zondag 21 december 2014

Lieve lach

De beat klinkt zó lekker, ik kan gewoon niet stil blijven staan. Dans, dans, dans, het is alweer lang geleden dat ik het zo naar mijn zin had.

Een club kan ik deze bar niet noemen, maar ik ben tevreden, licht en gelukkig.

Mijn armen zijn gewichtloos. Ik was bijna vergeten dat ik zó van eindeloos, urenlang dansen, clubbing houd. Dat ik hardloop op muziek omdat het dan soms bijna als uitgaan voelt.

Stilstaand kijk ik rond. Ik ben de enige persoon die hier nuchter is, denk ik. Het geeft niet. Niemand is nog vervelend.

Simon wenkt me.
"Hè, je danst niet? Dat kan niet!"
Ik lach. Ik glimlach, want ik kan er niet mee stoppen zo blij. Vrolijk. Alles is lief. Ik ben nuchter en verder niemand. Maar ik ben nu tenminste iemand.

De wc is een klein hokje met een schuin dak. Zodra ik de deur dichtdoe, breekt het zweet me uit. Kleine puntjes mascara kleven aan mijn vingertoppen.  Ik ben al bijna 24 uur wakker. Over hoeveel patiënten heb ik vandaag een belangrijke beslissing gemaakt? Het is hier zo warm plotseling. Plakkerig benauwd.

Maar dansend onder de ventilator ben ik dat zo weer vergeten. Tijd voor water, cola, nog meer water. Ik krijg een zoveelste biertje in mijn handen geduwd. Zal ik deze opdrinken dan? Maar mijn reflexen zijn sterker, ik zet het bier aan de kant, lach, praat even en dans verder.

Simon danst met me. Joris' arm rust op mijn rug. Die andere jongen blijkt zo aardig te zijn, heel anders dan ik hem op de werkvloer had ingeschat.
Alles is zo lief. Ik hoef even helemaal nergens aan te denken.

Tot ik alles gegeven heb. Lampje brandt door - ik ga naar huis. Drie twee één. Deur dicht. Mijn voorvoet doet pijn met iedere stap, deze hakken zijn niet bedoeld om op te dansen. De gracht wiebelt voor mijn ogen - ik begrijp niet waarom of waarvan.
Slaapgebrek eist zijn tol. Ik kruip mijn kamer, mijn bed in. Koud, warm, slapen.

Liefst honderd jaar lang.

zaterdag 13 december 2014

Living like Larry - Goed eten III










Vredelievend eten? Moet je ook nog rekening houden met oorlogen als je boodschappen doet? Fairtrade, oké, maar vredelievend?
Ik had daar eerlijk gezegd nog nooit ook maar over nagedacht. Totdat ik een Palestijnse activist tegenkwam op een treinstation waar hij folders uitdeelde. Normaal gesproken pak ik die niet aan (zonde van het papier; ik koop toch niets op straat dus dan gaat het bij mij thuis de oud papier bak weer in...), maar deze keer was anders...

Er zijn nog 3 punten over uit mijn lijst met aandachtspunten voor Goed Eten! :) De eerdere stukken vind je hier en hier.


7. Vredelievend

Vredelievend voedsel dus. Daarmee bedoel ik (het kopen van) eten dat geproduceerd is in een land dat achter jouw idealen staat, en bij die idealen hoort waarschijnlijk ook: geen oorlog. Geen makkelijke opdracht.

Op dit moment zijn er 53 gebieden met gewelddadige conflicten op de wereld (kijk zelf maar op de verdrietige Conflictenteller). Sommige daarvan zijn echt oorlogen. Bij die landen zit ook Colombia (bananen), Peru (suiker, koffie, rijst) en Israël (citrusfruit, olijven, amandelen, dadels). Een man van stichting Stop de Bezetting deelde mij daarom het foldertje uit. Deze stichting streeft naar het bereiken van vrede tussen Israël en Palestina. Ze roept daarom op om geen producten te kopen die gemaakt zijn door fabrikanten die ook de oorlog die Israël (onder andere!) voert, stimuleren. Zoals HP.

Machtig ingewikkeld en verdrietig vind ik wat er gebeurt en gebeurd is tussen Israël en Palestina.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik nog onvoldoende strategie heb ontwikkeld en ook nog onvoldoende hiervanaf weet om dit in mijn dagelijkse boodschappen mee te nemen. Maar ik ben van mening dat bewustwording de eerste stap is, en wil me hier zeker verder in verdiepen.
Heb je een mening hierover? Ik hoor het graag in de comments.



Uit Eating Animals



























8. Variatie

Ook wij, Nederlanders/Europeanen eten lang niet alle eetbare producten. We eten juist heel ongevarieerd.
Dat is jammer: er zijn zoveel lekkere (lokale) producten! Wat dacht je bijvoorbeeld van 'vergeten groentes' pastinaak, postelein, schorseneren of koolrabi? Sommige klinken als een uitdaging om mee te koken, maar geloof me, deze groenten verdienen je aandacht. Omdat ze super gezond zijn en veel minder schade aan het milieu berokkenen.


Schorsenerenquiche: lekkere recepten genoeg!

















Ook hier geloof ik dat je met je portemonnee kunt stemmen! Meer vraag naar vergeten groentes zal ze onder de aandacht brengen bij boeren en producenten. En dat kan snel gaan, zo bewijst de superfoods hype waar ook mijn Albert Heijn nu een schap voor heeft. Het verhaal van fairtrade chocolade is ook illustratief :-) (lees: Chocola en waarom vragen echt helpt).

Echt, dat is één van mijn meest trouwe motto's: als we willen, kunnen we samen de wereld echt veranderen.

Tot variatie hoort ook: af en toe geen zuivel, maar vervangers proberen... zoals soja! Daarbij wil ik kort even iets aanstippen dat ik in mijn hoofd 'de sojamythe' noem.

Als ik mensen vertel dat ik vegetariër ben, hoor ik vaak het belerende antwoord: "Oh, maar al die soja die 'jullie' eten is anders ook helemaal niet goed voor de aarde, daar wordt regenwoud voor gekapt".** Dit is een misverstand! vlees en zuivel zijn de meest milieuonvriendelijke producten die er bestaan. Om dit verkrijgen, wordt soja verbouwd om veevoer van te maken. Dat gebeurt inderdaad op voormalig landbouwgrond. 5 kg soja levert dan 5 kg veevoer, wat op z'n best 1 kg vlees levert (zeer optimistische schatting). Biologische soja wordt verbouwd op andere, beter beheerde plaatsen. 5 kg soja levert dan ook echt 5 kg soja, veel efficiënter dus. Dus nee, de soja die een vegetariër verbruikt, is niet net zo milieuonvriendelijk als de soja die nodig is voor een vleeseter.

Zelf het bewijs zien? OneWorld zocht het voor je uit en kwam op hetzelfde resultaat (bladzijde 7). Ook hier wordt het uitgelegd.



9. Voorraad

Tsja, en hoe breng je al deze stappen het beste in de praktijk? Door jezelf en je voorraadkast te kennen. Weet wat je nodig hebt voor al dit goede eten: leer te koken en leer je standaardboodschappen kennen. Ga naast je basics eens voor een nieuwe (vergeten) groente en... geniet van het resultaat!

