Maria 2012

Grappig, waar je zoal van kunt dromen, waar je zoal op kunt hopen. De afgelopen weken heb ik hier van gedroomd: Micha's bank.

"Ga maar zitten hoor!" Micha kijkt achterom terwijl hij de borden van het kleine aanrechtblokje ruimt. Ik blijf toch op de stoelleuning hangen. De bedbank heeft iets geheimzinnigs, als een terrein waar ik niet mag komen. Iets verbodens. Misschien ís het ook niet meer mijn terrein.
Stil staar ik naar de tv. Eerst waren Micha en ik gewoon vrienden. Heerlijk, wat een peace of mind: ik luisterde naar zijn grapjes en hoefde me niet druk te maken om wat die voor mij zouden kunnen betekenen. Ik was brutaal en uitgelaten als ik met hem was, het was écht heerlijk. Ging hij te ver, dan dreef ik hem genadeloos de hoek in. Ik vocht terug als dat moest, en het kon me niet schelen wat hij daarvan dacht.

Blijkbaar vond hij het aantrekkelijk.

Dat was een vergissing.

"Wil je wat drinken? Je bent zo stil"
"Ik zou wel een glaasje water willen" zeg ik, niet per ongeluk in het Nederlands.
"Wat?" Uiteraard heeft Micha het niet verstaan en antwoordt me in het Engels. "Je weet dat ik Nederlands wil leren! Ik wil me geen toerist meer voelen."
"En ik help je toch!" Ik wijs naar mezelf, naar een glas en naar de kraan.
"Ah" Zwijgend vult hij het glas.

In kleermakerszit manoevreer ik mezelf op het wollige vloerkleed.
Micha komt languit naast me liggen. "Het is net een wei, vind je niet?"
"Ik zou hier altijd wel kunnen blijven, zo"
Ik ook, als het kon.
Zijn vingers aaien mijn sjaal. Alweer de sjaal. "So, does this mean you're up for it?"

Huh? Oh, hij heeft het nog steeds over scharrelen. Overtuigd als hij is dat ik verliefd op hem ben, wil hij garantie hebben dat ik er niet meer van ga denken. Telkens vraagt hij me of ik zeker weet wat ik doe. Pff, wat een arrogantie - maar hij heeft het wel bij het rechte eind. Ik bén verliefd op hem.
Misschien gelooft hij me niet eens als ik het vertel. Misschien moet ik er eerst zelf nog even over denken. Of hey, misschien moet ik gaan biechten. Wees gegroet Maria. Misschien valt het wel mee. Misschien is Micha vol van genade.