Lieve lach

De beat klinkt zó lekker, ik kan gewoon niet stil blijven staan. Dans, dans, dans, het is alweer lang geleden dat ik het zo naar mijn zin had.

Een club kan ik deze bar niet noemen, maar ik ben tevreden, licht en gelukkig.

Mijn armen zijn gewichtloos. Ik was bijna vergeten dat ik zó van eindeloos, urenlang dansen, clubbing houd. Dat ik hardloop op muziek omdat het dan soms bijna als uitgaan voelt.

Stilstaand kijk ik rond. Ik ben de enige persoon die hier nuchter is, denk ik. Het geeft niet. Niemand is nog vervelend.

Simon wenkt me.
"Hè, je danst niet? Dat kan niet!"
Ik lach. Ik glimlach, want ik kan er niet mee stoppen zo blij. Vrolijk. Alles is lief. Ik ben nuchter en verder niemand. Maar ik ben nu tenminste iemand.

De wc is een klein hokje met een schuin dak. Zodra ik de deur dichtdoe, breekt het zweet me uit. Kleine puntjes mascara kleven aan mijn vingertoppen.  Ik ben al bijna 24 uur wakker. Over hoeveel patiënten heb ik vandaag een belangrijke beslissing gemaakt? Het is hier zo warm plotseling. Plakkerig benauwd.

Maar dansend onder de ventilator ben ik dat zo weer vergeten. Tijd voor water, cola, nog meer water. Ik krijg een zoveelste biertje in mijn handen geduwd. Zal ik deze opdrinken dan? Maar mijn reflexen zijn sterker, ik zet het bier aan de kant, lach, praat even en dans verder.

Simon danst met me. Joris' arm rust op mijn rug. Die andere jongen blijkt zo aardig te zijn, heel anders dan ik hem op de werkvloer had ingeschat.
Alles is zo lief. Ik hoef even helemaal nergens aan te denken.

Tot ik alles gegeven heb. Lampje brandt door - ik ga naar huis. Drie twee één. Deur dicht. Mijn voorvoet doet pijn met iedere stap, deze hakken zijn niet bedoeld om op te dansen. De gracht wiebelt voor mijn ogen - ik begrijp niet waarom of waarvan.
Slaapgebrek eist zijn tol. Ik kruip mijn kamer, mijn bed in. Koud, warm, slapen.

Liefst honderd jaar lang.

Living like Larry - Goed eten III

Vredelievend eten? Moet je ook nog rekening houden met oorlogen als je boodschappen doet? Fairtrade, oké, maar vredelievend?
Ik had daar eerlijk gezegd nog nooit ook maar over nagedacht. Totdat ik een Palestijnse activist tegenkwam op een treinstation waar hij folders uitdeelde. Normaal gesproken pak ik die niet aan (zonde van het papier; ik koop toch niets op straat dus dan gaat het bij mij thuis de oud papier bak weer in...), maar deze keer was anders...

Er zijn nog 3 punten over uit mijn lijst met aandachtspunten voor Goed Eten! :) De eerdere stukken vind je hier en hier.

7. Vredelievend

Vredelievend voedsel dus. Daarmee bedoel ik (het kopen van) eten dat geproduceerd is in een land dat achter jouw idealen staat, en bij die idealen hoort waarschijnlijk ook: geen oorlog. Geen makkelijke opdracht.

Op dit moment zijn er 53 gebieden met gewelddadige conflicten op de wereld (kijk zelf maar op de verdrietige Conflictenteller). Sommige daarvan zijn echt oorlogen. Bij die landen zit ook Colombia (bananen), Peru (suiker, koffie, rijst) en Israël (citrusfruit, olijven, amandelen, dadels). Een man van stichting Stop de Bezetting deelde mij daarom het foldertje uit. Deze stichting streeft naar het bereiken van vrede tussen Israël en Palestina. Ze roept daarom op om geen producten te kopen die gemaakt zijn door fabrikanten die ook de oorlog die Israël (onder andere!) voert, stimuleren. Zoals HP.

