"Ik lees nu zo'n indrukwekkend boek"
"Hoe heet het?"
"Wat is de Wat"
"Wat?"
Tja, met de titel alleen ben je er nog niet. Feit is wel dat de titel perfect bij dit boek past en dat merk je - zoals het hoort - gaandeweg het verhaal. Op de voorkant staat een aanbeveling van Khaled Hosseini (schrijver van Duizend schitterende zonnen, waar ik als liefhebster van het getal duizend natuurlijk ook de nodige respect voor heb). Ik zal Valentino nooit vergeten, schrijft Hosseini. Ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst zo ontroerd was door een roman. Het klinkt wat melodramatisch, maar ik ben het er helemaal mee eens.
Al langere tijd wilde ik wat meer weten over Soedan. In 2003 kreeg het land voor mij pas een gezicht, met het conflict in Darfur. Aan Darfur is natuurlijk een proces voorafgegaan, maar hoe het nu allemaal precies zat, dat wist ik niet. Nu is dit boek geen geschiedschrijving (daar waarschuwt het ook voor), maar wel gebaseerd op de geschiedenis van één jongen: Valentino Achak Deng. Achaks verhaal is heftig, maar het wordt op meesterlijke wijze subtiel en soms zelfs grappig verteld.
"Ik zat in mijn vaders winkel op de grond te spelen; ik had een hamer en deed of het de kop en de nek van een giraffe was. Ik bewoog het ding met de trage sierlijkheid van een giraffe, liet de nek zich buigen om te drinken en omhoog reiken om van de hoogste takken van een boom te eten." (blz 87)
Achak is nog maar klein, zes jaar is hij pas als zijn dorp wordt overvallen door rebellen, en later door murahaleen: Arabische ruiters te paard, die het dorp de vernietiging in helpen. Achak moet vluchten, hij rent en rent en rent, en sluit zich aan bij een groep jongens die samen naar het buitenland vlucht. Niet dat ze van het bestaan van enig buitenland afweten.
"De jongens dachten dat we binnen een paar dagen in Ethopië zouden zijn, en de nabijheid van ons nieuwe leven riep de dromer in William K wakker - hij vulde de lucht om ons heen met het fraaie kantwerk van zijn leugens. [...]
'We moeten kiezen uit allemaal verschillende dekens, en shirts en broeken in allerlei kleuren. Het grootste probleem in Ethopië is dat je de hele tijd moet kiezen.'
Ik probeerde me af te sluiten voor zijn stem, maar zijn leugens waren adembenemend mooi en ik luisterde stiekem toch"
Eggers speelt met tijden in het boek, dus in je achterhoofd weet je al waar Achak op het eindpunt zal staan. Maar hoe, dat begrijp je nog niet, en je móét dan ook verder lezen. Ik hield soms mijn adem in tijdens het lezen, zo meeslepend was het. Zo verdrietig ook soms.
Het is voor mij even indrukwekkend als Gomorra vorig jaar was. Dit is een boek dat je gelezen móét hebben.
Wat is de wat - Dave Eggers en Valentino Achak Deng
Mocht je het boek uit hebben, dan kan het zijn dat je nog met vragen zit, bijvoorbeeld over Soedan nu. Lees dan de 'handleiding' hier. Natuurlijk niet doen als je het boek nog wilt gaan lezen ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten