keertje schoenendozen controleren bij Edukans, van actie Schoenmaatjes - maar ik woon steeds niet in de buurt. Misschien jij wel?
zaterdag 10 augustus 2013
Havenkind
Cristiano heeft vijf tatoeages, alle vijf klein en subtiel. Ik had er met mijn eigen ogen nog maar één gevonden.
"Hier, kijk"
Hij spreidt zijn wijs- en middelvinger ver uit elkaar. Nu pas zie ik de ring van letters. Dora staat er.
"Wie is dat?"
"Mijn moeder"
In huid, in tatoeages, in lengte. Alles wat ik niet. De rouwrandjes onder zijn nagels.
"Ben jij dat?" Cristiano wijst op een plaatje op mijn iPodschermpje. Het is een van de sleezy trance/dancenummers die ik luister bij het hardlopen. Nee, natuurlijk ben ik dat niet, ik pluk die nummers zo van youtube en krijg de plaatjes er gratis bij. Maar ik schud alleen zwijgend mijn hoofd. Cristiano blijft op mijn strandbedje zitten en scrollt door de rest van mijn muziek. Mijn voeten zitten onder het zand, ik probeer het eraf te halen door ze tegen elkaar te wrijven. Het werkt niet. Ik schuur ze langs het strandbedje, dat is gemaakt van hard plastic en is dus ideaal voor dit soort doeleinden.
Waarom zeg ik niet dat hij van mijn strandbedje af moet gaan? Dat het van mij is? Hij naar zijn eigen moet? Oh, ja, nee, die heeft hij niet - shit, zijn hele familie deelt er één, met één parasol. Hele familie bestaat uit tante, haar drie kinderen, Cristiano, oom, en oma. Maar oma zit nu even ergens anders, ik weet niet waar. Misschien lunch halen.
Ik vind het te interessant om er mee te stoppen, maar het cultuurverschil put me uit. Wéér uit te leggen dat ik - ja wat niet? Dat ik studeer om mee te beginnen.
De zon brandt, het zand schuurt op mijn bovenbenen. Ongemakkelijk ga ik verzitten en zwijg.
Cristiano kijkt me indringend aan.
En daar komt het.
Mooi, lief, slim, zo mooi, die ogen, zo lief, zo slim, ik mag je, blauw, wat zijn je ogen blauw.
'Houd maar op' zeg ik.
Boos staat hij op.
'Geloof je me niet ofzo? Zou ik niet eerlijk kunnen zijn soms? Dat iemand anders je misschien ooit pijn heeft gedaan... Ik zeg gewoon dat ik je net tegen ben gekomen en dat ik je graag mag! Niet dat ik van je houd ofzo, heus niet, ik zeg gewoon de waarheid.'
Ik heb niet vaak iemand zo verontwaardigd gezien.
'Al goed, al goed, ik geloof je' sus ik het.
Cristiano gaat weer zitten. Beetje boos nog. Ik geloof hem natuurlijk ook niet, maar het zeggen brengt het wel alweer dichterbij. Niet dat dat nodig lijkt voor mij.
Ik val toch wel. Al was het maar omdat ik zo graag wil.
Al een jaar geleden geschreven, maar met slaapdeprivatie ineens verrassend/verdrietig up to date.
"Hier, kijk"
Hij spreidt zijn wijs- en middelvinger ver uit elkaar. Nu pas zie ik de ring van letters. Dora staat er.
"Wie is dat?"
"Mijn moeder"
In huid, in tatoeages, in lengte. Alles wat ik niet. De rouwrandjes onder zijn nagels.
"Ben jij dat?" Cristiano wijst op een plaatje op mijn iPodschermpje. Het is een van de sleezy trance/dancenummers die ik luister bij het hardlopen. Nee, natuurlijk ben ik dat niet, ik pluk die nummers zo van youtube en krijg de plaatjes er gratis bij. Maar ik schud alleen zwijgend mijn hoofd. Cristiano blijft op mijn strandbedje zitten en scrollt door de rest van mijn muziek. Mijn voeten zitten onder het zand, ik probeer het eraf te halen door ze tegen elkaar te wrijven. Het werkt niet. Ik schuur ze langs het strandbedje, dat is gemaakt van hard plastic en is dus ideaal voor dit soort doeleinden.
