Bijna zomer, bijna vakantie... Grote kans dat je naar een Zuid-Europees land gaat, al is het maar voor een weekje vakantie. Overigens: niet alleen in Zuid-Europa kom je tegen, bedelaars vind je over de hele wereld.
Ik vind dit een moeilijk onderwerp en weet nooit waar ik goed aan doe. Toch heb ik er een soort 'beleid' voor en daar wilde ik eens onderbouwing achter zoeken. Bij deze een handleiding voor Europa / het Westen. Dit gaat dus niet over straatarme plaatsen in Afrika of Zuid-Amerika.
Ik pretendeer niet volledig te zijn, dus kom maar op met eventuele aanvullingen! :)
1. Bedelaars met kinderen - word wakker!
Waarom slaapt de baby in de handen van de bedelende vrouw toch altijd? Heb je je dat wel eens afgevraagd?
Zo begint Angelica Basnyak haar indrukwekkende relaas tegen de kindermishandeling die onder bedelaars plaatsvindt. Een bedelende moeder met een kindje spreekt veel meer op ons schuldgevoel, dan een vrouw alleen. 'Logisch' dus, dat ze hun kinderen meenemen naar kerken en vieze metrotunnels in. Maar die kinderen zijn altijd zo rustig... omdat ze gedrogeerd zijn. Een beetje heroïne of vodka houdt het kind de hele dag slapende, volgens Angelica. Dat moet ook wel; een echt actieve kleuter zou de hele metrotunnel vol mensen alleen maar irriteren.
Ik heb besloten om niets meer te geven aan bedelaars met 'rustige' kinderen, voor zover ik dat ooit al deed. Zoals in een reactie staat: We can't be cynical in this situation. But we can't just give them money.
Note: this story has been fact checked.
2. Koop die krant!
Dit las ik in One World: als wij de vrolijke Straatkrantverkoper een euro, of twee, geven en zeggen 'laat die krant maar zitten', dan ondermijnen juist het idee achter de Straatkrant. Namelijk dat deze wordt ingekocht en verkocht met winst en dat er echt handel en een baan ontstaat. En natuurlijk dat de krant ook gelezen wordt, anders trekken adverteerders zich terug. Dus wil je helpen: koop dan de krant en neem hem ook mee! Lees het hier terug (blz 33).
3. Geef niet
Ik dacht dat het een lange zoektocht zou worden, vol voor- en tegenargumenten. Maar na het lezen van dit stuk was ik er vrij snel uit. De conclusie? Geef niet; ook niet soms.
Samengevat:
- Hoe meer je geeft, hoe lucratiever bedelen wordt ten op zichte van werken.
Werken is iets positiefs: je maakt er de wereld (vaak) een stukje beter mee: door in een behoefte te voorzien of door iets toe te voegen dat het leven gemakkelijker maakt. Bedelen is in het beste geval neutraal en in het slechtste geval irritant of bedreigend.
- Wie soms geeft, zal geven aan de bedelaar die meer moeite heeft kunnen doen om er zielig uit te zien.
Die ene met het Mariabeeldje, of uit het eerste voorbeeld dus. En daarmee geef je waarschijnlijk steeds aan 'de verkeerde'. In Europa maken veel bedelaars (niet alle) onderdeel uit van zogenoemde organized crime. Groepen reizen vanaf de Balkan naar Spanje, Italië, Duitsland en Griekenland. Dat zijn dus niet 'mensen die het niet getroffen hebben in het leven', maar soms ook gewoon 'mensen die zien hoe lucratief het is om te bedelen'.
- Als we echt willen geven om 'anderen te helpen', doe dan moeite voor het goede Waarom zou je de ander moeten helpen die geografisch het dichtstbij is? Diegene zit daar niet voor niets: die weet dat het een lucratieve locatie is. Wil je echt helpen, zoek dan een organisatie die efficiënt met haar geld om gaat en ook effectief is. Van bekende goede doelen is veel op internet terug te vinden! Maak een beargumenteerde keuze, niet een keuze gebaseerd op schuldgevoel en haast.
