Iedereen heeft, zo tegen het eind van het jaar, in ieder geval wel een páár dagen vrij, toch? Uitstekend moment om een boek te lezen...
Een nieuwe toekomst - Conor Grennan
Poeh, wat een corny titel - dat was het eerste wat ik dacht over dit boek. Ik geef het maar meteen toe omdat ik weet hoe makkelijk zoiets je om de tuin kan leiden. De beschrijving die ik las maakte het niet veel beter. Maar, zoals je al zag aankomen, het boek is niet wat je verwacht. Het is niet één of andere softie die weer eens de wereld wil helpen, zoals zovelen. Conor is verbazingwekkend eerlijk. Zo eerlijk, dat je je eigen trekjes in hem herkent.
Feestbeest Conor gaat een jaar lang op wereldreis. Raften, bergen beklimmen, international party's met andere rugzaktoeristen: hij ziet het wel zitten. Maar goed, je kunt niet al je geld opmaken zonder doel, dus onder enige sociale druk gaat hij zijn reis beginnen met vrijwilligerswerk in een kindertehuis in Nepal.
Conors schrijfstijl is geniaal: eerlijk, en dat werkt ontwapenend. Al op één van de eerste bladzijdes deelt hij je mee dat hij bang is, en eigenlijk niets van kinderen af weet. En dat hij eigenlijk gewoon geen vrijwilligerwerk wil doen! Langzaam maar zeker verandert er iets en het verhaal krijgt veel onverwachte wendingen en is (ook zonder dat dit literatuur is) intigrerend. Het loont de moeite de flap niet te lezen en het boek niet door te bladeren van te voren... Heel leuk vond ik ook dat er foto's in het boek zijn opgenomen. Dat had niet gehoeven trouwens, ik was toch wel blown away en las het in twee dagen uit.
Going Solo - Roald Dahl
Over Roald Dahl hoef ik waarschijnlijk nog maar weinig mensen te overtuigen: het is één van de meeste geniale kinderboekenschrijvers die de aarde ooit gekend heeft. Twee zomers terug las ik zijn autobiografische boeken: Boy (over zijn kinderjaren) en Going Solo (over... well, zijn jongvolwassen leven). Boy bevatte veel kwajongensstreken en was voor mij niet het makkelijkste om door te komen. Toch las ik dapper door (ik heb beide verhalen in één pocket, gekocht op mijn lievelingsdag & locatie: koninginnedag, vondelpark, 1 euro... man, do I love vintage). Going Solo was het doorlezen helemaal waard.
De gebeurtenissen komen hier namelijk in een stroomversnelling: Roald wordt als (ongetrainde!) piloot naar Afrika gestuurd, ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Je dacht misschien alles te weten wat er in Europa gebeurde in die jaren... maar dit boek brengt je allerlei spannende verhalen uit een heel nieuw continent. En reken maar dat de schrijver spanning op kan bouwen. Misschien is het bij de start nog wat lastig je in te leven, maar een ontmoeting met een slang, leven in Dar es Salaam en spannende vuurduels tussen de vliegtuigen maken al snel dat je helemaal in het verhaal zit.
Ik was op vakantie toen ik dit boek las, maar wat ik me van Milaan herinner zijn alleen nog de stoffige vlakten van Afrika, het geronk van de motor en een lege tank...
Ben benieuwd naar going solo!
BeantwoordenVerwijderenIk heb alleen de kinderboeken en volwassen korte verhalen van Roald Dahl gelezen, maar deze moet ik eigenlijk ook wel lezen!
BeantwoordenVerwijderenHaha, leuk geprobeerd met je eerste alinea ;) Nou, wie weet!
BeantwoordenVerwijderen(Ik bedacht me trouwens dat het niet zó schrikbarend lang geleden is dat ik een boek gelezen heb, want afgelopen zomer heb ik De genezing van de krekel van Toon Tellegen gelezen :))
Going solo klinkt goed. Wil je ook een tip? Eva Luna van Isabel Allende en De stad der blinden van José Saramago. Fijne zondag!
BeantwoordenVerwijderen(ik heb je een mailtje gestuurd over recepten)
BeantwoordenVerwijderenIk zal ze toch allemaal moeten lezen denk ik, want alles wat jij aanraadt is tot nu altijd geweldig geweest!
BeantwoordenVerwijderenDie eerste lijkt me boeiend. Ik heb even gekeken en hij is op voorraad bij mijn bibliotheek, yay :)
BeantwoordenVerwijderenOeh Roald Dahl <3
BeantwoordenVerwijderenDat eerste boek lijkt mij ook wel leuk om te lezen!
BeantwoordenVerwijderen