vrijdag 7 april 2017

Living like Larry - Klooker, mijn (eerste) oordeel

"Ons doel: jij koopt alleen nog spullen waar jij achter staat."

Ineens stond Klooker, een Nederlandse onderneming, overal op mijn tijdlijn. Met zo'n slogan nog wel. Nou, dan heb je me hoor! Ik moest en zou er meer van weten. Vluchtig las ik de eerste regels, geschreven door ene Dennis, over zijn dochter. Daarna drukte ik op like.

Maar ja: je kent het wel.
Er kwam van alles tussen.
Ik zocht nooit meer uit waar Klooker nu echt voor stond.
De like bleef wel staan en een vriendin herinnerde me eraan met een appje.




Ik was blij om te merken dat duurzaamheid en fair trade producten kopen inmiddels meer mensen aanspreekt. Ik ben niet meer de enige chick met interesse in milieu en mensenrechten in mijn vriendinnengroep!

Vrolijk besloot ik meteen werk te maken van mijn voornemen. Ik las de informatie, waar de boodschap al duidelijk in de titel stond: "alleen nog dingen kopen waar je trots op bent en achter staat". Dat wil ik natuurlijk ook, dus werd ik lid.

Ja, Klooker bleek geld te kosten. Niet heel veel, oprichter Dennis vergelijkt het met een kop koffie per maand (iets waar ik mezelf eigenlijk zelden op trakteer, maar vooruit). Naar vriendin A. appte ik dat ik inmiddels lid was, hoor! Met daarachteraan:
€10 per half jaar is zo weinig, ik geef per maand al meer aan goede doelen!

Het leek me toen een ontzettend goede stap van mezelf. Regelmatig zou ik een mail ontvangen over dit soort nieuwe, duurzame initiatieven. Dus geen milieuschade, geen kinderarbeid, geen dierenmishandeling. Fantastisch toch? Ik was heel benieuwd welke inspiratie ik allemaal zou opdoen.


Bron


De eerste mails


De weken daarna druppelden de eerste mailings van Klooker binnen. Na één dag zat er al een "couponoverzicht" in mijn mailbox: met kortingscodes voor allerlei duurzame producten, van kraampakket tot wijn. Op zich niet verkeerd, maar geen van de producten waren nodig voor mij.

Nieuwsgierig las ik één voor één de mails die daarna binnenkwamen. Onderwerpen als "FairChain koffie om trots op te zijn" en "De grote impact van je schoenen" maakten me nieuwsgierig.


Teleurstelling 



Helaas, de mails vielen erg tegen. Door de uitstekende weblogs die ik volg, ben ik nette artikelen gewend met een sterke mening over duurzame producten. Zo'n artikel start bijvoorbeeld met een achtergrondverhaal en beoordeelt het duurzame product uitgebreid.

De mails van Klooker daarentegen zijn vrij mager qua inhoud. Het gaat om enkele zinnen, met veel enters er tussen. Met pathetisch taalgebruik wordt je aandacht getrokken naar een duurzaam product.

Wist jij, dat voor product X, land/boer/dier Y erg moest lijden? Persoon Z, oprichter van bedrijf XYZ, ook niet. Hij ging op reis. 
En hij schrok van wat hij zag.
En daar wilde hij wat aan doen.
Zo ontstond de eerlijke versie van X:
XYZ. 
[Klik hier voor je korting op  XYZ, de eerlijke versie]

Ik verzin dit niet. Met een mailtje van ~100 woorden word je aangemoedigd door te klikken naar de Klookersite. Daar staat wel een uitgebreider verhaal, maar het taalniveau blijft hetzelfde: laag. De teksten zijn soms beschuldigend naar de standaardindustrie en hoewel daarin inderdaad veel mis is, ben ik niet gecharmeerd van het verspreiden van paranoia. Ik zie in mijn werk zo vaak wat voor gevolgen dat heeft (bijvoorbeeld als het gaat om je kind vaccineren)...

