In oktober 2010 (alweer bijna een jaar geleden, wow, wat gebeurt er toch veel...) las ik een boek dat me raakte. The gospel according to Larry. Geheel tegen mijn gewoontes in, gooide ik er een kort stukje over online. Hoewel mijn weblog voorlopig nog niet terug is, heb ik de woorden van dát stukje nog wel. Ik wilde niet zeggen waar het over ging. Ik schreef eigenlijk alleen: maar nu lees ik toch een boek dat de kern raakt.
Waarschijnlijk heb jij het boek niet gelezen. Nog steeds raad ik het je aan: pak het eens op, zomaar, uit de bibliotheek, waar er ongetwijfeld een exemplaar van te vinden is. Zeker als je zelf ook blogt of dat ooit hebt gedaan zal het verhaal je heel erg aanspreken. Daarnaast leest het boek hartstikke snel, omdat het zo interessant is. Het is misschien niet dat wat je verwacht(te); maar het is wel fantastisch, dus hopelijk overtreft het zelfs je verwachtingen.Maar, dat project, hoe gaat het daar mee? Houd ik me trouw aan 'de regels'?
Nee, natuurlijk niet. In de eerste plaats omdat er geen regels zijn. Dat wat ik 'Living like Larry' noem, is een idee. Over minder hebben, tevreden zijn met in de eerste plaats minder spullen. Want wat hebben we toch veel... en wat zouden we veel kunnen missen. Ik werk hier constant aan, doordat ik op elk moment minstens 25 tot 50 advertenties op marktplaats heb staan. Er is wat geduld voor nodig, maar boeken, tijdschriften, soms bijna ongebruikt speelgoed en nauwelijks gedragen kleding: voor veel is iemand te vinden die het graag zou hebben (natuurlijk voor niet te veel geld, want we blijven Nederlanders...).
Het omgekeerde doe ik ook: heb ik een nieuw (studie)boek nodig, dan zoek ik eerst even op marktplaats, net zo goed als wanneer ik mijn oog heb laten vallen op een dvd of iets anders wat vást wel iemand aanbiedt. Dit blijkt lastiger: ik zoek vaak net te specifieke dingen, die niemand tweedehands aanbiedt. Toch lukt het af en toe, met boeken soms ook via de grote, bekende internetwinkel.
Ja, en dus?
Genoeg over wat me al lukt! Wat kan ik verbeteren?
Minder kopen en vooral: minder waarde hechten aan materie. Ik vind dit ZO ontzettend moeilijk. Veel koop ik niet, en ik voel me ook regelmatig een vreemd soort trots als ik zogenaamde 'shoplogs' lees. Schrijft daar nou echt iemand 'ééntje extra kan nooit kwaad' of 'het was zo goedkoop dat ik het niet kon laten liggen'? Pff, wat zijn we toch al ver weg. Begrijp me niet verkeerd: ook ik denk bij de sale van de Bodyshop: yess! Zoveel fijne producten voor zo weinig geld! Maar altijd probeer ik mezelf er op aan te spreken: je laatjes zijn vol, de badkamer heeft meer flesjes dan je in één douchebeurt kunt gebruiken. Kortom: je hebt deze spullen Echt. Niet. Nodig!
Het lukt niet altijd even goed en daar kun je natuurlijk leuke analyses op los laten (je woont in een studentenhuis, dus logisch dat je blij wordt bij het zien van al die mooie nieuwe pannen in de Blokker), maar het belangrijkste is: hoe krijg ik mezelf zo ver dat ik écht minder waarde ga hechten aan spullen?
Tja. Moeilijkmoeilijk! Misschien moet het erin slijten? Ik moet in ieder geval zeggen dat je me met je Larry-logjes wel aan het denken hebt gezet en dat dat mijn levensstijl ook langzaam maar zeker begint te veranderen. :)
BeantwoordenVerwijderenAls je zelfs Esra weet te overtuigen, damn dame, keep up the good work, haha ;)
BeantwoordenVerwijderenHet is vooral een kwestie van waar je je tevredenheid uithaalt. Het is moeilijk om daarin anders te denken dan 99,zoveel procent van de mensen. Die mensen worden namelijk oprecht blij, gelukkig, whatever, van nieuwe spullen. Zeker als je vele shoplogs en gerelateerde zaken leest: dat zijn mensen die hun tevredenheid voornamelijk putten uit nieuwe dingen, nieuwe spullen. Als je écht minder waarde wilt hechten aan spullen, moet je dat soort ideeën wat meer laten varen wellicht, of er minder mee bezig gaan, je in gezelschap bevinden van mensen die er ook zo overdenken. (Hoewel je dan misschien snel bij hele alternatieve rare mensjes uitkomt, wat ook weer niet de bedoeling is!)