Trouwens, tot je 'voorraad' horen ook je kookboeken. Welk boek staat nu al jaren in je boekenkast? Kijk eens of je er inspiratie uit haalt voor een lekker (vega) recept :) En zo niet, geef het boek dan cadeau aan iemand die er wél graag uit zou willen koken. Spullen hebben is zo overrated, delen is het nieuwe kopen ;-)

Bron

















* Er is discussie mogelijk over dit getal, want een duidelijke bron geeft Foer niet. Toch is al lang bekend dat het standaard Amerikaanse dieet ongevarieerd, vet, dierrijk en ongezond is.
Zoals ik hier lees: I don't know the specific source for Foers statement but I am sure it is true:  Most of our caloric intake is from just 3 animals: cows, pigs, chickens (Americans don't eat many sheep), and about 10 plants: corn, wheat, rice, sugar cane, sugar beets and cooking oil plants.

**
Ben je geen vegetariër en stel je deze vraag ook wel eens? Kijk dan de volgende keer of je kunt proberen het belerende woordje 'jullie' weg te laten :) Wij-zij denken en praten creëert vaak alleen maar wrevel...



maandag 8 december 2014

Boeken #14 - Niemand in de stad

"Ik heb een boek dat je moet lezen, Niemand in de stad heet het" zeg ik hem.

"Is dit wel verstandig?" zegt hij, doelend op het uitermate casual onderwerp waar ik ons op breng. Doelend op het totaal niet casual onderwerp waar ik ons op breng: boeken, onze gezamelijke liefde, iets wat ons ooit samenbracht.
Waarom schrijf ik ons - er is geen ons.

"Of niet. Dan lees je het toch niet joh" zeg ik boos. Wie is hij om te bepalen wat we nu wel en niet tegen elkaar kunnen zeggen?! Wat een eikel is het toch.

Het is lang stil, het lijkt wel een minuut.
"Waar gaat het over?" vraagt hij.
"Het gaat over jou" hap ik onmiddellijk, boos nog.

Bron





















Vergeleken worden met de hoofdpersoon uit Niemand in de stad - dat is geen compliment. Het boek is net als zijn hoofdpersoon soms ruw, grof, lelijk, om te huilen, maar af en toe ook: fantastisch. Want het laat zo mooi zien hoe bedriegelijk het (studenten)leven soms kan zijn. Het boek is soms té uitgebreid, soms plat, soms stomweg onverwacht. Het studentenleven van hoofdpersoon Philip, ook maar meteen lid van het ASC, loopt over van lamlendigheid, doelloosheid en baldadigheid maar toch: soms gebeurt er ook eens iets dat er toe doet...

Minutieuze beschrijving van het (gevoels)leven van een corpsbal. Dat kan niks zijn, denk je dan,
schrijft iemand op Goodreads, en beter kan ik het niet zeggen.

Ik weet het wel: je leest elk boek met de stemming en fase waar je op dat moment inzit, maar toch, geloof me: Huff heeft echt een boek geschreven dat spreekt voor onze (mijn) generatie. De generatie die in alles wil uitblinken, de generatie die een quarterlifecrisis kent. De generatie die zichzelf (te) centraal stelt - hey, daar past dat alter ego helemaal bij.

Dus ja, ik las het één jaar terug, en ik vond het fantastisch. Maar misschien vooral omdat de hoofdpersoon net zo'n klootzak is als de jongen waar ik bovenstaand gesprekje mee voerde. Sterk verhaal dus. Wel plat. Maar ga het toch maar lezen, laat je zelf omver blazen. Je hebt het zo uit en blijft een beetje beduusd achter, als het goed is. Dan is een boek goed.

(Niet eerst meer over het boek opzoeken, het internet wemelt van de recensies vol spoilers.)

Philip Huff - Niemand in de stad

dinsdag 2 december 2014

Dromen, wensen en dankbaarheid

●●   De binnenstad van Utrecht vrij van auto's (vooral de Voorstraat)   ●●   To fall in love again   ●●  Een complimentje   ●●   Een nieuw plekje voor mijzelf, alleen te delen met wie ik wil   ●●   Meer van die fijne dagen: met chai latte bij de Coffee Company zitten en kaartjes schrijven   ●●   Mijzelf en mijn activisme, harde werken & passie voor schrijven terugvinden   ●●   Op reis met vriendinnetje M.   ●● 




























●●  De tijd vinden  ●●  Babysteps maken richting mijn allergrootste en meest volhardende droombaan ●●  Cadeaus geven ●●  Reisherinneringen die boven komen bij het bekijken van foto's  ●●  Ma non mi posso fermare = maar ik kan niet stoppen  ●●  Lichtjes boven de stad  ●●  Vaker boeken lezen (waar is die categorie naartoe op mijn blog?!)  ●●  Volharden  ●●  Blijven proberen  ●●  Perseverance will prevail
 

zaterdag 15 november 2014

Living like Larry - Fairtrade verlanglijstje 2014

Jaaaa, hoe kon ik dat nou vergeten: het is weer cadeautjestijd!

Misschien kwam het door de prachtige en lange nazomer die we hadden (die mij behoorlijk verontrustte: 20 graden in november, seriously?, hoeveel ik ook van zonlicht houd).

Hoe dan ook, het valt niet te ontkennen: het is bijna winter en er komt een lijst aan feest- en (voor mij) verjaardagen aan. Tijd om een nieuw overzicht van eerlijke en milieuvriendelijke cadeaus te maken!

In dit lijstje vind je cadeaus, om te geven of om te vragen, die fair trade zijn en zo mogelijk ook duurzaam & milieubewust. Geef deze producten een kans, zou ik zeggen, het is zo'n simpele manier om iets bij te dragen voor de aarde :-)


1. Badkamerproducten
Volgens mij met stip op 1 van de 'meest gegeven cadeaus': verzorgingsproducten. Heb ik in ieder geval vaak gehad van mensen die me niet kenden, en mijn moeder die in het onderwijs werkt al helemaal...  Helaas zitten daar vaak microplastics in, die bijdragen aan de plastic soep die onze oceanen wereldwijd vervuilt. Maar: fair trade én milieuvriendelijke douchegel, shampoo, scrub of zeep bestaat! Alle producten zonder microscopisch kleine stukjes plastic zijn verzameld (per land) op deze lijsten.

Voorbeelden? De scrubs van de Hema (helaas bevat de mannenscrub en voetscrub nog wel microplastics!), shampoo van Andrelon of sommige scrubs van The Body Shop (helaas, ook niet allemaal!).


Bron























Ben je op zoek naar proefdiervrije en groene cosmetica? Kijk eens op Naoki!


2. Kaartjes van FairMail of Cards from Africa
FairMail verkoopt wenskaarten met foto's uit Peru en India. De foto's zijn gemaakt door tieners uit diezelfde landen: zij hebben van deze organisatie fotografieles gekregen. Dat is tof! Lees hier meer of bekijk meteen de collectie. Een FairMail kaart verstuur je met Greetz. Wist je trouwens dat alle Greetz kaarten op FSC-papier worden gedrukt?