Wie dacht hier al eens over na? Ik ben vast niet de enige. Wat doe je als je bedelaars ziet en vooral: waarop baseer je dat?
Meer?
- Hier tips en informatie over bedelende mensen in ontwikkelingslanden. Ik reisde nog nooit naar Zuid-Amerika, India of Afrika. Jij wel? Hier vind je waarschijnlijk veel herkenning.
- Ethics of giving to beggars
vrijdag 28 juni 2013
dinsdag 25 juni 2013
Fijn
* Klaprozen in de veldjes langs het spoor, langs het fietspad, langs de snelweg...
* Een hele grote stoere jongen zien lopen op het perron, die dan bij de Kiosk een beker thee gaat halen.
* De geboorte van een prachtig klein meisje, zelfs al is het zoveel te vroeg en mag ze nog lang het ziekenhuis niet uit. Het kan goed gaan, het komt goed, dat weet ik.
* Aardbeien, druiven, perzik, versgeperst sinaasappelsap: fruitsuikers!
* Dat ik wel kan blijven kijken naar m'n lievelingsseries, ook al heb ik al zo vaak de zonnige straatjes van Buones Aires gezien op een tv-scherm
* Skypen! Zo fijn altijd, ik mis mijn wereldreizende vriendinnetje soms zo, maar Skype maakt alles leuker. Vooral heel lang.
* Dat M. opeens zo 'dichtbij' is (1000 km afstand maar, vergeleken met een oceaan tussen ons normaalgesproken) en dat ik haar volgende week zie! <3 Dat ze in de chat typt: fai finta di aver capito en dat ik daarom zo hard moet lachen, omdat het precies de spijker op zijn kop slaat.
* Blonde jongetjes met tondeuse-kapsels.
* Chillen met de meest open persoon die ooit echt leerde kennen
* Babyhaasjes zien tijdens het hardlopen
* Rotterdamse volkstuintjes
* Dat ik een droom achterna ga. Een droom, misschien niet dé, maar elke droom is er om vervuld te worden. Eventueel een beetje bijschaven eerst.
* Lang bellen
* 'Ik vind dit toch wel hoopvol klinken'.
* Een hele grote stoere jongen zien lopen op het perron, die dan bij de Kiosk een beker thee gaat halen.
* De geboorte van een prachtig klein meisje, zelfs al is het zoveel te vroeg en mag ze nog lang het ziekenhuis niet uit. Het kan goed gaan, het komt goed, dat weet ik.
* Aardbeien, druiven, perzik, versgeperst sinaasappelsap: fruitsuikers!
* Dat ik wel kan blijven kijken naar m'n lievelingsseries, ook al heb ik al zo vaak de zonnige straatjes van Buones Aires gezien op een tv-scherm
* Skypen! Zo fijn altijd, ik mis mijn wereldreizende vriendinnetje soms zo, maar Skype maakt alles leuker. Vooral heel lang.
* Dat M. opeens zo 'dichtbij' is (1000 km afstand maar, vergeleken met een oceaan tussen ons normaalgesproken) en dat ik haar volgende week zie! <3 Dat ze in de chat typt: fai finta di aver capito en dat ik daarom zo hard moet lachen, omdat het precies de spijker op zijn kop slaat.
* Blonde jongetjes met tondeuse-kapsels.
* Chillen met de meest open persoon die ooit echt leerde kennen
* Babyhaasjes zien tijdens het hardlopen
* Rotterdamse volkstuintjes
* Dat ik een droom achterna ga. Een droom, misschien niet dé, maar elke droom is er om vervuld te worden. Eventueel een beetje bijschaven eerst.
* Lang bellen
* 'Ik vind dit toch wel hoopvol klinken'.
vrijdag 21 juni 2013
Ik ren de kilometers
Ik ren de kilometers en bekijk thuis mijn benen. Opeens snap ik waar het om gaat. Dankzij Depeche Mode, toevallig alweer. In elk leven gebeurt het nodige. Ook in het mijne, afgelopen jaar, de afgelopen tien jaar. De enige manier waarop ik heb geleerd wie of wat iets betekent: het meemaken. Te kijken wie belt. Maar ook te zien wanneer ik ga hardlopen om mijn hoofd leeg te maken: altijd.