Dit herken ik wel ja. Met sommige dingen vind ik het niet erg om tevreden te zijn met wat ik al heb, maar vooral op feestjes ofzo wil ik toch wel 'pronken' met spullen, met nieuwe make-up, nieuwe sieraden en nieuwe kleren. Het is moeilijk om hiervan 'af te kicken' maar wel mogelijk. Maar toch vraag ik me af in hoeverre het heel erg is. Zolang je niet doorslaat, mag je best af en toe genieten van nieuwe producten lijkt me.
BeantwoordenVerwijderenDankjulliewel voor de uitgebreide reacties! :)
BeantwoordenVerwijderen@ Esra: dat vind ik heel gaaf om te horen. Ik denk zeker dat het iets is wat er in moet slijten, verandering komt nooit overnight..
@ Jaap: zie hierboven, haha. Ik doe mijn best! Je hebt uiteraard gelijk: we worden écht blij van nieuwe spullen (ik wilde hier eerst tegenin gaan). Ik weet niet of ik zomaar klaar ben om dat los te laten. Zie ook hieronder... :P
@ Desi: Inderdaad, wat is er eigenlijk erg aan zoveel en nieuwe spullen... Mijn korte antwoord: het idee dat dit je leven is, meer dan je beseft, oftewel: consumentisme/de consumptiemaatschappij. Ik ga er een stuk over schrijven, wat er nou eigenlijk mis mee is..! Dat wordt nog wel een flink werk, maar het komt er.
Hoe het mij is 'overkomen':
BeantwoordenVerwijderenReizen. Vooral door mijn twee maanden in Zuid-Afrika heb ik dat materialisme wel afgeleerd.
Soms best lastig want ik kan er niet echt van genieten om bijvoorbeeld nieuwe kleding te kopen, of mijn studentenkamertje in te richten. Het past niet bij hoe de meeste mensen denken/leven. Helaas denk ik als ik iets koop: wat voor ervaringen had ik wel niet voor dit geld kunnen hebben? Geld uitgeven aan ervaringen vind ik wel de moeite waard, geld uitgeven aan (niet noodzakelijke) spullen niet.
ik ga op zoek naar het boek!
Oooh, daar ben ik het zo mee eens! Ik wil inderdaad ook mijn geld uitgeven aan ervaringen (én aan verbeteren van de wereld, maar dat terzijde), niet aan spullen.
BeantwoordenVerwijderenIk ga jou eens even volgen, ik zie al dat je een prachtige weblog hebt :)
Nieuwe reclame van de Bijenkorf:
BeantwoordenVerwijderen"Het is weer Hebtember! Heel veel hebbedingen met grote kortingen!"
Ze moeten zich echt. De. Ogen. Uit. Hun. Kop. Schamen.
Ooooh my goodness... dat geloof je toch niet?! Dat klinkt bijna vies. Ik zit even te overwegen of ik ze een email zal sturen.
BeantwoordenVerwijderenTja, ze zullen zich er waarschijnlijk niet al te veel van aantrekken. Maar één ding is zeker: ik doe d'r niet aan mee.
BeantwoordenVerwijderenGraaiende en grutstende gansen! Maar dan kun je dus ook de AH mailen vanwege die verleipte hamsterweken? Of welke-keten-met-welke-acties-dan-ook?
BeantwoordenVerwijderenJe kan mensen moeilijk tegen hunzelf beschermen?
Haha, mja, ik ben nog van de goedgelovige stroming dat er iets gebeurt met je klacht/email. :) Maar inderdaad, beter van niet. De bijenkorf vind ik toch al niet zo tof - de hamsterweken gaan tenminste nog om eten, dat heb je toch wel nodig.
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
BeantwoordenVerwijderenAhh nee, Esra, ik heb je reactie per ongeluk verwijderd! ik wilde hem juist liken! (Ik snap het hier toch niet helemaal..)
BeantwoordenVerwijderenVoor de goede orde, er stond: "als je met je reclame gaat impliceren dat het alleen gaat om het hebben, dan gaat dat mij te ver"
Sorry! Ik zoek nog hoe ik hem terug kan toveren.
Hahahaha :P
BeantwoordenVerwijderenDat stond er inderdaad, succes met toveren!