Waarom zeg ik niet dat hij van mijn strandbedje af moet gaan? Dat het van mij is? Hij naar zijn eigen moet? Oh, ja, nee, die heeft hij niet - shit, zijn hele familie deelt er één, met één parasol. Hele familie bestaat uit tante, haar drie kinderen, Cristiano, oom, en oma. Maar oma zit nu even ergens anders, ik weet niet waar. Misschien lunch halen.
Ik vind het te interessant om er mee te stoppen, maar het cultuurverschil put me uit. Wéér uit te leggen dat ik - ja wat niet? Dat ik studeer om mee te beginnen.
De zon brandt, het zand schuurt op mijn bovenbenen. Ongemakkelijk ga ik verzitten en zwijg.
Cristiano kijkt me indringend aan.
En daar komt het.
Mooi, lief, slim, zo mooi, die ogen, zo lief, zo slim, ik mag je, blauw, wat zijn je ogen blauw.
'Houd maar op' zeg ik.
Boos staat hij op.
'Geloof je me niet ofzo? Zou ik niet eerlijk kunnen zijn soms? Dat iemand anders je misschien ooit pijn heeft gedaan... Ik zeg gewoon dat ik je net tegen ben gekomen en dat ik je graag mag! Niet dat ik van je houd ofzo, heus niet, ik zeg gewoon de waarheid.'
Ik heb niet vaak iemand zo verontwaardigd gezien.
'Al goed, al goed, ik geloof je' sus ik het.
Cristiano gaat weer zitten. Beetje boos nog. Ik geloof hem natuurlijk ook niet, maar het zeggen brengt het wel alweer dichterbij. Niet dat dat nodig lijkt voor mij.
Ik val toch wel. Al was het maar omdat ik zo graag wil.
Al een jaar geleden geschreven, maar met slaapdeprivatie ineens verrassend/verdrietig up to date.
dinsdag 6 augustus 2013
Living like Larry - Leer
Wat is het probleem met leer eigenlijk?
Het dragen van leer staat mij allereerst tegen omdat het gemaakt is van een dier, een dier dat hiervoor waarschijnlijk geleden heeft. Pas toen ik een aflevering van Bloed, zweet en luxeproblemen zag, realiseerde ik me dat de productie van leer ook heel slecht is voor mensen. Een groep verwende Nederlandse jongeren gaat in een leerlooierij werken in Ethopië.
"Waarom denk je dat die man kaplaarzen aan heeft en een jas?"
Stuk voor stuk gaan de jongeren daarna bijna over hun nek van de geur van rottende dierenhuid.
"Dit is echt het smerigste werk dat ik ooit heb gedaan"
Als je snel een indruk wilt krijgen van de leerindustrie, maar geen zin hebt verder te lezen: nu gaan kijken! De aflevering is superinformatief en soms zelfs grappig (cynisch grappig, that is).
Het gewonnen leer wordt gelooid met giftige chroomzouten. Daarna wordt er nog gespoten en gelakt met o.a. bestrijdingsmiddelen tegen bacterie- en schimmelgroei. Dit alles houdt het leer zo lang mogelijk mooi, maar heeft wel zeer nadelige effecten op medewerkers die er mee werken ("het brandt je huid weg"). Medewerkers die vaak nog kind zijn (kijk zelf maar).
Leer is een bijproduct van de vleesindustrie. Echter, wel het belangrijkste bijproduct! Het zorgt voor 25% van de opbrengst van de vleesindustrie en houdt zo de vleesindustrie lonend(!). Door leer te kopen stimuleer je dus indirect (industriële) veehouderij. Een goede reden voor vegetariërs (of mensen die dat proberen te zijn) om leer te mijden dus.
Het houden van de dieren die later leer zullen leveren, kost ook nog eens ontzettend veel water. Per paar schoenen 1,4 miljoen liter! Lees hier de rekensom daarachter.