Vorig jaar had ik een blessure. Ik wilde weer verder, maar het kon nog niet.
De huisarts zei: "Fijn he, hardlopen?"
Zonder na te denken reageerde ik: "Het beste dat er is!"
En ik meende het. Al verlang ik soms meer naar iets anders, iets dat ik voorlopig nog niet bereikt heb, hardlopen is het beste dat ik mezelf cadeau kan geven.
Maar er is natuurlijk meer in leven dan sport (al voelt het soms niet zo). Afgelopen kerst kwam er een verdrietig geheim bovendrijven. Ik zou er over kunnen schrijven, maar dat is het ding nu juist met geheimen. Het was middernacht, koud, ik sliep niet veel, facebook-chatte wat met oppervlakkige vrienden maar kon de waarheid niet kwijt. Hoe graag had ik willen lopen.
Als ik de wind me zachtjes voel duwen, ben ik net een vogeltje.
Springt een stoplicht bijna op rood, dan vlieg ik.
Een opleider raast op me. Eén keer slechts, eventjes, maar het raakt me en mijn vingers tintelen om veters te strikken. Stap na stap tot ik een onderzoeksprotocol vergeet. Zinnetjes meezing, sprint. Wat ook gebeurt: soms is het deels mijn eigen schuld. Ik leer er van, hoe hard ik me kan laten raken maar net zo goed hoe veerkrachtig ik ben. Wie me opvangt en wie niet.
Er gebeurt ook veel leuks, eigenlijk alleen maar: ik zie het als ik mijn getagde foto's bekijk. Rondleiden, samen cake bakken, samen koken (ook al is eten soms ingewikkeld), weekendje weg, treinen naar vriendinnetjes, voor het eerst in jaren een fantastisch Oud & Nieuw feest... Ik moet onthouden dat dat mijn basis is.
En dus niet alles wat daar tussendoor komt. Alles wat tussendoor komt is sprankelend, vrolijkt de dagen op, mag op mijn fijn/leuk/like-lijstjes en zorgt dat er geen sleur komt. Maar het is niet net zo belangrijk.
De tussentijd is prachtig, heus. Maar ze is wel tussentijd. Niet dat ik al mijn gewoontes, die er al tijden zijn, nog eeuwig zal behouden. Ik hoop juist van niet. Maar mijn gewoontes dragen me langer dan vandaag, langer dan deze laatste weken.
Ik draag mezelf al tijden, niet vergeten.
Vorig jaar had ik een blessure. Ik wilde weer verder, maar het kon nog niet.
De huisarts zei: "Fijn he, hardlopen?"
Zonder na te denken reageerde ik: "Het beste dat er is!"
En ik meende het. Al verlang ik soms meer naar iets anders, iets dat ik voorlopig nog niet bereikt heb, hardlopen is het beste dat ik mezelf cadeau kan geven.
Maar er is natuurlijk meer in leven dan sport (al voelt het soms niet zo). Afgelopen kerst kwam er een verdrietig geheim bovendrijven. Ik zou er over kunnen schrijven, maar dat is het ding nu juist met geheimen. Het was middernacht, koud, ik sliep niet veel, facebook-chatte wat met oppervlakkige vrienden maar kon de waarheid niet kwijt. Hoe graag had ik willen lopen.
Als ik de wind me zachtjes voel duwen, ben ik net een vogeltje.
Springt een stoplicht bijna op rood, dan vlieg ik.
Een opleider raast op me. Eén keer slechts, eventjes, maar het raakt me en mijn vingers tintelen om veters te strikken. Stap na stap tot ik een onderzoeksprotocol vergeet. Zinnetjes meezing, sprint. Wat ook gebeurt: soms is het deels mijn eigen schuld. Ik leer er van, hoe hard ik me kan laten raken maar net zo goed hoe veerkrachtig ik ben. Wie me opvangt en wie niet.