Machtig ingewikkeld en verdrietig vind ik wat er gebeurt en gebeurd is tussen Israël en Palestina.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik nog onvoldoende strategie heb ontwikkeld en ook nog onvoldoende hiervanaf weet om dit in mijn dagelijkse boodschappen mee te nemen. Maar ik ben van mening dat bewustwording de eerste stap is, en wil me hier zeker verder in verdiepen.
Heb je een mening hierover? Ik hoor het graag in de comments.

Uit Eating Animals

8. Variatie

Ook wij, Nederlanders/Europeanen eten lang niet alle eetbare producten. We eten juist heel ongevarieerd.
Dat is jammer: er zijn zoveel lekkere (lokale) producten! Wat dacht je bijvoorbeeld van 'vergeten groentes' pastinaak, postelein, schorseneren of koolrabi? Sommige klinken als een uitdaging om mee te koken, maar geloof me, deze groenten verdienen je aandacht. Omdat ze super gezond zijn en veel minder schade aan het milieu berokkenen.

Schorsenerenquiche: lekkere recepten genoeg!

Ook hier geloof ik dat je met je portemonnee kunt stemmen! Meer vraag naar vergeten groentes zal ze onder de aandacht brengen bij boeren en producenten. En dat kan snel gaan, zo bewijst de superfoods hype waar ook mijn Albert Heijn nu een schap voor heeft. Het verhaal van fairtrade chocolade is ook illustratief :-) (lees: Chocola en waarom vragen echt helpt).

Echt, dat is één van mijn meest trouwe motto's: als we willen, kunnen we samen de wereld echt veranderen.

Tot variatie hoort ook: af en toe geen zuivel, maar vervangers proberen... zoals soja! Daarbij wil ik kort even iets aanstippen dat ik in mijn hoofd 'de sojamythe' noem.

Als ik mensen vertel dat ik vegetariër ben, hoor ik vaak het belerende antwoord: "Oh, maar al die soja die 'jullie' eten is anders ook helemaal niet goed voor de aarde, daar wordt regenwoud voor gekapt".** Dit is een misverstand! vlees en zuivel zijn de meest milieuonvriendelijke producten die er bestaan. Om dit verkrijgen, wordt soja verbouwd om veevoer van te maken. Dat gebeurt inderdaad op voormalig landbouwgrond. 5 kg soja levert dan 5 kg veevoer, wat op z'n best 1 kg vlees levert (zeer optimistische schatting). Biologische soja wordt verbouwd op andere, beter beheerde plaatsen. 5 kg soja levert dan ook echt 5 kg soja, veel efficiënter dus. Dus nee, de soja die een vegetariër verbruikt, is niet net zo milieuonvriendelijk als de soja die nodig is voor een vleeseter.

Zelf het bewijs zien? OneWorld zocht het voor je uit en kwam op hetzelfde resultaat (bladzijde 7). Ook hier wordt het uitgelegd.



9. Voorraad

Tsja, en hoe breng je al deze stappen het beste in de praktijk? Door jezelf en je voorraadkast te kennen. Weet wat je nodig hebt voor al dit goede eten: leer te koken en leer je standaardboodschappen kennen. Ga naast je basics eens voor een nieuwe (vergeten) groente en... geniet van het resultaat!

Trouwens, tot je 'voorraad' horen ook je kookboeken. Welk boek staat nu al jaren in je boekenkast? Kijk eens of je er inspiratie uit haalt voor een lekker (vega) recept :) En zo niet, geef het boek dan cadeau aan iemand die er wél graag uit zou willen koken. Spullen hebben is zo overrated, delen is het nieuwe kopen ;-)

Bron

* Er is discussie mogelijk over dit getal, want een duidelijke bron geeft Foer niet. Toch is al lang bekend dat het standaard Amerikaanse dieet ongevarieerd, vet, dierrijk en ongezond is.
Zoals ik hier lees: I don't know the specific source for Foers statement but I am sure it is true:  Most of our caloric intake is from just 3 animals: cows, pigs, chickens (Americans don't eat many sheep), and about 10 plants: corn, wheat, rice, sugar cane, sugar beets and cooking oil plants.

