Een egel en een tennisbal
ontmoetten eens elkaar nogal.
De egel was geërgerd dat
de tennisbal geen stekels had.
‘Laat je prikkels toch naar buiten
en steek die schoften in hun kuiten!
Volgens mijn dokter hoort het prikken
tot de gezondste ogenblikken!’
De tennisbal, wie weet waarom,
hield zich doof en blind; of stom.
Toen er kinderen nader kwamen
rolde de egel zich te zamen.
Maar de bijna menselijke zachte
tennisbal bleef rustig wachten,
en zodra de troep hem vond
vloog hij vrolijk in het rond
om dan weer in die kinderhanden
vuil maar warm te belanden.
Wat een feest! en voor de grap
kreeg de egel ook een trap.
MORAAL
Wat je voelt is wat je kent,
en wat je kent is wat je bent.
Leo Vroman - De egel en de tennisbal
Dit doet me denken aan die keer dat mijn hamster in een hamsterbal liep en mijn oma er een trap tegen gaf omdat ze dacht dat iemand een bal naar haar toe rolde :') Gelukkig liep het goed af met de hamster, maar voor de egel lijkt het me vrij pijnlijk.
BeantwoordenVerwijderenHahaha :') Arme hamster - en oma zal ook wel geschrokken zijn!
Verwijderen