Boeken #18 - I'll Give You The Sun

Misschien wel hónderd keer liep ik langs dit boek in de boekhandel. Het lonkte naar me: prachtige titel, veelbelovend verhaal, het lag ook nog eens bij de best selling stapel.
Toch liet ik het liggen.

Dat heb ik wel vaker met boeken.

Uit angst juist het níet zo mooie boek aan te schaffen, koop ik een boek dat ik graag wil lezen toch maar niet. Want anders zit ik er straks mee opgescheept. Staat het voor niets in mijn boekenkast. Heb ik wéér meer spullen.
Eerder ga ik naar de bibliotheek en lees het. Als ik het dan écht mooi vind, koop ik het alsnog (en herlees het, leen het uit, lees het nog eens). Dat pad volg ik nu ook met dit boek van Jandy Nelson. Ik durfde het niet aan, geloof ik.

Bron

Boy, was I wrong.
Die twijfel was geheel onterecht.

Sterker nog, het is lang geleden dat ik zo genoot van een (young adult) boek. Alleen al door het lezen van een paar bladzijdes gaan je vingers kriebelen creatief aan de slag te gaan, of je nu van schrijven, tekenen, muziek maken, knutselen, haken of breien houdt...
Niet voor niets won het boek een hele rits aan prijzen. Maar ja, ik was eigenwijs...


Het verhaal
Noah en Jude zijn een bijzondere tweeling. Al van jongs af aan zijn ze onafscheidelijk (zij het soms ruziënd) en kunnen ze elkaars gedachten bijna voelen. Als ze opgroeien, worden echter hun verschillen duidelijker en zullen ze zich toch ook alleen moeten kunnen redden. Best lastig in een wereld die om duidelijke etiketten vraagt, en in een gezin waar niet alles gemakkelijk gaat.
Gelukkig is er kunst...

Je maakt eerst kennis met Noah, voor wie tekenen en schilderen alles is: hij denkt bijna in schilderijen. (Prachtig vond ik dit stuk van het boek, misschien wel het mooiste van alles). Daarna volgt ook Jude, zij het op een andere leeftijd inmiddels, die weliswaar creatief is, maar soms ook iets te bijgeloving. Om en om leer je de tweeling beter kennen, al duurt het met veel gebeurtenissen lang voordat je ze volledig kunt ontrafelen. Het beloop richting het einde is dan ook, hoewel soms wat ongeloofwaardig, tot het eind toe een verrassing.

Dit verhaal is waanzinnig meeslepend, je zult het in één avond uit willen lezen. Daar is het boek gelukkig te dik voor; zo kun je er langer van genieten. Ook maakte het het beste in mij los: ik kreeg onmiddellijk zin om van alles te doen (maar eerst vooral verder te lezen!). Zoals een goed boek behoort te zijn: activerend, inspirerend.
Mijn bibliotheekboek is inmiddels al retour, maar van dit boek zou ik zeker een exemplaar willen hebben.

Mom has a massive sunflower for a soul so big there's hardly any room in her for organs. Jude and me have one soul between us that we have to share: a tree with its leaves on fire. And Dad has a plate of maggots for his.

I'll Give You The Sun - Jandy Nelson
Uitgeverij: Dial Books (NL: Blossom Books)


Lezen als: je zin hebt in een boek dat je de tijd doet vergeten en tegelijkertijd je vergeten (creatieve) passie weer aanwakkert. Of je geniet van goede Young Adult boeken zonder fantasy-elementen.
Niet lezen als: je écht absoluut niet tegen bijgeloof kunt (mijn nuchtere ziel moest daar in het begin even doorheen bijten). Anders dan dit, geen bezwaren :-)

Dus, als je nog één boek mag kiezen deze zomer...



P.S. Wees trouwens niet bang om (ook) de Nederlandse vertaling (Ik geef je de zon) te lezen: die is minstens net zo prachtig. Misschien wel beter, daar het Engels met lastig woorden je kan afleiden en het Nederlands directer "binnenkomt".