Le cose più belle #1

Of vrij vertaald: the best things.

Ik houd van Italië en dat heb ik altijd al gedaan. But in life, I've got this strategy with things I truly, madly, deeply love: ik houd ze voor mezelf, deel ze soms met wie met het meest dierbaar is, maar meer ook niet, want als je iets vrijgeeft, wordt het als openbaar bezit. Alsof je toestaat dat anderen er over mogen oordelen en daarmee erop staan, zoals mensen op je hart kunnen trappen, en jouw meest waardevolle herinnering kunnen behandelen als afval.
Daarom deel ik veel, maar niet alles. 

Maar het risico neem ik deze keer graag om te kunnen vertellen over de mooiste, beste dingen van Napels :)

Stad van 1 miljoen mensen, als je de buitengebieden meerekent kom je aan 4 miljoen. Waar moet je heen in deze chaotische metropool (cliché, maar zo waar!)? In willekeurige volgorde.

1. Galleria del Principe
Iedereen zal je vertellen dat je dat Galleria Umberto niet mag missen. Klopt! Maar sta ook eens vroeg op om op een doordeweekse dag de winkeltjes in de Galleria del Principe te zien openen. Minder bekend, maar minstens zo mooi. En in de zomermaanden: lekker koel!

2a. Neem de metro(politana) naar Mergellina
Begin hier, in deze rijkere wijk. Start het liefst 's ochtends, vóór je ontbijt, zodat je ergens onderweg een warme cornetto (croissantje, leeg of gevuld met room of chocola) kunt scoren. Kijk je ogen uit naar de gebouwen, de graffiti, de rijen groente- en fruitstalletjes. Spring opzij voor de auto's, steek nog een keer over en wandel de hele boulevard af, richting het kasteel, Castel dell'Ovo.
Vlakbij (maar de andere kant op): de prachtige rijke wijk Posillipo, maar dat zal in elk boekje wel te vinden zijn ;)

2b. Klim op de rotsen voor Castel dell'Ovo.
...en wacht tot het donker wordt en de eerste lichtjes aan de overkant aangaan. Nee, het zit niet overal even lekker, maar neem een notitieboekje mee en je vergeet alles om je heen, behalve de zoute zeelucht.
Je kunt hier natuurlijk ook een restaurantje kiezen aan de boulevard, maar gezien het een toeristenhotspot is, is het eten hier niet zo lekker (vreemd hoe dat werkt).

3. Naar Gallo voor ijsjes
Het allerlekkerste ijs in Napels en omstreken vind je bij Gallo. Echt. Mensen uit allerlei wijken hebben me deze zaak aangeraden, en niet onterecht. Gallo is een ijsjeszaak die al bijna 60 jaar bestaat en in die tijd drie vestigingen heeft weten te openen.
Ik heb vergelijkingsmateriaal en kan oprecht zweren: het ijs bij Gallo is het beste!, vooral pan di stelle (Italiaanse chocoladekoekjes).

Enig nadeel: de drie vestigingen bevinden zich in buitenwijken. Ponticelli en San Giorgio zijn echte achterstandswijken, dus van de drie adressen kun je het beste naar Portici, een stadje vlakbij Napels (20 minuten met de bus). Je kunt hier ook naar zee, of je neemt de metro naar Pompeii.
Overigens, nu ik dit schrijf: als je de bevolking een handje wilt helpen, pak je je moed bij elkaar en ga je naar de buitenwijk, waar ze je dankbaarder zijn voor de aankoop van een ijsje.

Zoals ik al eerder schreef: Napels is van alles, van wilde gekte en geschreeuw tot de lekkerste mozzarella di bufala en lieve omaatjes die naast je op een bankje hun levensverhaal komen vertellen. De kust is prachtig en ik had de stad voor geen goud willen missen afgelopen zomer, maar als je gaat: bereid je goed voor en als je de bevolking een beetje wilt helpen, mijd dan de verschrikkelijk toeristische eetplekken.

In Napels had ik ook nachtmerries, net als hier. Maar soms, als ik wakker werd van de dorst en het raam openschoof (tegen de ochtend houden de scootertjes rust), zag ik dit.

Naast hoe vervuild de straten waren, en afschuwelijk leeg de speeltuinen, zag ik de hemel.
Om 5 uur 's ochtends maakte de brandende zon me wakker, terwijl ze de hemel vulde. Een zacht geritsel van een straathond was vaak enige begeleidende geluid. Verder nog niemand die wakker was.
Ik schoof mijn rolluiken meer omhoog, de lakens verder van me af en leste mijn dorst, die wel eindeloos leek. De ventilator mocht van de huisbaas niet aan als ik sliep, bang als hij was voor brand.

De hitte was het allemaal waard, als ik 's ochtends vroeg dit maar zag.


Ben je al betoverd? Nee? Kijk mee dan, dit is Napels. (en Coca-Cola, maar door de reclame kun je vast heen kijken.) Ceniamo insieme betekent let's eat together.



Mooi he? De wereld... :)