Een klein nadeel voor wie graag zelf schrijft: de Greetz kaart houd je niet in handen, maar verstuur je online en wordt voor je geprint. Dat is anders met de handgemaakte Rwandese kaartjes van Cards from Africa. Het papier is gemaakt van office waste, dus de kaartjes dragen niet bij aan extra milieuschade.


3. Schoenen

Sneakers van biologisch katoen of plantaardig gelooid leer, met zolen van rubber uit goed beheerde gebieden van de Amazone. Klinkt als een sprookje? Veja verkoopt ze echt! En ze zijn nog tof ook :)
Dat is nog eens wat anders dan de Uggs waarvoor schaapjes in Nieuw-Zeeland bruut behandeld worden. Andere duurzame schoenmerken zijn bijvoorbeeld TOMS, Terra Plana, Beyond Skin (<3!) en For Your Earth.


4. Fancy tochtstoppers
12 % van de energie in huis gaat verloren via de vloer. Ik weet niet of tocht onder deuren daarbij hoort, maar in mijn huis is het in ieder geval een belangrijk probleem. Gelukkig kun je het zelf verhelpen door je huis of kamer minder tochtgevoelig te maken. Hoe koud het ook is, regelmatig luchten (kort de ramen open) is belangrijk. Zo verlaat vochtige lucht je huis en komt er droge lucht binnen. Droge lucht verwarmen kost namelijk een stuk minder energie dan vochtige lucht verwarmen.
En wat dacht een van een tochtstopper? Met een beetje moeite kun je wel een fancy exemplaar vinden, zoals hier.
Zelf maken? Kan ook! En soms zijn er ook katten die een handje helpen ;-)


Bron

















5. Warme trui
Speaking of minder stoken... Investeer in een leuke warme trui! Als je net als ik de winter niet als favoriet seizoen hebt, heb je waarschijnlijk ook minder leuke winterkleding. Guess what? Dat maakt de winter niet makkelijker. Met een toffe trui van fair trade merken als Armedangels, Miss Green, Kuyichi, Komodo of Alchemist wordt al een stuk beter :) Op Good Fibrations vind je nog veel meer eerlijke merken die ik je kan aanraden.

Trouwens, op zoek naar fair trade kleding met een Afrikaans tintje? Kijk eens bij Thamani.

Bron

















6. Voor je kleine nichtje of neefje
Zijn jouw neefjes of nichtjes gek op Disney, Playmobil, Lego, Barbie, Babyborn, K'NEX of ander merkspeelgoed? Overweeg eens te zoeken op marktplaats! Merkspeelgoed is van alle tijden en je maakt er kinderen net zo blij mee als met nieuw. Vaak ís het 'tweedehands' speelgoed namelijk nog als nieuw! In het kader van minimaliseren heb ik zelf in ieder geval vrijwel al mijn speelgoed verkocht de afgelopen jaren en daar heb ik heel wat blije gezichten/mailtjes over gezien :-)

Toch per se iets nieuws kopen voor een baby of dreumes? Keep Leaf (noem ik hieronder) verkoopt ook wikkeldoeken, babytasjes en slabbetjes!


7. Vrolijke etui's van Keep Leaf
Handig. Kleurrijk. Fairtrade. Uit India. En gemaakt van 100% biologisch katoen. Wat wil je nog meer? Onder meer te koop bij WAAR.

Bron














8. Something homemade
Wat is er nu leuker dan een cadeau krijgen waar de gever duidelijk de tijd voor heeft genomen? Een fotocollage, een bak vol zelfgebakken muesli of brownies in a jar bijvoorbeeld? Hello Natural zette 101 homemade gifts voor je op een rij in een supertoffe blogpost! Ook sieraden, scrubs en sjaals komen voorbij.

Bron


















Veel succes met het maken, evt. kopen en inpakken van cadeaus deze maanden! Geniet van de blije gezichten straks :-)
Meer tips zijn trouwens altijd welkom, dan vul ik de lijst gewoon aan.

P.S Kleine disclaimer: het kopen van nieuwe plastic verpakkingen is natuurlijk geenszins duurzaam te noemen. Wat dat betreft zou dit een lege lijst moeten zijn: theoretisch gezien is niks kopen en niks vragen het beste voor de aarde. Maar ja, dat slaat in de meeste mensenlevens nergens op. Want natuurlijk wil je familie, vriend of vrienden jou een cadeau geven op je verjaardag of met Sinterklaas. Daarom maakte ik dit lijstje, zodat je weet wat te vragen, of te geven, waarbij je de aarde & haar bewoners in je achterhoofd kunt houden :-).

zondag 2 november 2014

Voor al het andere

Ik kan je onrust bijna proeven.

Ik wil je kippenvel wegstrelen, je arm pakken, de mijne slaan om waar ik bij kan. Vreemd is een omhelzing eigenlijk, je kunt het gezicht van wie je liefhebt niet eens zien. En toch: rust maar uit, zegt de liefkozing, laat mij maar voor jou dragen. Het is een van mijn andere persoonlijke valkuilen.

"Je bent afgevallen," zeg je, zonder te vragen.
"Oh, dat zou kunnen" antwoord ik. Ik wil het heus wel als compliment opnemen, maar de weegschaal heeft me vanmorgen nog anders verteld.
"Ik weet het wel zeker" kaats je terug, overdreven overtuigd van jezelf.

Ik wandel met je mee, middelgrote passen vol berusting. Hier liep ik voor het laatst toen ik ook al zo aan jou moest denken.
Je vertelt, je zwijgt, je vertelt nog meer. Ik laat je woorden vallen, klinken. Soms geef ik een lettergreep terug als reactie. Zal ik vragen? Nee, niet meer. Wat voorbij is, is voorbij. Ik sus mijn geweten met simpele mantra's.

Eén keer. Eén keer verlies ik het van mijn discipline, mijn wilskracht. Ik schiet mijn onrust het gesprek in, zoals een kind een postelastiek de klas in schiet. "Waarom was dat nodig?" zeg ik boos,
"Vond je dat nou zelf niet ook een beetje nodeloos kwetsend?"
Maar ik bind in, snel, want vergeven is een groot goed dat ik nog moet leren.
"Het maakt me ook niet uit," zeg ik erachteraan. Ik moet hier mee stoppen.

"Ik twijfel of ik je een knuffel mag geven" zeg je, nu wel vragend.
Je vingers raken mijn ribben. Longen vol lucht, ik adem nu even niet verder. Mijn armen om je borstkas, klemmend bijna, want jij kan mij dragen, daar was ik altijd zo van overtuigd. Glanzende ogen. Ik kan niet staan zonder jou, ik kan niet staan zonder jou, mag ik alsjeblieft blijven -

maar ik kan uitstekend zonder jou
en van blijven was sowieso al nooit sprake
en je laat me


eindelijk, je laat me

zaterdag 25 oktober 2014

On running #2

I run to keep up with the myriad of thoughts. To lose the helplessness felt when a child needs reanimation. To feel comforted, replaying kind words in my head. I run to forget everything, because all that matters is my pace which needs to be higher. And my feet which need to move faster. I run to promise myself anything, if only I complete the next 100 metres.

