Again and again

In simpele deuntjes komt Basto uit mijn speakers. Het klinkt zoals stuiterballen eruit zien en zoals smarties smaken: vrolijk. Het is een snelle, makkelijke manier om mijn gedachten op een iets beter spoor te krijgen. Hoe ik ook tegen mezelf zei: 21 wordt je ALLERBESTE jaar ever, de eerste krak ís er gewoon, komt er gewoon, daar kun je niet aan ontkomen.

Maar je kunt het wel anders doen, anders afmaken :-) Ik lach om je grapjes en wens me jouw wollen vest te zijn, de capuchon die je zo strak om je hoofd knoopt dat je er werkelijk belachelijk uitziet. Maar als jij niet binnen 24 uur terugsms't, ga ik lekker slapen. Next! zing ik zachtjes voor me uit, want wiens tijd ik niet waard ben - die verdient ook geen gedachten van mij. In plaats daarvan loop ik hard, kilometers achtereen (tot ik over de grens ga en mijn knie verdraai), eet ik chocoladepepernoten en rakel ik herinneringen op met oude cd's.
Je bent het niet waard, A. Je bent mij niet waard. Ik herhaal mijn nieuwe, korte mantra - helaas wetend dat ik maar een beetje loop te liegen. Liegen, dat kan ik dan wel weer goed. Ik geloof mezelf bijna.

En: er is nog meer. De titel zegt het al: again and again, ik heb nog zoveel kansen gedumpt te worden!
 En als het niet goed gaat kom je toch bij ons uithuilen? Ik kan mijn vrienden wel knuffelen. Nu ga ik alleen eerst dit nummer nog even keihard op repeat zetten.

Dat ik nog steeds mis en verlang, is niet nieuw en gaat heus niet zomaar over. Maar zoals gezegd, stuiterballen in de vorm van muziek - dat maakt veel goed.