Ik dacht dat je weg was

Opgewekt loop ik naar mijn kamer. Plannetjes voor morgen, weekend, fijn! Het gaat goed. Nu gauw slapen. Mijn mobiel ligt op tafel en trilt. Een berichtje.

Ik kijk er geschrokken naar, zonder hem op te pakken.
Dat is T-Mobile, zeg ik tegen mezelf. Vast een promotie-sms.
Maar T-Mobile sms't niet om 23.00 uur.

Je bent er nog, je bent er nog.
Wat fijn.

Ik wist niet dat je nog aan mij dacht.

En kijk, daar is alles weer hetzelfde.
Opstaan, zeg ik tegen mezelf - en ik gá ook ontbijten.
Maar de dag wil niet en lokt me terug mijn bed in.

Dingen doen. Discipline heeft me al zo ver gebracht.
Misschien iets schrijven. Ik typ: augustus, september, oktober.
Ik wil je & ik wil je.

Denken: weet je nog hoe lief toen?
En: ik verdien dit niet.
Dacht ik toen ook al. 

Net was ik uit de 24-uurs achtbaan. Ik dacht dat je naar huis was gegaan. Ik wist niet dat je nog aan mij dacht.