Er gebeurt ook veel leuks, eigenlijk alleen maar: ik zie het als ik mijn getagde foto's bekijk. Rondleiden, samen cake bakken, samen koken (ook al is eten soms ingewikkeld), weekendje weg, treinen naar vriendinnetjes, voor het eerst in jaren een fantastisch Oud & Nieuw feest... Ik moet onthouden dat dat mijn basis is.
En dus niet alles wat daar tussendoor komt. Alles wat tussendoor komt is sprankelend, vrolijkt de dagen op, mag op mijn fijn/leuk/like-lijstjes en zorgt dat er geen sleur komt. Maar het is niet net zo belangrijk.
De tussentijd is prachtig, heus. Maar ze is wel tussentijd. Niet dat ik al mijn gewoontes, die er al tijden zijn, nog eeuwig zal behouden. Ik hoop juist van niet. Maar mijn gewoontes dragen me langer dan vandaag, langer dan deze laatste weken.
Ik draag mezelf al tijden, niet vergeten.
zondag 9 juni 2013
Living like Larry - Fairpriced clothing II
Crushed to make our clothes, Bengalen betalen de prijs.... na de enorme ramp in Bangladesh stroomde de ene na de andere verontwaardigde email binnen. Eigenlijk opvallend, want in november is er een soortgelijke ramp gebeurd. Het ging toen alleen om 112 doden, in plaats van 1127. Maar ook mij heeft de ramp opnieuw wakkergeschud. Ik besloot mijn fairpriced clothing lijstje te herlezen en aan te vullen met de volgende merken.
1. Monkee Genes
Monkee Genes zijn eco-jeans uit Engeland. Het bedrijf besteedt aandacht aan allerlei vormen van milieu-impact die kleding heeft. Ze kiezen zorgvuldig hun materiaal (regelmatig bamboe), voorkomen over-dyeing (gebruik van teveel verf) door eerst de stof te snijden en zorgen voor eerlijke lonen. Zoals ze zelf zeggen:
Monkee Genes was born out of the frustration of the denim market, to offer something fresh vibrant and youthful. Disillusioned with Primark and disposable high street fashion, the Monkee Genes team decided to raise public consciousness.
Lijkt me precies aansluiten bij wat we graag willen, toch? De broeken worden gemaakt in Engeland. Monkee Genes voldoet aan de standaarden van The Soil Association en Global Organic Textile Standards (GOTS).
Waar te koop: in de winkel bij Sukha Amsterdam, Charlie + Mary, Brandmission Haarlem
online via o.a. hun eigen webshop, maar ook Asos, Zalando en De Bijenkorf
Prijs: €-€€
2. Mud Jeans
Een Nederlands ecomerk! Nice. Mud Jeans is geen schuchter merk, maar heeft grootse plannen. Ze willen duurzame ecomode leveren, waar ook eerlijk voor betaald is. Alle katoen is biologisch en/of gerecycled en ook gerecyclede PET-flessen worden in de ontwerpen gebruikt.
Leuk is ook hun actie Lease a jeans, waarmee je in plaats van een totaalbedrag, maandelijks voor een broek betaalt. De broek kun je weer inleveren als je erop uitgekeken bent (en/of hij versleten is), je krijgt dan korting op een nieuwe & de fabrikant maakt er weer andere jeans van! Lees wel even de voorwaarden, want ik denk dat het voor wie zuinig is goedkoper is meteen te kopen.
Waar te koop: waar niet?! Breda, Den Haag, Bussum, Deventer, Amsterdam, Rotterdam, Utrecht, Gent (en kijk hier voor meer) en natuurlijk online
Prijs: €-€€
3. Greendaddy
In de nieuwsbrief van EcoGoodies las ik ineens iets over Greendaddy, een merk dat bamboekleding verkoopt. Nu is dat niet uniek, maar wel bijzonder. Ik heb een sjaal van bamboe en je gelooft het misschien niet, maar het is zo heerlijk zacht! Bamboe is wat mij betreft echt een alternatief voor katoen. Dus op zoek naar een nieuw sportshirtje of sokken voor vaderdag? Kijk hier eens!
