On running #2

I run to keep up with the myriad of thoughts. To lose the helplessness felt when a child needs reanimation. To feel comforted, replaying kind words in my head. I run to forget everything, because all that matters is my pace which needs to be higher. And my feet which need to move faster. I run to promise myself anything, if only I complete the next 100 metres.

I run to keep my distance, to keep my cool. To think less, to hear nothing but the sound of my own breathing, while all I really wanted was...

I run so I'm unable to complete any negative thought.

Watch me early mornings, late evenings, mid night even. I'm running like my life depends on it - because my life depends on it. I run to be the first, to exchange heartache for aching muscles, nausea and exhaustion. I run because it's sunny or because it has finally stopped raining. I run because walking does not make hail feel any better.


I run to keep at pace with my life. I run because I don't care who yells at me or whoever tries to make me feel insecure: I'm here for me.

I run to stay.


Are you having trouble staying motivated? Watch this.
For what is each day but a series of conflicts between the right way and the easy way...

Daar heb ik niets aan

Je bent mijn persoonlijke monster
mijn valkuil,
verradelijk als mist
als dun ijs.
Je verlaat me nooit zonder
je broertje wanhoop achter te laten.

Je brengt me licht, adem
en snelheid.
Behendig
lenig kruip je mijn dagen in.
Zo'n dag met jou weegt niets

maar ik wil je weren,
grenzen stellen, verbannen.
Pas als je terecht in mijn leven bent,
ben je welkom

Ik ben er niet voor tijden waarin alles al goed gaat,
antwoord jij
maar ik luister niet
vertrouwen geef ik je niet
je stelt me teleur, te vaak

Ga dan slapen en
hoop
maar niet

Living like Larry - Anita Roddick & the Body Shop

Oh, er zijn zoveel kleine (milieuvriendelijke) dingetjes waar ik nog over wil schrijven... Stapje voor stapje dan maar!

Vandaag moest ik plotseling aan Anita Roddick denken, en hoe iemand ooit opmerkte dat ik haar wel tof móést vinden, omdat ik op haar zou lijken. :) Reden genoeg om meer over deze vrouw op te zoeken. (En: wat een compliment!)

Anita Roddick (geboren Perilli, dochter van Italiaanse immigranten) is het meest bekend omdat zij in 1976 the Body Shop oprichtte. Haar man Gordon reisde tijdelijk in Zuid-Amerika en Anita wilde met de winkel wilde zelf inkomen genereren voor haar en haar dochters. De naam en het idee had ze overigens uit Amerika, waar al een winkeltje bestond dat The Body Shop heette. Van die winkel zou ze later de rechten voor de naam overkopen.

Eerder hadden Anita en haar man Gordon al een gezond restaurant geopend en een hotel, maar geen van beide had goed gelopen.

The Body Shop daarentegen liep vanaf het begin fantastisch. Je kon er alleen natuurlijke producten kopen, in hervulbare flesjes. In haar autobiografie Body & Soul zegt ze hierover:

We recycled everything, not because we were environmentally friendly, but because we didn’t have enough bottles. It was a good idea.

Ze schilderde de winkel groen, vertelt ze, omdat die kleur het beste de schimmelplekken op de muren bedekte. Maar milieu was wel degelijk belangrijk voor Anita, zo zou ze later vaak laten zien.

Met een lening van een vriend (geen bank wilde haar het geld geven) opende ze binnen een jaar een tweede winkel in Groot-Brittannië. In de jaren '80 openden al snel veel meer filialen in Europa en in de Verenigde Staten.


Anita richtte zich niet zo op adverteren, maar maakte zich hoorbaar voor wat zij belangrijk vond. Zo was de Body Shop 'uithangbord' voor Greenpeace en Amnesty. Daarnaast liet ze duidelijk weten tegen dierproeven voor cosmetica te zijn. Anita geloofde dat je met zaken doen óók iets goeds kon betekenen.

It should be about public good, not private greed.

Daar bewonder ik haar om - dit is een houding die vaak weggehoond wordt in het bedrijfsleven. Anita werd dan ook regelmatig beschuldigd van hypocrisie. Met de Body Shop ging het ook lang niet altijd even goed. Maar gaf ze op? No way.

In 2006 is the Body Shop overgenomen door L'Oreal. Sommige fans prezen Anita, andere spraken er schande van. Hoe kon ze haar idealistische bedrijf nu laten overnemen door een commerciële gigant? Een gigant die wel op dieren testte?

Laat ik er dit van zeggen:
Zelf  zou ik héél lang moeten nadenken, voor er ooit iets van mij 'overgekocht' kan worden (zij het een tekst, een bedrijf, een product).
Aan de andere kant ben ik oprecht blij met élk beetje beter dat er in de wereld gebeurt. Dus ja, ook met de Body Shop, al brengt dat nog geen oplossing voor hoe onze economie in elkaar zit, al lost de Body Shop niks van het plasticprobleem op, en al kosten hun producten soms onevenredig veel geld.

Elk bedrijf met een ideële instelling is er één.

Elk stapje naar een betere wereld, of het nu is door lokale producten te kopen, je flesje te hervullen of body butter te kopen waardoor een indianenstam een inkomen kan genereren... elk stapje naar een betere wereld is er één. Wie alleen oog heeft voor de uitspraak 'druppel op een gloeiende plaat' zal door zijn cynisme nooit iets bereiken, daar ben ik van overtuigd.

Anita overlijdt in 2007 na een hersenbloeding, op 64-jarige leeftijd.
The Body Shop zet haar idealen voort.


Meer lezen over Anita Roddick?

- Artikel uit Trouw, ten tijde van haar overlijden.
- Daily Mail: Did green goddess Anita Roddick sell out when she sold up to L'Oreal?