Maar ja: straks sta je in de Dolcis, en staat daar een paar suède winterlaarzen verleidelijk naar je te lachen. Misschien wel met een kortingssticker erop. What to do? Op zoek naar dier- en milieuvriendelijke schoenen!
1. Beyond Skin (via EN&)
Prijs: €€-€€€
Het eerste merk diervriendelijke schoenen dat ik leerde kennen was Beyond Skin, bekend geworden dankzij actrice Natalie Portman. Beyond skin verkoopt hakken, sandaaltjes, wedges... en echt niet de minste. Je kunt de schoenen via de Engelse webshop van BS kopen, maar ook via EN&, opgericht door de Nederlandse Laura die BS (en goed leven) wil promoten in Nederland
Kijk dan, hoe mooi: 100% gerecycled suède! :)
2. Vega-life
Prijs: €€-€€€
Vega-life is geen merk, maar een webwinkel met een verzameling producten voor vegetariërs en veganisten.
Behalve schoenen vind je er ook leervrije riemen, tassen en portemonnees (en vega honden- en kattenvoer!).
3. Toms
Prijs: €€
De meest bekende: katoenen Toms schoentjes! Toms heeft een collectie veganschoenen en die zijn ook nog eens heel leuk. Daarnaast is het kopen van een paar bijna als het steunen van een goed doel: voor elk verkocht paar, doneert Toms een paar in een ontwikkelingsland. Toms is opgericht door Blake Mycoskie, nadat hij een reis had gemaakt door Argentinië en daar extreme armoede had gezien.
4. Olsenhaus
Prijs: €€€€
Oké, dit Amerikaanse veganmerk is echt onbetaalbaar. Eigenlijk zou ik het uit het lijstje willen laten, om te laten zien dat diervriendelijke schoenen niet duur hoeven te zijn... maar dat zou censuur zijn.
Om je te vergapen aan de collectie dan maar :)
Andere tips
Leer mijden kan lastig zijn. Begin eerst eens met opletten. Hangt aan die tas een kaartje, waar het leer vandaan komt? Nee, meestal niet... hoe weet je nu of het een koe, geit, hond of kat geweest is? Hoe weet je nu welk kind dit leer voor jou heeft ingespoten? Deze gedachten helpen mij vaak al een stuk op weg. Een riem of tas is écht geen noodzaak. Ik kan ze makkelijk laten liggen in de winkel.
Schoenen vind ik lastig, vandaar dit artikel - hopelijk help ik je op weg!
Wat doe ik zelf, eigenlijk?
Ik koop nooit leren riemen, tassen of accessoires. Een bankstel van leer komt er bij mij ook niet in. Schoenen vind ik lastiger. Ik mijd leer zo lang mogelijk, maar schoenen kopen is uiteindelijk vaak een noodzaak (zeker als je mij kent: ik draag ze helemaal op). Als ik nepsuede of nepleer kan krijgen kies ik daarvoor. Zwicht ik uiteindelijk toch voor leer, dan doe ik er zo lang mogelijk mee. Dit jaar heb ik voor de vierde zomer sandaaltjes met leren bandjes gedragen: elke zomer maak ik ze schoon, smeer ze in met schoenencrème en borstel ze. Het kost twee minuutjes, maar het houdt de schoenen mooi - misschien ook voor jou een beginnetje om het leer dat je al hebt, zo lang mogelijk te houden!
Het dragen van leer staat mij allereerst tegen omdat het gemaakt is van een dier, een dier dat hiervoor waarschijnlijk geleden heeft. Pas toen ik een aflevering van Bloed, zweet en luxeproblemen zag, realiseerde ik me dat de productie van leer ook heel slecht is voor mensen. Een groep verwende Nederlandse jongeren gaat in een leerlooierij werken in Ethopië.
"Waarom denk je dat die man kaplaarzen aan heeft en een jas?"
Stuk voor stuk gaan de jongeren daarna bijna over hun nek van de geur van rottende dierenhuid.
"Dit is echt het smerigste werk dat ik ooit heb gedaan"
Als je snel een indruk wilt krijgen van de leerindustrie, maar geen zin hebt verder te lezen: nu gaan kijken! De aflevering is superinformatief en soms zelfs grappig (cynisch grappig, that is).