Waar te koop: online
Prijs: €€-€€€ (tip: gebruik deze kortingscode)
4. Pants to Poverty
Als het dan toch over vaderdag & cadeautjes voor mannen gaat, wat dacht je van fairtrade boxershorts? Die maken ze bij Pants to Poverty en ze zijn echt leuk! Mooi ondergoed voor vrouwen maken ze trouwens ook. Heel fijn: de prijzen zijn normaal, het materiaal is organisch katoen en de boeren zijn daar eerlijk voor betaald. Wat wil je nog meer?
Waar te koop: Smile Superstore Utrecht, Nukahiva Amsterdam en Utrecht en online
Prijs: € (tip: gebruik deze kortingscode!)
Het zou natuurlijk fantastisch zijn als we met z'n allen van de ene op de andere dag alleen nog maar fair trade (& eco) kleding kochten - maar het is niet realistisch om te denken dat dat gebeurt. Wel geloof ik rotsvast dat wij echt het verschil kunnen maken. Elke euro die je uitgeeft is alsof je gaat stemmen. Het is een stem voor het soort arbeid dat je goedkeurt, het soort milieuvervuiling, het soort goede doel dat je steunt en ga zo maar door.
Dus heb je de keuze? Kies dan een keer goed :)
Meer lezen? De OneWorld die pas uitkwam staat vol met interessante artikelen met prachtige foto's. Hier kun je alles nalezen (gratis!).
1. Monkee Genes
Monkee Genes zijn eco-jeans uit Engeland. Het bedrijf besteedt aandacht aan allerlei vormen van milieu-impact die kleding heeft. Ze kiezen zorgvuldig hun materiaal (regelmatig bamboe), voorkomen over-dyeing (gebruik van teveel verf) door eerst de stof te snijden en zorgen voor eerlijke lonen. Zoals ze zelf zeggen:
Monkee Genes was born out of the frustration of the denim market, to offer something fresh vibrant and youthful. Disillusioned with Primark and disposable high street fashion, the Monkee Genes team decided to raise public consciousness.
Lijkt me precies aansluiten bij wat we graag willen, toch? De broeken worden gemaakt in Engeland. Monkee Genes voldoet aan de standaarden van The Soil Association en Global Organic Textile Standards (GOTS).
Waar te koop: in de winkel bij Sukha Amsterdam, Charlie + Mary, Brandmission Haarlem
online via o.a. hun eigen webshop, maar ook Asos, Zalando en De Bijenkorf
Prijs: €-€€
2. Mud Jeans
Een Nederlands ecomerk! Nice. Mud Jeans is geen schuchter merk, maar heeft grootse plannen. Ze willen duurzame ecomode leveren, waar ook eerlijk voor betaald is. Alle katoen is biologisch en/of gerecycled en ook gerecyclede PET-flessen worden in de ontwerpen gebruikt.
Leuk is ook hun actie Lease a jeans, waarmee je in plaats van een totaalbedrag, maandelijks voor een broek betaalt. De broek kun je weer inleveren als je erop uitgekeken bent (en/of hij versleten is), je krijgt dan korting op een nieuwe & de fabrikant maakt er weer andere jeans van! Lees wel even de voorwaarden, want ik denk dat het voor wie zuinig is goedkoper is meteen te kopen.
Waar te koop: waar niet?! Breda, Den Haag, Bussum, Deventer, Amsterdam, Rotterdam, Utrecht, Gent (en kijk hier voor meer) en natuurlijk online
Prijs: €-€€
3. Greendaddy
In de nieuwsbrief van EcoGoodies las ik ineens iets over Greendaddy, een merk dat bamboekleding verkoopt. Nu is dat niet uniek, maar wel bijzonder. Ik heb een sjaal van bamboe en je gelooft het misschien niet, maar het is zo heerlijk zacht! Bamboe is wat mij betreft echt een alternatief voor katoen. Dus op zoek naar een nieuw sportshirtje of sokken voor vaderdag? Kijk hier eens!
