In het filmpje The high price of materialism wordt gesproken over jezelf minder laten beïnvloeden door media-uitingen. Ad-block geven ze als voorbeeld. Hierbij een paar voorbeelden van 'ad-blocks' in mijn dagelijks leven...omdat ik merk dat met teveel 'koop-dit-dan-word-je-gelukkig'-uitingen om me heen nét iets minder peace of mind bezit dan ik zou willen.
- Tunnel i.p.v. grote stationshallen
Utrecht Centraal is een goed voorbeeld. Dit jaar heb ik zo'n 4 maanden elke dag met de trein moeten reizen. Hoewel het 's ochtends vroeg niet eens zo druk is, komen alle winkeltjes toch bij je 'binnen'. Er zijn ook twee tunnels waarmee je de perrons kunt bereiken. Daarvan werd ik veel rustiger en ik deed in ieder geval geen 'shopideeën' meer op. Er hangen daar nog steeds affiches met reclame, maar het is een goede manier van filteren, vond ik.
Op Utrecht Centraal word je bovendien altijd herinnerd aan eten, en eerlijk gezegd vind ik dat heel vervelend. Als je geen honger hebt, krijg je het wel, en had je het wel... tja, dan heb je waarschijnlijk toch geen tijd (of geld) om iets te halen.
Het leuke is, als ik nu tóch in de hal terecht kom, geeft dat me een soort vakantiegevoel, omdat ik iets doe dat niet meer in mijn routine zit.
- Nieuwsbrieven: uitschrijven
Ik ben heus niet zo'n heilig boontje dat alleen de nieuwsbrieven van Amnesty en Greenpeace mijn inbox laat binnenkomen... één keer iets gekocht bij Adidas, toch de nieuwsbrief nooit uitgeschreven. Wedstrijdje bij Elle meegedaan en elke week kwam er weer een e-letter vol fashion en dure merkspullen binnen. In mei en juni heb ik me van zoveel mogelijk nieuwsbrieven uitgeschreven.
Wat ook helpt, maar voor mij niet nieuw is: niet fan worden van merken op facebook. Helpt je nergens bij.
- Bepaalde blogs niet meer lezen
Een goed block,
zoals die volgens mij bij Google Chrome zit, heb ik nog niet, maar ik
probeer sinds een tijdje blogs die voornamelijk over kleding en kopen
gaan te vermijden. Met beautyblogs heb ik nooit moeite gehad, maar de lifestyle-achtigen
las ik ze zo af en toe, als makkelijke afleiding, als inspiratie. Maar
zoveel inspiratie komt er niet meer van. Op dit moment heb ik een mindset waarmee ik alleen maar verdrietig of jaloers word van dit soort blogs. Oplossing: ze niet meer bekijken.
- Minder de stad in (overdag)
Dit is iets waar ik aan moet werken... Aan de ene kant kan ik heel veel
inspiratie opdoen door slenteren, de mensen bekijken en af en toe een
winkel ingaan. Aan de andere kant: vrijwel altijd leidt het tot: 'ohja,
ik heb ook nog een jasje nodig' - en nog meer willen. 's Avonds of aan het einde van de middag de stad ingaan is niet zo'n probleem. Blijf ik ook het leukst vinden :)
En nu deze state of mind vasthouden :)
Grappig om dit te lezen, want ik pak het voor mijzelf heel anders aan! Ik probeer simpelweg mijn manier van denken te veranderen: als ik iets moois, leuks, lekkers zie, probeer ik dat om te zetten in positieve energie en positieve gedachten zónder het te kopen of op te eten. En het begint te werken, dingen zijn niet langer automatisch van mij, in mijn gedachten, en dat geeft een hoop rust. Het kan dus! :)
BeantwoordenVerwijderenIk heb er over nagedacht, maar eerlijk gezegd snap ik het niet. Kun je het nog iets duidelijker uitleggen? Vooral met eten...?
VerwijderenOké, ik zal het proberen met een (eet)voorbeeld. Stel dat er wordt getrakteerd op mijn stageafdeling (wat vrij regelmatig het geval is). Dan eet ik natuurlijk met veel plezier een stukje vlaai of wat dan ook mee. Niks aan de hand, maar het 'probleem' is dat er altijd een hoop overblijft. En vroeger zat ik dan gelijk te azen op een tweede stuk, soms nog voordat ik het eerste op had... Ja, behoorlijk hebberig. Als er maar enige aanleiding was om nog wat te pakken lag het al op mijn bordje.
VerwijderenMaar tijdens mijn vastenperiode heb ik besloten dat dat niet the way to go is. Dus wat vast staat: ik pak die tweede portie niet. En tegelijkertijd probeer ik ook iets aan het automatisme te doen van altijd maar meer willen. Want met een jaloerse blik gaan zitten toekijken hoe de rest wel nog zit te eten is natuurlijk ook niet het idee. Dus ik probeer dan mijn gedachten te verzetten in de trant van: ik heb al een stuk gehad, en dat was erg lekker. Of: er komt straks vast nog wel iemand die het graag lust. Maar ook: als ik nu niet zo veel eet, koopt deze persoon de volgende keer misschien niet zo belachelijk veel als hij/zij gaat trakteren.
Natuurlijk werkt het niet van het ene op het andere moment om je daar dan vrolijk bij te voelen en je helemaal neer te leggen bij het feit dat je dus niks of minder neemt, of dat nu eten, kleding, of wat dan ook betreft. Maar nu begin ik wel te merken dat mijn gedachtepatronen veranderen!
Heel mooi uitgelegd, superduidelijk, dankjewel! :D Ik merk dat ik gedachten van anderen vaak overneem, dus ik hoop dat dat met deze van jou ook gaat gebeuren!
VerwijderenGewoon proberen, je hebt niks te verliezen :)
VerwijderenReis bijna elke dag met de trein, maar koop bijna nooit iets op het station. Wat voor mij helpt is ervoor te zorgen dat ik altijd iets te eten mee heb in mijn tas; zelf belegde broodjes als ik langer weg ben, of in ieder geval een appel.
BeantwoordenVerwijderenIk merk dat ik het leukste in shoppen vind om alles te bekijken, en niet zo zeer te kopen. Dat helpt ook! Ik kan makkelijk in de H&M lopen, alles bekijken en dan denken: nouja, het is super leuk, maar ik heb het niet nodig.
BeantwoordenVerwijderenDoe ik trouwens ook wel eens! Niet per se, ik heb het niet nodig, maar: is dit echt het beste product? Blijf ik dit nog lang mooi vinden?
VerwijderenIk denk dat ik 1 op de 25 keer ofzo iets koop, zeker in de H&M haha.
Ik doe dat allemaal niet bewust, maar ik wil sowieso maar weinig dingen :P Ik heb niet het gevoel dat ik iets echt moet of wil hebben. En ik heb altijd eten bij me, dus als ik verleid wordt door de geuren op Utrecht Centraal heb ik nog altijd fruit bij me! :)
BeantwoordenVerwijderenAls ik dit lees, merk ik dat ik het ~~eigenlijk~~ ook zou moeten doen. Vooral omdat ik er juist zoveel weerstand tegen voel :P Ik wil dingen kopen! Ik wil winkels in! En dat terwijl ik dit niet ~~wil~~.
BeantwoordenVerwijderen