Bovendien lees je in zo'n mail of op de site geen echt artikel. Het is een advertorial met een kortingscoupon. Voor de producten wordt geen alternatief aangedragen dat het bedrijf geen geld oplevert. Daarmee bedoel ik: bij een artikel over fair fashion is de enige optie: kopen. Er wordt geen woord gerept over ruilen, herstellen, tweedehands of gewoon niets kopen, omdat je al voldoende hebt.
Dat vind ik bedroevend.

Ik bedoel:

En dat vind ik hartverscheurend.



De keerzijde


Het lastige vind ik, dat er bij Klooker wél toffe initiatieven langskomen. Mensen die een goed, sterk idee hadden, die de stap durfden te zetten en hun bedrijf begonnen. Producten ook die (soms!) zeker het kopen waard zijn. Mensen die hun droom uitvoeren die ik juist niet wil kwetsen met deze harde woorden. Mensen die wat mij betreft een breder podium verdienen dan een kortingsbon...

Toch is Klooker niet geschikt voor mij. Ik mis goede teksten, want als de tekst al van lage kwaliteit is, wat voor onderzoek is er dan aan zo'n mail vooraf gegaan?

Wat me ook steekt is iets anders. Online zijn er veel sterkere weblogs te vinden. Zij schrijven vaak kosteloos of krijgen incidenteel vergoedingen. Dat geldt bijvoorbeeld voor Iris, die alleen "ja" zegt als het gaat om écht groene en écht duurzame samenwerkingen.

Klooker verdient ook geld via samenwerkingen, met als verschillen dat
1. De producten minder zorgvuldig uitgezocht lijken te zijn
2. Er veel minder werk lijkt te zitten in de artikelen
3. Je er ook nog voor betaalt, naast wat Klooker voor de samenwerking krijgt.

Dat voelt niet goed, zeker niet als ik denk aan alle sites die ik een stuk beter vind.

Naast de blog van Iris lees ik bijvoorbeeld heel graag op Linda's Zaailingen. Haar stukken over palmolie, twijfelachtig-groene sjoemelstroom en de al minstens zo dubieuze zoekmachine Ecosia zijn ontzettend goed. Zo goed helaas, dat ik na het laatste stuk een grote teleurstelling te verwerken had en Ecosia weer verwijderde als "voorkeurszoekmachine".
Linda zoekt zaken echt tot op de bodem uit voordat ze iets publiceert. (Iets dat ik zelf ook probeer te doen, en dat leidt soms tot enorme vertraging voor bijna elke blogpost...)

Soms is het eindoordeel dat product XYZ de meest duurzame optie is. Maar soms is het oordeel ook dat de meest duurzame optie niets kopen is. Die ruimte mis ik bij Klooker. Ik vermoed dat ik hun slogan te weinig letterlijk heb genomen.

Eindoordeel


★★★★★

Twee sterren. Omdat ik nog steeds denk dat het idee erachter heel nobel is. Ook snap ik dat iedereen geld moet verdienen. Toch zullen het niet meer sterren worden, want het verdienmodel van nu  voelt voor mij niet eerlijk. Ook mis ik goed doordacht en stevig onderbouwd onderzoek naar de genoemde producten, en ik mis alternatieven t.o.v. alleen maar "kopen-kopen-kopen". Klooker stimuleert eerder groen consumentisme, dan bewust groen minimalisme.

Voor mij geldt dus: één keer, maar niet weer.


9 opmerkingen:

  1. Wat een goed stuk! Ik zie Klooker ook steeds voorbij komen en had precies dit gevoel er bij, maar het uitzoeken had ik ook nog uitgesteld ;)

    Hoezo zou je iemand betalen om reclameberichten te mogen ontvangen? Als jij duurzame spullen zoekt, ben je er met wat googlen zo achter wat een goede optie is. Extra reclame leidt alleen maar tot meer kopen en dat moeten we nou net niet willen.

