Boeken #14 - Niemand in de stad

"Ik heb een boek dat je moet lezen, Niemand in de stad heet het" zeg ik hem.

"Is dit wel verstandig?" zegt hij, doelend op het uitermate casual onderwerp waar ik ons op breng. Doelend op het totaal niet casual onderwerp waar ik ons op breng: boeken, onze gezamelijke liefde, iets wat ons ooit samenbracht.
Waarom schrijf ik ons - er is geen ons.

"Of niet. Dan lees je het toch niet joh" zeg ik boos. Wie is hij om te bepalen wat we nu wel en niet tegen elkaar kunnen zeggen?! Wat een eikel is het toch.

Het is lang stil, het lijkt wel een minuut.
"Waar gaat het over?" vraagt hij.
"Het gaat over jou" hap ik onmiddellijk, boos nog.

Bron

Vergeleken worden met de hoofdpersoon uit Niemand in de stad - dat is geen compliment. Het boek is net als zijn hoofdpersoon soms ruw, grof, lelijk, om te huilen, maar af en toe ook: fantastisch. Want het laat zo mooi zien hoe bedriegelijk het (studenten)leven soms kan zijn. Het boek is soms té uitgebreid, soms plat, soms stomweg onverwacht. Het studentenleven van hoofdpersoon Philip, ook maar meteen lid van het ASC, loopt over van lamlendigheid, doelloosheid en baldadigheid maar toch: soms gebeurt er ook eens iets dat er toe doet...

Minutieuze beschrijving van het (gevoels)leven van een corpsbal. Dat kan niks zijn, denk je dan,

schrijft iemand op Goodreads, en beter kan ik het niet zeggen.

Ik weet het wel: je leest elk boek met de stemming en fase waar je op dat moment inzit, maar toch, geloof me: Huff heeft echt een boek geschreven dat spreekt voor onze (mijn) generatie. De generatie die in alles wil uitblinken, de generatie die een quarterlifecrisis kent. De generatie die zichzelf (te) centraal stelt - hey, daar past dat alter ego helemaal bij.

Dus ja, ik las het één jaar terug, en ik vond het fantastisch. Maar misschien vooral omdat de hoofdpersoon net zo'n klootzak is als de jongen waar ik bovenstaand gesprekje mee voerde. Sterk verhaal dus. Wel plat. Maar ga het toch maar lezen, laat je zelf omver blazen. Je hebt het zo uit en blijft een beetje beduusd achter, als het goed is. Dan is een boek goed.

(Niet eerst meer over het boek opzoeken, het internet wemelt van de recensies vol spoilers.)

Philip Huff - Niemand in de stad