I run to keep my distance, to keep my cool. To think less, to hear nothing but the sound of my own breathing, while all I really wanted was...

I run so I'm unable to complete any negative thought.

Watch me early mornings, late evenings, mid night even. I'm running like my life depends on it - because my life depends on it. I run to be the first, to exchange heartache for aching muscles, nausea and exhaustion. I run because it's sunny or because it has finally stopped raining. I run because walking does not make hail feel any better.


I run to keep at pace with my life. I run because I don't care who yells at me or whoever tries to make me feel insecure: I'm here for me.

I run to stay.


Are you having trouble staying motivated? Watch this.
For what is each day but a series of conflicts between the right way and the easy way...

maandag 6 oktober 2014

Daar heb ik niets aan

Je bent mijn persoonlijke monster
mijn valkuil,
verradelijk als mist
als dun ijs.
Je verlaat me nooit zonder
je broertje wanhoop achter te laten.

Je brengt me licht, adem
en snelheid.
Behendig
lenig kruip je mijn dagen in.
Zo'n dag met jou weegt niets

maar ik wil je weren,
grenzen stellen, verbannen.
Pas als je terecht in mijn leven bent,
ben je welkom

Ik ben er niet voor tijden waarin alles al goed gaat,
antwoord jij
maar ik luister niet
vertrouwen geef ik je niet
je stelt me teleur, te vaak

Ga dan slapen en
hoop
maar niet

woensdag 1 oktober 2014

Living like Larry - Anita Roddick & the Body Shop

Oh, er zijn zoveel kleine (milieuvriendelijke) dingetjes waar ik nog over wil schrijven... Stapje voor stapje dan maar!

Vandaag moest ik plotseling aan Anita Roddick denken, en hoe iemand ooit opmerkte dat ik haar wel tof móést vinden, omdat ik op haar zou lijken. :) Reden genoeg om meer over deze vrouw op te zoeken. (En: wat een compliment!)

Anita Roddick (geboren Perilli, dochter van Italiaanse immigranten) is het meest bekend omdat zij in 1976 the Body Shop oprichtte. Haar man Gordon reisde tijdelijk in Zuid-Amerika en Anita wilde met de winkel wilde zelf inkomen genereren voor haar en haar dochters. De naam en het idee had ze overigens uit Amerika, waar al een winkeltje bestond dat The Body Shop heette. Van die winkel zou ze later de rechten voor de naam overkopen.

Eerder hadden Anita en haar man Gordon al een gezond restaurant geopend en een hotel, maar geen van beide had goed gelopen.



















The Body Shop daarentegen liep vanaf het begin fantastisch. Je kon er alleen natuurlijke producten kopen, in hervulbare flesjes. In haar autobiografie Body & Soul zegt ze hierover:

We recycled everything, not because we were environmentally friendly, but because we didn’t have enough bottles. It was a good idea.

Ze schilderde de winkel groen, vertelt ze, omdat die kleur het beste de schimmelplekken op de muren bedekte. Maar milieu was wel degelijk belangrijk voor Anita, zo zou ze later vaak laten zien.

Met een lening van een vriend (geen bank wilde haar het geld geven) opende ze binnen een jaar een tweede winkel in Groot-Brittannië. In de jaren '80 openden al snel veel meer filialen in Europa en in de Verenigde Staten.


Anita richtte zich niet zo op adverteren, maar maakte zich hoorbaar voor wat zij belangrijk vond. Zo was de Body Shop 'uithangbord' voor Greenpeace en Amnesty. Daarnaast liet ze duidelijk weten tegen dierproeven voor cosmetica te zijn. Anita geloofde dat je met zaken doen óók iets goeds kon betekenen.

It should be about public good, not private greed.

Daar bewonder ik haar om - dit is een houding die vaak weggehoond wordt in het bedrijfsleven. Anita werd dan ook regelmatig beschuldigd van hypocrisie. Met de Body Shop ging het ook lang niet altijd even goed. Maar gaf ze op? No way.




In 2006 is the Body Shop overgenomen door L'Oreal. Sommige fans prezen Anita, andere spraken er schande van. Hoe kon ze haar idealistische bedrijf nu laten overnemen door een commerciële gigant? Een gigant die wel op dieren testte?

Laat ik er dit van zeggen:
Zelf  zou ik héél lang moeten nadenken, voor er ooit iets van mij 'overgekocht' kan worden (zij het een tekst, een bedrijf, een product).
Aan de andere kant ben ik oprecht blij met élk beetje beter dat er in de wereld gebeurt. Dus ja, ook met de Body Shop, al brengt dat nog geen oplossing voor hoe onze economie in elkaar zit, al lost de Body Shop niks van het plasticprobleem op, en al kosten hun producten soms onevenredig veel geld.

Elk bedrijf met een ideële instelling is er één.

Elk stapje naar een betere wereld, of het nu is door lokale producten te kopen, je flesje te hervullen of body butter te kopen waardoor een indianenstam een inkomen kan genereren... elk stapje naar een betere wereld is er één. Wie alleen oog heeft voor de uitspraak 'druppel op een gloeiende plaat' zal door zijn cynisme nooit iets bereiken, daar ben ik van overtuigd.

Anita overlijdt in 2007 na een hersenbloeding, op 64-jarige leeftijd.
The Body Shop zet haar idealen voort.


Meer lezen over Anita Roddick?

- Artikel uit Trouw, ten tijde van haar overlijden.
- Daily Mail: Did green goddess Anita Roddick sell out when she sold up to L'Oreal?

maandag 29 september 2014

Limone

"Je gaat hyperventileren van paniek als ik je daar een eerlijk antwoord op geef"

Nina blufte. Ze had Thijs nog nooit in oprechte paniek gezien. Hij had het er vaak over: hoe zijn leven hem aanviel en hoe hij maalde en piekerde over wat er van hem moest worden. Maar fysieke paniek? Echt niet. Daar was hij veel te veel man voor.

"Hoezo?"
Thijs' stem kwam hard, als de pan die hij tegelijkertijd kletterend neerzette.
"Heb je ooit last gehad van mijn eerlijkheid dan? Heb ik ooit anders dan oprecht naar je geluisterd?"

Ja, dacht ze - maar ze bestrafte de gedachte, want het was niet waar. Zijn altijd-de-waarheid-vertellen deed pijn, maar hoe kon liegen een betere optie zijn? Voor hem was dit ook moeilijk.
"Sorry," zei ze.

Sorry was nogal snel gezegd.
Ze meende het ook nogal snel.

"Je hoeft geen sorry te zeggen. Maar ik snap niet waarom je me dat niet gewoon zou vertellen."

De lastige discussies tussen wie alles kunnen relativeren, bediscussiëren, omkeren en manipuleren. Heen en weer, antwoorden op andere vragen dan gesteld zijn, vragen die desalniettemin ook nog blootliggen en beantwoord willen worden.