    Superlief dat je mijn blog noemt! Kan je trouwens ergens volgen (mail, facebook, bloglovin oid?). Ik beland steeds via via op je blogs, maar ik zou het leuk vinden om niets te missen :)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Goed om te horen dat ik niet de enige ben met deze verbazing!
      En graag gedaan! Je kunt me inderdaad via Bloglovin volgen, zoals je inmiddels ontdekt hebt :-)

      Verwijderen
  2. Oh duh, bloglovin staat gewoon bovenaan én daar volg ik je al. Ik moet gewoon beter opletten ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik heb mezelf ook aangemeld voor Klooker maar ben ook ontevreden over de inhoud. Veel van de bedrijven die Klooker aanbeveelt ken ik al van de groene blogs die ik lees. Bovendien staat de schrijfstijl, precies zoals jij beschrijft, me niet aan. Ik heb dus inmiddels mijn abonnement weer opgezegd. En wat ik vervolgens erg slordig vond is dat de mails direct stop zijn gezet, terwijl ik voor een volledig jaar heb betaald. Oftewel, niet doen die Klooker.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Zonde hè? Ik heb het nog even aangehouden, maar ben van plan me binnenkort af te melden. Ik heb zelfs spijt dat ik voor een half jaar gekozen heb destijds.

      Verwijderen
    2. In aanvulling hierop: ik had gevraagd de mails te kunnen blijven lezen, zoals hetgeen waar ik voor betaald had, maar dit is helaas niet gebeurd. Na nog één mail is het stopgezet. Treurig! Klooker is wat mij betreft een aanfluiting (gestart door iemand die het waarschijnlijk wel goed bedoelde)

      Verwijderen
  4. Wat goed dat je dit uitgezocht hebt! Ik zag het ook steeds voorbijkomen en had er mijn twijfels bij. Het zijn op Facebook vaak holle kreten die dramatisch klinken, maar waar weinig inhoud achter steekt.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Graag gedaan! Greenwashing is helaas aan de orde van de dag, zo zag ik laatst ook weer bij het bedrijf "Save our oceans", wat niets met milieubescherming te maken blijkt te hebben...

      Verwijderen
  5. Hi, ik ben Dennis, de oprichter van Klooker. Ik kwam toevallig op je pagina terecht en allereerst dank dat je lid bent geworden en dat je de tijd hebt genomen ons te volgen en te befeedbacken.

    Ik herken een paar punten die je noemt, een paar andere punten niet, graag zet ik het hier uiteen.

    Wat ik herken is het punt over de teksten. Deels is dit ook een beetje zoeken naar de juiste schrijfstijl, we willen ons daarin in ieder geval verbeteren. We werken op dit moment inderdaad met een korte mail (100 woorden idd) die ertoe dient om mensen naar de uitgebreidere site te leiden, want de site gebruiken we als naslagwerk voor onze leden. Wat we in ieder geval ook steviger pogen te doen is de achtergrondinformatie, certificeringen e.d. waar we op letten nadrukkelijker naar voren laten komen.

    Wat pertinent niet klopt is dat we betaald worden door de bedrijven die we highlighten. Wij worden alleen betaald door onze leden. Daardoor zijn we in staat onafhankelijk te blijven en ons onderzoek, platform, groei van leden e.d. te financieren. Ik herken de feedback over dat het soms lijkt op een advertorial, daarom proberen we tegenwoordig ook in onze mailing meerdere bedrijven mee te nemen die het wel goed doen, het blijft wel zo in ons concept dat we er dan eentje uitlichten. Niet omdat we door hen betaald worden, wel omdat we hen een gaaf bedrijf vinden en we met hen een leuke kortingscode voor onze leden kunnen regelen.

    Wat operationeel lijkt te zijn misgegaan bij jou en enkele andere commentatoren is het uitschrijven uit de mailing. Als je abonnementsperiode nog niet is afgelopen, dan zou je nog gewoon de mailing moeten hebben ontvangen. Ik heb je naam gecheckt, maar ik kan je onder Mille Pagine niet vinden in mijn (oud-)ledenbestand. Hetzelfde geld voor Paul, als jullie een mailtje sturen met jullie emailadres naar d.kamst@klooker.com, dan kan ik checken waar het misgaat en het rechtzetten.

    Ik hoop dat dit enige verduidelijking biedt, in ieder geval dank voor de moeite om Klooker onder de loep te nemen en ik hoop dat we jou en de andere commentatoren in de toekomst beter kunnen bedienen, mochten jullie hier weer voor open staan.

    met vriendelijke groet

    Dennis van Klooker

    BeantwoordenVerwijderen