** Ben je geen vegetariër en stel je deze vraag ook wel eens? Kijk dan de volgende keer of je kunt proberen het belerende woordje 'jullie' weg te laten :) Wij-zij denken en praten creëert vaak alleen maar wrevel...

Boeken #14 - Niemand in de stad

"Ik heb een boek dat je moet lezen, Niemand in de stad heet het" zeg ik hem.

"Is dit wel verstandig?" zegt hij, doelend op het uitermate casual onderwerp waar ik ons op breng. Doelend op het totaal niet casual onderwerp waar ik ons op breng: boeken, onze gezamelijke liefde, iets wat ons ooit samenbracht.
Waarom schrijf ik ons - er is geen ons.

"Of niet. Dan lees je het toch niet joh" zeg ik boos. Wie is hij om te bepalen wat we nu wel en niet tegen elkaar kunnen zeggen?! Wat een eikel is het toch.

Het is lang stil, het lijkt wel een minuut.
"Waar gaat het over?" vraagt hij.
"Het gaat over jou" hap ik onmiddellijk, boos nog.

Bron

Vergeleken worden met de hoofdpersoon uit Niemand in de stad - dat is geen compliment. Het boek is net als zijn hoofdpersoon soms ruw, grof, lelijk, om te huilen, maar af en toe ook: fantastisch. Want het laat zo mooi zien hoe bedriegelijk het (studenten)leven soms kan zijn. Het boek is soms té uitgebreid, soms plat, soms stomweg onverwacht. Het studentenleven van hoofdpersoon Philip, ook maar meteen lid van het ASC, loopt over van lamlendigheid, doelloosheid en baldadigheid maar toch: soms gebeurt er ook eens iets dat er toe doet...

Minutieuze beschrijving van het (gevoels)leven van een corpsbal. Dat kan niks zijn, denk je dan,

schrijft iemand op Goodreads, en beter kan ik het niet zeggen.

Ik weet het wel: je leest elk boek met de stemming en fase waar je op dat moment inzit, maar toch, geloof me: Huff heeft echt een boek geschreven dat spreekt voor onze (mijn) generatie. De generatie die in alles wil uitblinken, de generatie die een quarterlifecrisis kent. De generatie die zichzelf (te) centraal stelt - hey, daar past dat alter ego helemaal bij.

Dus ja, ik las het één jaar terug, en ik vond het fantastisch. Maar misschien vooral omdat de hoofdpersoon net zo'n klootzak is als de jongen waar ik bovenstaand gesprekje mee voerde. Sterk verhaal dus. Wel plat. Maar ga het toch maar lezen, laat je zelf omver blazen. Je hebt het zo uit en blijft een beetje beduusd achter, als het goed is. Dan is een boek goed.

(Niet eerst meer over het boek opzoeken, het internet wemelt van de recensies vol spoilers.)

Philip Huff - Niemand in de stad

Dromen, wensen en dankbaarheid

●●   De binnenstad van Utrecht vrij van auto's (vooral de Voorstraat)   ●●   To fall in love again   ●●  Een complimentje   ●●   Een nieuw plekje voor mijzelf, alleen te delen met wie ik wil   ●●   Meer van die fijne dagen: met chai latte bij de Coffee Company zitten en kaartjes schrijven   ●●   Mijzelf en mijn activisme, harde werken & passie voor schrijven terugvinden   ●●   Op reis met vriendinnetje M.   ●● 

●●  De tijd vinden  ●●  Babysteps maken richting mijn allergrootste en meest volhardende droombaan ●●  Cadeaus geven ●●  Reisherinneringen die boven komen bij het bekijken van foto's  ●●  Ma non mi posso fermare = maar ik kan niet stoppen  ●●  Lichtjes boven de stad  ●●  Vaker boeken lezen (waar is die categorie naartoe op mijn blog?!)  ●●  Volharden  ●●  Blijven proberen  ●●  Perseverance will prevail