Wat hield ze van deze jongen. Maar wat was het een snijdende liefde, onbeantwoord als gedumpte rozen op Valentijnsdag, dun als afgebladderde verf. Blauwe schilfers, waar je gedachteloos aan krabde totdat een stuk venijnig onder je nagelbed schoof. En ongeacht wat hij hier beweerde: hij zou zich wezenloos schrikken als ze dit soort woorden zou gebruiken. Houden van, liefde, liefhebben. Veel te veel. Beangstigend voor hem. Dat wist ze zeker.

Misschien hoorde ze dan wel nooit meer iets van hem.

"Hé" onderbrak Thijs haar gedachten.
"Ik vind het leuk met jou hoor"

Het was te vroeg, ze kon dit niet zeggen.


(Hoort bij Nocciola)

zondag 21 september 2014

De egel en de tennisbal

Een egel en een tennisbal
ontmoetten eens elkaar nogal.

De egel was geërgerd dat
de tennisbal geen stekels had.

‘Laat je prikkels toch naar buiten
en steek die schoften in hun kuiten!

Volgens mijn dokter hoort het prikken
tot de gezondste ogenblikken!’

De tennisbal, wie weet waarom,
hield zich doof en blind; of stom.

Toen er kinderen nader kwamen
rolde de egel zich te zamen.

Maar de bijna menselijke zachte
tennisbal bleef rustig wachten,

en zodra de troep hem vond
vloog hij vrolijk in het rond

om dan weer in die kinderhanden
vuil maar warm te belanden.

Wat een feest! en voor de grap
kreeg de egel ook een trap.

MORAAL

Wat je voelt is wat je kent,
en wat je kent is wat je bent.


Leo Vroman - De egel en de tennisbal

woensdag 10 september 2014

Living like Larry - Goed eten II

Vervolg op Goed Eten
Ik kijk verbaasd naar het pakje 'Zero Calorie Spaghetti' in het supermarktschap. Voorzichtig voel ik aan de blanke slierten onder het plastic. Ze veren mee, het is net rubber.
Naast de spaghetti staan de Zero Calorie Noodles en Zero Calorie Rice. Ik draai allebei de verpakkingen om. Een bereide portie bevat inderdaad maar enkele calorieën. Goh. Je zou mijn gezicht eens moeten zien. De term stupéfait past denk ik het beste bij deze situatie...

4. Voedzaam
Wat mij betreft zijn er twee doelen heel nuttig zijn voor iedereen, of je nu vegetariër bent of niet:
1. Beter leren koken
2. Meer over voeding leren
Door veel gerechten en recepten uit te proberen, leer je wat voedzaam is (en hoe voedzaam dat dan precies is). Wanneer je leert combineren met left-overs scheelt dat verspilling (#2), geld en tijd. Tegelijkertijd levert beter en voedzamer leren koken je een tevreden gevoel op: je zit langer vol, hoeft minder vaak te eten en kunt een goede maaltijd voor vrienden bereiden.






















Quesadilla (bron)

Door meer over voeding te leren leef je gezonder. Wist je dat vrouwen die etiketten van voedingsmiddelen lezen, gemiddeld 4 kilo lichter zijn?1 Het effect bij mannen was minder groot. Wel zorgen etiketten met de voedingswaarde erop, ervoor dat zowel mannen als vrouwen minder energierijke voeding kiezen.2  Aangezien 31% van de Nederlanders overgewicht heeft, lijkt me dat een heel nuttig effect.

Wanneer je meer weet over de voeding die je koopt of eet, leef je gezonder, voel je je beter en bespaar je geld op nutteloze producten (zie ook #6).

Meestal geldt:
hoe bewerkter het product, hoe minder nuttige voedingsstoffen het bevat
Producten bevatten tegenwoordig vaak of overdreven veel suiker, zuivel, zout of zoetstoffen; of ze bevatten juist helemaal niks, zoals de Zero Calorie-varianten. (Jammergenoeg ben ik vergeten te kijken waar ze van gemaakt waren!)

Let wel op, over voeding wordt helaas de grootste onzin geschreven op het internet. Hoe groter en omvangrijker de beloftes bij een bepaald product, hoe kleiner de kans dat het waar is.

Lekkere dingen die ik laatst klaarmaakte:
- quesedilla's met spinazie en ricotta
- wortel-kikkererwten-burgers
- wraps met rode paprika en tomaatjes uit eigen tuin
- parmigiana (auberginelasagna zonder deeg) to die for. :-)


5. Van ver

Op wereldschaal gaat het er vreemd aan toe met voedseltransport. Albert Heijn en Mora kopen paardenvlees uit Noord- en Zuid-Amerika om te verwerken in allerlei Nederlandse snacks.3 Nederlandse varkens worden naar Italië gereden om te worden geslacht, waarna het vlees hier weer verkocht wordt.

En één van de meest idiote dingen ontdekte ik vorige week pas. Wist je dat de stukjes verse ananas (in zo'n plastic bakje met vorkje) van de Albert Heijn zo'n 24 uur eerder gesneden zijn in GHANA? En dat er elke dag een vliegtuig met ananas vanuit Ghana hierheen vliegt? Dat is toch absurd! Zo hard hebben we die verse ananas toch niet nodig? We kunnen hem ook best zelf schillen en snijden, of niet dan?
Lees zelf het verhaal hier.

Ik ben trouwens even in de winkel gaan kijken. Ananas was op, maar op de mango stond dus mooi niet waar het vandaan kwam :(


Bron





Gelukkig zijn er mensen die hier iets aan proberen te doen!

Zo werd vorig jaar de kleine Hoefprint-kaas ontwikkeld door boerderij Aurora. Het initiatief kwam van Milieudefensie, toen duidelijk werd dat Nederlandse koeien sojavoer te eten krijgen dat verbouwd wordt op voormalig regenwoud... Terwijl er natuurlijk ook andere opties zijn om een koe te eten te geven!

De Kleine Hoefprint kaas is gemaakt van melk van koeien die gevoerd zijn met gras, erwten, lupine en Europese soja. Bekijk de infographic hier.

Ik vind het een tof initiatief! Meer dan 12.000 mensen bestelden een kaasje vooruit, zodat de boeren aan de slag konden. Vanwege het succes blijft de kaas voorlopig gemaakt worden. Je ziet het: wat je koopt heeft echt invloed.
Interesse? Je kunt de kaas (belegen of jong belegen) online bestellen.


6. Vernieuwend

In de voedingsindustrie valt ontzettend veel geld te verdienen. Echt: mensen maken er hun baan van om nieuwe (ongezonde!) toetjes te verzinnen voor Mona of Campina. En ergens verdient iemand een boel geld aan de promotie van drankjes als 'Spa muntwater met een vleugje appel'.
Supermarkt Jumbo is er een ster in, al deze nieuwe producten meteen in het assortiment te gooien; alsof we ze nodig hebben...


Milka Cranchito Snax: zoet, zout en krokant? Het lijkt vooral op hondenvoer...

Bron

Goed: iets bijzonders eten of drinken op zijn tijd mag natuurlijk heus wel :). Het is niet dat ik je wil verbieden alle nieuwe producten te kopen. Maar ik wil je wel vragen na te denken over de nieuwste producten.

Tonijnstukken in satésaus. 
Crunchy roomijsbolletjes in een pakje. 
Brooddipper. 
Milka Cranchito Snax.

