40 dagen minder zwerfvuil - Op de helft!

Begin maart schreef ik over een nieuw voornemen, of een persoonlijke challenge, if you'd like: 40 dagen lang elke dag een stuk zwerfafval oprapen en weggooien. Omdat het bijna geen moeite kost. Omdat het zo'n makkelijke manier is om de wereld (en mijn directe omgeving!) een stukje mooier te maken! En natuurlijk omdat blikjes, plastic en andere dingen die je op straat vindt, niet vanzelf vergaan...


Hoe gaat het?
Heel goed! Het is geen moeilijke opdracht dagelijks iets op te rapen: als je goed kijkt, zie je binnen 10 meter om je heen wel iets liggen. Dat geldt waar je ook bent, helaas.
Of je nu je fiets op slot zet bij het station, staat te wachten bij de bushalte of de laatste meters naar je werk loopt... o-ver-al ligt afval. Dat is niet oké. Maar het maakt mijn motivatie sterker en de opdracht makkelijker.

Blikjes en pakjes en nog meer blikjes...

Lukt het om elke dag iets weg te gooien?
Nee, dat niet. Het lukt gelukkig wel om gemiddeld 1 stuk afval per dag weg te gooien, omdat je ook regelmatig twee stuks afval tegelijk of per dag oppak.

Gewoontes die je elke dag moet toepassen vind ik altijd al lastig. Niet uit onwil maar een dag vliegt soms echt voorbij. Mijn werk is vrijwel altijd binnenshuis (hoewel dat nog kan veranderen...) en als je 's avonds bij het boodschappen doen vergeet iets op te rapen, is je kans voor die dag al verkeken. Al moet ik eerlijk toegeven dat ik één keer nog speciaal 's avonds naar buiten ben gegaan. In de regen. Om een blikje op te rapen. Hashtag dedicated.

Wat ik ook niet altijd fijn vond, was het maken van een foto, al heb ik dat natuurlijk aan mezelf opgelegd. Het leek me leuk een overzicht van het afval te hebben - en dat is ook leuk, en helpt tegen vergeten! Maar waar ik minder rekening mee gehouden had, was hoe anderen dan naar me kijken. En hoe belangrijk ik het blijkbaar toch vind wat anderen van me denken. Ik denk al snel dat mensen me gek vinden, als ik een #zwerfie maak, terwijl er natuurlijk wel gekkere dingen gebeuren...


Wat ligt er vooral op straat?
Als ik peuken zou oprapen, zou dat op nummer 1 staan, absoluut. Wat is dat toch, vraag ik me af. Waarom gooien rokers hun sigarettenstompjes op de grond? Ik begrijp dat een sigaret moet worden uitgedrukt, maar dat kan ook tegen een prullenbak, toch?
Omdat ik niet constant met een prikstok rondloop, heb ik voor mezelf een grens getrokken. Ik raap geen peuken op, daar ligt de grens van wat ik vies vind.

Wat er daarnaast ligt: blikjes! Heel veel blikjes slingeren er rond in de parken, slootjes, richels en plantsoenen van onze hoofdstad. Als we statiegeld op blikjes zouden invoeren, was dit in één keer voorbij, daar ben ik van overtuigd.


Ook nog leuke vondsten gehad?
Ja! 8 Albert Heijn zegels, die samen mijn spaarkaart voor een weekendje weg met korting vol maakten. :-)


Is deze uitdaging vol te houden?
Zeker! Dat ga ik dus ook doen, als was het maar om mijn eigen leefomgeving een stukje mooier (en frisser) te krijgen. Of om mijn plaatjesoverzicht nog gevarieerder te maken. Of... misschien toch ook... om anderen te inspireren, al was het maar één persoon...