Het gewonnen leer wordt gelooid met giftige chroomzouten. Daarna wordt er nog gespoten en gelakt met o.a. bestrijdingsmiddelen tegen bacterie- en schimmelgroei. Dit alles houdt het leer zo lang mogelijk mooi, maar heeft wel zeer nadelige effecten op medewerkers die er mee werken ("het brandt je huid weg"). Medewerkers die vaak nog kind zijn (kijk zelf maar).
Leer is een bijproduct van de vleesindustrie. Echter, wel het belangrijkste bijproduct! Het zorgt voor 25% van de opbrengst van de vleesindustrie en houdt zo de vleesindustrie lonend(!). Door leer te kopen stimuleer je dus indirect (industriële) veehouderij. Een goede reden voor vegetariërs (of mensen die dat proberen te zijn) om leer te mijden dus.
Het houden van de dieren die later leer zullen leveren, kost ook nog eens ontzettend veel water. Per paar schoenen 1,4 miljoen liter! Lees hier de rekensom daarachter.
Maar ja: straks sta je in de Dolcis, en staat daar een paar suède winterlaarzen verleidelijk naar je te lachen. Misschien wel met een kortingssticker erop. What to do? Op zoek naar dier- en milieuvriendelijke schoenen!
1. Beyond Skin (via EN&)
Prijs: €€-€€€
Kijk dan, hoe mooi: 100% gerecycled suède! :)
2. Vega-life
Prijs: €€-€€€
Vega-life is geen merk, maar een webwinkel met een verzameling producten voor vegetariërs en veganisten.
Behalve schoenen vind je er ook leervrije riemen, tassen en portemonnees (en vega honden- en kattenvoer!).
3. Toms
Prijs: €€
De meest bekende: katoenen Toms schoentjes! Toms heeft een collectie veganschoenen en die zijn ook nog eens heel leuk. Daarnaast is het kopen van een paar bijna als het steunen van een goed doel: voor elk verkocht paar, doneert Toms een paar in een ontwikkelingsland. Toms is opgericht door Blake Mycoskie, nadat hij een reis had gemaakt door Argentinië en daar extreme armoede had gezien.
4. Olsenhaus
Prijs: €€€€
Oké, dit Amerikaanse veganmerk is echt onbetaalbaar. Eigenlijk zou ik het uit het lijstje willen laten, om te laten zien dat diervriendelijke schoenen niet duur hoeven te zijn... maar dat zou censuur zijn.
Om je te vergapen aan de collectie dan maar :)
Andere tips
Leer mijden kan lastig zijn. Begin eerst eens met opletten. Hangt aan die tas een kaartje, waar het leer vandaan komt? Nee, meestal niet... hoe weet je nu of het een koe, geit, hond of kat geweest is? Hoe weet je nu welk kind dit leer voor jou heeft ingespoten? Deze gedachten helpen mij vaak al een stuk op weg. Een riem of tas is écht geen noodzaak. Ik kan ze makkelijk laten liggen in de winkel.
Schoenen vind ik lastig, vandaar dit artikel - hopelijk help ik je op weg!
Wat doe ik zelf, eigenlijk?
Ik koop nooit leren riemen, tassen of accessoires. Een bankstel van leer komt er bij mij ook niet in. Schoenen vind ik lastiger. Ik mijd leer zo lang mogelijk, maar schoenen kopen is uiteindelijk vaak een noodzaak (zeker als je mij kent: ik draag ze helemaal op). Als ik nepsuede of nepleer kan krijgen kies ik daarvoor. Zwicht ik uiteindelijk toch voor leer, dan doe ik er zo lang mogelijk mee. Dit jaar heb ik voor de vierde zomer sandaaltjes met leren bandjes gedragen: elke zomer maak ik ze schoon, smeer ze in met schoenencrème en borstel ze. Het kost twee minuutjes, maar het houdt de schoenen mooi - misschien ook voor jou een beginnetje om het leer dat je al hebt, zo lang mogelijk te houden!
Abonneren op:
Posts (Atom)