Mijn mening?
Ik zie een rijtje producten die niets anders bijdragen dan empty calories, meer afval en meer winst (maar niet voor jou). Zolang wij blijven kopen, blijven dit soort producten op de markt komen. En dus koop ik ze liever niet, want ik heb deze producten niet nodig. Ik heb liever minder te kiezen, maar meer verantwoorde keuzes.

Iets doen tegen onzinnige claims? Breng je stem uit bij de Liegebeestverkiezing van WakkerDier.

Tegelijkertijd is er ook een grote groep nieuwe producten die ik liever zou stimuleren.
- Fair trade koffie en thee
- Lokaal geproduceerd groente en fruit
- De fantastische kaas die ik noemde bij het punt hierboven
- Soep van groente die anders weg wordt gegooid.
- Vrijwel alle producten bij de WAAR-winkels.

Ga eens zelf kijken, wie weet vind je iets dat je geld veel meer waard is dan het zoveelste toetje of chocolaatje... :-)


Deel 3 volgt binnenkort!

zondag 7 september 2014

Ik houd van mijn leven alleen. Mijn studentenhuis, waarin ik op de gekste tijdstippen thuis kan komen. De kleine keuken waarin ik kan koken wat en wanneer ik maar wil. Waar niemand opmerkingen maakt over de gekke voedselcombinaties die ik maak, gedwongen door geldnood en idealisme. Havermout aangemaakt met heet water en kaneel of cheap ass muesli die ik eigenlijk niet lekker vind. Het raam waar ik met mijn voeten uitbungel op warme dagen, bij gebrek aan balkon.

Ik houd ervan. Hoe ik mijn kamer kan laten verslonzen als ik besluit dat ik én naar een feestje wil én mijn opdrachten op tijd af wil hebben én moet werken. Hoe stofzuigen dan weer een dag opschuift, zonder dat er iemand boos wordt. "Wat zijn je laarsjes mooi!" glimlacht iemand naar me - want tijd om die te poetsen nam ik wel.

Hoe ik de gordijnen kan dicht doen en een paleisje voor mezelf heb.

Hoe ik op de grond kan gaan liggen als ik net alles schoongemaakt heb. Benen in de lucht laat fietsen of sit-ups doe.

Soms niets anders dan liggen of huilen, ook.

Hoe ik alle vrijheid heb
en vrede
te leven.

Jouw facebook te deblokkeren.

En hoe ik me besef
dat ik dit alles zo opgeven
zou
als ik, jij
als jij
terug
als jij

woensdag 3 september 2014

Luxe

"Wat luxe is, is een vraag die iedere bewoner van onze getergde aarde zich moet stellen.

Is luxe de gouden kraan of het schone bronwater? Zijn het de beeldschone en buitenproportioneel grote stukken fruit die we in onze supermarkten zien en waar een worm nooit aan zou beginnen?

Is luxe een betonnen speelplaats in de buurt met de door stadse kinderen felbegeerde glijbaan, of gaan we liever voor een waterval die een granieten rots doorklieft en die mijn zoontje 'de glijbaan van water' noemt?

Is het luxe om een kant-en-klare hap in de magnetron te kunnen duwen wanneer het u maar uitkomt in uw drukke en ongetwijfeld succesvolle bestaan?
Of is luxe de tijd nemen - en dus hebben - om liefdevol uw eigen maaltijd te bereiden?"


Martin Šimek - Bloedsinaasappels (p167-168)

zondag 31 augustus 2014

Vertrouwen

"Doe nou eens rustig,"
zei je telkens weer,
lachend
dus ik ging naast je liggen
- en het geluk groeide.

woensdag 27 augustus 2014

Living like Larry - Goed eten

Goed eten. Daar kun je twee, drie kanten mee op. Goed als in lekker, of gezond. Of, ook niet onbelangrijk: verantwoord.
Goed, gezond en verantwoord, eten: het is een onderwerp waar ik al lange tijd over wil schrijven. Met hoe je eet druk je zó'n stempel op de wereld. Een uitkomst dus, in een tijd waarin ik vaak hoor dat mensen zich zo machteloos voelen (ten aanzien van misstanden in de wereld). Via je eetpatroon heb je wel degelijk invloed. Eten doe je bovendien iedere dag; elke maaltijd een kans om iets goeds te doen dus :-) Dit lijstje met simpele methoden helpt je op weg.

Goed Eten volgens mijn methode van 9 V's :-)

1. Vlees

2. Verspilling
3. Verpakking

4. Voedzaam
5. Van ver
6. Vernieuwend

7. Vredelievend
8. Variatie
9. Voorraad


Ik behandel 3 V's per stukje!


1. Vlees(vrij)

Vlees eten heeft ontzettend veel negatieve invloed op het milieu. Om de dieren te houden is namelijk veel ruimte nodig, en om het voer van de dieren te verbouwen ook. Als al het voer dat onze koeien, varkens en kippen eten in Nederland verbouwd zou worden, zou dat 87% van Nederland in beslag nemen. Daarnaast zorgen koeien voor uitstoot van methaangas. Qua broeikasgas staat één koe gelijk aan 4,5 auto of 70.000 km rijden, per jaar.
Na een kort (vaak tamelijk vervelend) leven moeten de dieren vervoerd worden naar het slachthuis en van het slachthuis is er weer vervoer nodig naar de supermarkt. Minder vlees eten levert dan ook net zoveel milieuvoordeel op als minder autorijden.

Minder vlees eten heeft ook een voordeel voor de wereldvoedselverdeling. Voor 1 kg vlees is namelijk tot wel 25 kg voeding nodig voor het dier; voeding die wij anders zelf hadden kunnen eten (ervan uitgaande dat je de landbouwgrond anders zou besteden).

Minder of geen vlees (meer) eten heeft ook voordelen voor je gezondheid en het spaart water, het vermindert de houtkap van de oerbossen op aarde en zorgt voor minder uitstoot van fijnstof. Zie voor een nog uitgebreidere lijst van voordelen WakkerDier. Of, als je je echt goed wil informeren, lees Eating Animals van Jonathan Safran Foer.





















Vegetarisch eten hoeft absoluut niet duur te zijn. Je moet alleen weten wat en waar te kopen! :-) Zo zijn noten, linzen, olijven etc. vaak veel goedkoper bij de Turkse winkel of op de markt.* Zelf eet ik vaak gerechten met kikkererwten, maar die vond ik zo duur in de supermarkt. Gelukkig verkopen ze bij de Action blikjes van 400 gram kikkererwten voor €0,50. (Bij Albert Heijn kost hetzelfde blikje €1,09). Tikt toch best aan :-)

Vleesvervangers zoals falafel maak ik liever zelf, dan dat ik ze koop. Ook dat scheelt veel geld. Overigens vind ik de meeste vleesvervangers lekker. Het verhaal dat al die burgers 'naar een stuk karton' smaken is gedateerd en te negatief, vind ik.

Een paar van mijn lievelingsgerechten:
- Indiase dhal: rode linzencurry (ook lekker zonder naanbrood, maar met rijst)
- Curry met kikkererwten en spinazie (de tofu laat ik weg)
- Tomaatauberginetian uit Vegalicious (via Iris).