Waar te koop: online
Prijs: €€-€€€ (tip: gebruik deze kortingscode)
4. Pants to Poverty
Als het dan toch over vaderdag & cadeautjes voor mannen gaat, wat dacht je van fairtrade boxershorts? Die maken ze bij Pants to Poverty en ze zijn echt leuk! Mooi ondergoed voor vrouwen maken ze trouwens ook. Heel fijn: de prijzen zijn normaal, het materiaal is organisch katoen en de boeren zijn daar eerlijk voor betaald. Wat wil je nog meer?
Waar te koop: Smile Superstore Utrecht, Nukahiva Amsterdam en Utrecht en online
Prijs: € (tip: gebruik deze kortingscode!)
Het zou natuurlijk fantastisch zijn als we met z'n allen van de ene op de andere dag alleen nog maar fair trade (& eco) kleding kochten - maar het is niet realistisch om te denken dat dat gebeurt. Wel geloof ik rotsvast dat wij echt het verschil kunnen maken. Elke euro die je uitgeeft is alsof je gaat stemmen. Het is een stem voor het soort arbeid dat je goedkeurt, het soort milieuvervuiling, het soort goede doel dat je steunt en ga zo maar door.
Dus heb je de keuze? Kies dan een keer goed :)
Meer lezen? De OneWorld die pas uitkwam staat vol met interessante artikelen met prachtige foto's. Hier kun je alles nalezen (gratis!).
zondag 2 juni 2013
Liiike
* Raketjes
* Mijn benen optrekken of juist uitstrekken op de stoffen bank, columns van Sylvia Witteman lezen (in een hard cover bibliotheekboek <3) en af en toe hard op lachen.
* Zilte zeelucht
* Kinderen op skeelers. Gelach op straat.
* Iemand die zegt, 'hè wat fijn dat je thuis bent trouwens!'.
Iemand die zegt, 'wat zie jij er mooi uit!' - complimentjes, dus eigenlijk.
* Eindelijk een gelegenheid vinden om mijn zwarte hoge hakken te dragen.
* Vlinders, bloesem, paardenbloemen en madeliefjes: lente!
* Dat mijn kringloopspijkerjackje van €3 echt de allerbeste aankoop van dit jaar is. Kan bij alles, staat altijd mooi, zit lekker.
* Een paar zinnetjes Portugees formuleren en die dan via Skype gaan oefenen met mijn Braziliaanse vriendinnetje.
Het voelt allemaal precies zo fijn als een puzzel compleet maken, al doe ik dat eigenlijk nooit. I gotta gotta gotta block things that make me unhappy & continue this way. Kan niet altijd. Will try to, though. :)
* Mijn benen optrekken of juist uitstrekken op de stoffen bank, columns van Sylvia Witteman lezen (in een hard cover bibliotheekboek <3) en af en toe hard op lachen.
* Zilte zeelucht
* Kinderen op skeelers. Gelach op straat.
* Iemand die zegt, 'hè wat fijn dat je thuis bent trouwens!'.
Iemand die zegt, 'wat zie jij er mooi uit!' - complimentjes, dus eigenlijk.
* Eindelijk een gelegenheid vinden om mijn zwarte hoge hakken te dragen.
* Vlinders, bloesem, paardenbloemen en madeliefjes: lente!
* Dat mijn kringloopspijkerjackje van €3 echt de allerbeste aankoop van dit jaar is. Kan bij alles, staat altijd mooi, zit lekker.
* Een paar zinnetjes Portugees formuleren en die dan via Skype gaan oefenen met mijn Braziliaanse vriendinnetje.
Het voelt allemaal precies zo fijn als een puzzel compleet maken, al doe ik dat eigenlijk nooit. I gotta gotta gotta block things that make me unhappy & continue this way. Kan niet altijd. Will try to, though. :)
Abonneren op:
Posts (Atom)