En straks als het winter wordt, is het tijd om te variëren met andere groenten! Zoals pompoen (een superfood, als je kijkt naar wat er allemaal in zit) en pastinaak. Pompoen is trouwens één van de weinige groente die ijzer bevat dat gemakkelijk wordt opgenomen. Extra pluspuntje voor vega(n)s dus.



















P.S. Tips over milieuvriendelijk koken vind je hier of hier.


2. Verspilling
Over voedselverspilling heb ik al veel geschreven (1 & 2). Voor mij voelt het als 'supermakkelijk' om verspilling te voorkomen, en toch lijkt het soms alsof ik de enige op de planeet ben die daar over nadenkt.
Want:
- Iedere Nederlander gooit jaarlijks 50 kg eten weg, ter waarde van €135-€150.
- De verspilling van producenten, horeca en supermarkten is daarin nog niet verrekend
- De verspilling was in 2013 evenveel als in 2010; we gaan dus niets vooruit...^

Dus: wil je Goed Eten?
Koop niet meer dan je nodig hebt en leer te koken met leftovers. Ga geen boodschappen doen als je honger hebt (of zorg dat je beschikt over een ijzeren discipline en een irrationele-gedachten-detector; mission impossible als je het mij vraagt...).
Hier vind je de allerbeste tips nog even samengevat.


3. Verpakking
Met name eten onderweg levert een load aan verpakkingsmateriaal op. Denk maar na: die sandwich van de AH to Go zit in een plastic/kartonnen doosje. Maakt het recyclen nog een stukje moeilijker. De maaltijdsalade zit in een grote plastic bak, met de dressing er apart in een plastic zakje bij.

Dorst onderweg? Je hebt zo weer een nieuw plastic flesje te pakken. Wist je dat er in Nederland 500.000 plastic flesjes worden weggegooid PER DAG? Het is echt iets om bij stil te staan dus. En niet alleen om bij stil te staan: vooral iets om niet meer aan mee te doen: koop geen voedsel onderweg!



Want is dit een fijne manier om naar het strand te gaan? Niet echt...


Een bijkomend voordeel is dat het je veel geld scheelt. Geld dat je dan weer kunt besteden aan echt goed voedsel :-)

Makkelijke manier om je enorme plasticgebruik ietsjes teniet te doen: ga je plastic recyclen! Regelmatig kook ik samen met vriend(inn)en en altijd is er dan het awkward moment dat ik vraag: scheid je je afval? Niet omdat ik als een moraalridder jou de les wil lezen in je eigen keuken, maar omdat ik met het plastic bakje van de champignons en de plastic wikkel van de spinazie in mijn handen sta. En ik die thuis bij het recycleplastic zou doen.
Plastic recyclen lijkt een vervelend klusje, maar nadat ik een tijdje heb geprobeerd minder verpakkingen te kopen moet ik zeggen: het is zo'n makkelijke manier om iets goeds te doen! Natuurlijk, het zou beter zijn als je geen afval meer kocht, maar voor mij is dat nu nog een stapje te ver. En dus recycle ik, in plaats daarvan :)





Stay tuned voor deel 2



* Vrienden hebben dit wel 1000x tegen me moeten zeggen, voordat ik overstag ging en op diverse plekken mijn boodschappen ging doen. Niet alleen omdat ik eigenwijs ben, maar ook omdat de supermarkt zo makkelijk is voor als je fulltime werkt en moe naar huis gaat. Maar echt, het loont de moeite, ik kan het iedereen aanbevelen. Wees niet zo eigenwijs als ik en probeer het eens :-)

vrijdag 22 augustus 2014

Wat ik zag op de Spoedeisende Hulp

Ik raap mijn spijkerbroek van de vloer. Gisterenavond om 01.00 uur uitgetrokken en zo in mijn bed gestort. Zelfs al begon de onderbuurman vanochtend vroeg al met boren: ik heb me verslapen. Er is alleen nog even tijd om mijn avondeten te koken. Dan alweer fietsen naar het ziekenhuis. Avonddienst 3 van 5.

"Neem nog maar een slokje, Katinka" moedig ik het meisje aan. Voor de honderdste keer misschien wel. De vloeistof in het bekertje is zwart als olie. Actieve kool is het. Bedoeld om de pillen die ze slikte te inactiveren.

Katinka praat nauwelijks terug, versuft als ze is. Ze staart voor zich uit als een zombie.
Het is de vierde keer in 2014 dat ze een overdosis pillen nam.
Ik vraag me af waar haar begeleider is, waarom niemand zich over haar lijkt te ontfermen als ze steeds maar weer in ambulances wordt afgevoerd.

Mijn collega heeft er minder moeite mee.
"Hup Katinka, we hebben niet de hele avond de tijd. Die hele beker moet leeg"
"Mag ik wat water?" fluistert-vraagt ze.

Ja, het is stom van haar. Na drie eerdere pogingen zal ze vast zelf ook wel weten dat je van een paar van deze tabletten alleen suf wordt, en niet doodgaat.

"Kom op meid, even doordrinken" De verpleegkundige slaat de ferme toon aan die ze ook tegen mij gebruikt als iets haar niet zint. Ze duwt de beker stevig in de hand van het mollige meisje en brengt hem richting haar lippen. Een zwart straaltje speeksel loopt uit Katinka's mondhoek.

Ja, het is misschien zelfs wel theatraal van haar, want hier staan we weer, met apparatuur klaar om haar maag te spoelen. Bepaald geen pretje, zo´n slang in je keel. Wie wil dat nou?

Ik probeer haar aan te spreken, maar Katinka is moe en zegt niets.
"Zullen we proberen nog een slokje te drinken? Zal ik je helpen?"


Maar ondanks alle rationele gedachten, voel ik vooral het verdriet dat hier door de kamer waart. De wanhoop die je moet voelen, als je liever ´s nachts tot verslikkens toe je maag leeg laat spoelen, dan dat je nog één minuut langer vecht.

Het mengsel van gekte, pijn en wanhoop hangt als een dikke mist in de crash room.
Katinka sluit haar ogen en dommelt weg; ze ziet het niet. Een gorgelend geluid komt uit de slang in haar keel.

Medelijden is geen gevoel dat we graag oproepen bij anderen. Liever willen we anderen blij maken, een luisterend oor bieden, laten lachen, omhelzen, helpen. Liever hebben we dus ook geen medelijden met anderen, we willen niemand zich 'zielig' laten voelen.
Maar soms is medelijden de enige stemming die overblijft.

"Nee toch," zucht de verpleegkundige. "Ze begint te hoesten, straks krijgt ze nog een longontsteking"

Drie kwartier later rijden we Katinka naar de Intensive Care.
Ik krijg het er een beetje koud van.

woensdag 30 juli 2014

Niño

De zee ruist zachtjes. Heel warm is het niet, de zon verstopt zich achter een pak wolken, maar het is broeierig genoeg om in bikini te liggen. Voor me speelt een man met zijn zoontje in het zand. Het jongetje is iets ouder dan een jaar, hoogstens, want hij loopt nog onzeker. De waggelgang van een peuter heeft ie. Het geeft me een rustig gevoel: zien hoe het kind af en toe plots bijna of helemaal valt en dan niet huilt. Alsof het mij wil leren: ik kom er wel, en jij ook, heb toch vrede met hoe de dingen lopen.

Ik ga op mijn zij liggen, zodat ik vader en zoon beter, en minder stiekem, kan bestuderen. Moeder zie ik niet.

De man is Italiaans tot in de puntjes: ijdel, want gespierd en prachtig bruin, een vrijwel gladde schedel met  gemillimeterd kapsel, een kleine tattoeage op zijn biceps en een piepklein zwembroekje. Ik ben er aan gewend en ik moet zeggen: in zijn cultuur voldoet hij aan alle eisen.
Het jongetje is klein, niet mager maar precies in verhouding tot zijn lengte. Piccolino. Het wil naar de zee, maar draagt geen zwembandjes. Hij rent al hobbelend weg, maar papa is er binnen twee grote stappen bij.

Met een grote zwaai pakt de man het jongetje en legt het op zijn buik op zijn onderarm. Het jongetje lacht en spartelt als hij bij het water gehouden wordt. Vertederd kijk ik toe.

Dan ben ik plotseling zo, zo moe.

Eén van mijn lievelingsdingen: hoe geluiden klinken als je zo moe bent dat je ergens anders dan in je eigen bed, zoals op het strand, in slaap valt. Zacht, kabbelend, geruststellend. Zo kalm dat je je ogen sluit, je overgeeft.
Door mijn wimpers heen zie ik de kleine watertrappelen. De zon verwarmt mijn rug. Het Siciliaans van de mannen sust mijn hart stil.

Het strand draait weg, vrede is wat overblijft.

maandag 14 juli 2014

Living like Larry - 8 snelle manieren om nú de wereld te verbeteren

... de zomervariant!

In de zomer(vakantie) heb je vaak de kans om milieuvriendelijke opties te kiezen waar je zelf misschien nog niet aan gedacht had. Hierbij 8 makkelijke tips!

Op vakantie


1. Zet je droger uit
Met het mooie Nederlandse weer (lees: veel wind) kan je was ook buiten snel droog worden, zonder dat dat extra energie kost. Trouwens, binnen lukt het ook prima - al blijft wapperend in de wind wel het beste. Ik heb nog nooit een droger nodig gehad in ieder geval!


Wasgoed in Napels (bron)


2. Ontdooi je vriezer
Zet meer apparaten helemaal uit! Je koelkast bijvoorbeeld, want wat ligt daar nu helemaal in als jij op reis bent? Een stuk kaas? Misschien kun je dat gewoon opmaken voor je op vakantie gaat. En kan ook je vriezer uit? Haal ook stekkers uit stiekeme energieslurpers die je de komende tijd niet gaat gebruiken, zoals de printer, televisie, vaatwasser, magnetron...

3. Was eens met de hand
Wie gaat backpacken of kamperen is dit vast al gewend: doe kleine wasjes met de hand! Je bespaart er een heleboel water mee en voor je kleding is het ook fijn. Niet iedereen weet dit, maar: een wasbeurt in de machine is echt een aanslag op je kleding! Daarom was ik bijzondere kledingstukken (heel dun/met kant/sportBH's) sowieso al met de hand. Het gaat dan een stuk langer mee, en dat heeft alleen maar voordelen. Let ook een beetje op hoeveel wasmiddel je gebruikt - teveel is verspilling van al chemische middelen...

Tip: Biotex is dus niet zo bio. Klok wasmiddel is dat wel! Bevat geen chemische wasmiddelen & is volledig afbreekbaar. Het witte-waspoeder bevat ook geen bleekmiddel.  


4. Pak de trein
Ga een keer niet met het vliegtuig. Of neem een vlucht naar een luchthaven die dichterbij Nederland ligt en reis de rest van het stuk met de trein. Geloof me: dat is zoveel leuker en relaxter dan vliegen! Je maakt meer mee en je ziet veel meer. Vaak is het ook nog goedkoper. Ohja, en het is dus minder milieubelastend (want vliegen, dat is wel echt enorm slecht - sorry, travel lovers, maar het is zo).


Omdat je dan belandt op nieuwe plaatsen: reis met de trein! <3



5. Neem een plastic flesje mee
Als je zelf alvast een drinkflesje mee hebt, voorkom je dat je op locatie (in het vliegtuig, op het station, bij het hotel, in die leuke grote stad) telkens weer voorverpakt drinken moet kopen in milieuonvriendelijke plastic flesjes of aluminium blikjes. Nu kun je dit flesje gewoon bijvullen met water uit de kraan (als dat drinkbaar is) of uit 1, 2 of 5 litersflessen. Frisdrank mag ook, wat je wil :-) Scheelt je meteen wat geld (en dat kun je op vakantie altijd goed besteden, toch?)  

6. Stop met scrubben
Scrubs worden gemaakt van microplastics, die via het doucheputje in de oceaan belanden. Alle microplastics bij elkaar vormen één vieze plastic soep. Of ze komen uiteindelijk terug op je bord, via vissen.
Toevoeging: er bestaan wel scrubs die geen plastic bevatten (zie de comments!). Of doe zoals dieren: gebruik (strand)zand als natuurlijke scrub :)

Uitjes
 

7. Ga niet naar de kermis (tenzij je dat echt heel erg leuk vindt)
Een kermis kost bakken en bakken met energie. Daar werd ik laatst aan herinnerd toen naast mijn huis de kermis werd opgebouwd, en bij mij thuis de stroom uitviel. Het verschil met een pretpark is dat er bij een kermis nog veel meer CO2 uitstoot komt kijken, omdat de attracties elke keer verhuisd moeten worden. Echt veilig is het trouwens ook niet... En, nouja, ik vind kermis eerlijk gezegd niet echt leuk: te onrustig en te veel gokken.


8. Ga niet naar het dolfinarium (ook niet als je dat echt heel erg leuk vindt)
 En ga niet met dolfijnen zwemmen. Voor meer uitleg, lees je dit stuk over de dolfijnenindustrie of kijk je de documentaire The Cove. Olifant berijden valt wat mij betreft in dezelfde categorie: niet oké.

 

Misschien needless to say maar...als je dan straks vakantie hebt, geniet ervan! Ga gewoon lekker naar het strand, banjer door de stad of trek de natuur in en kijk om je heen.Ontmoet nieuwe mensen, proef nieuwe gerechten en leer dankjewel te zeggen in een vreemde taal. Zorg dat je niet al te veel geen afval achterlaat, dan doe je het al heel goed ;-) Fijne zomer!


Update: zin in een gave strandwandeling waarbij je ook nog iets goeds doet?
Ga mee met stichting de Noordzee! Zij willen de kustlijn van Nederland opruimen. Vorig jaar is het gelukt de hele kust in 31 dagen af te lopen, dat gaan ze in augustus weer proberen. Vaak is de lunch gesponsord. Kijk hier voor een etappe bij jou in de buurt.

zondag 6 juli 2014

Living like Larry - Update for the better #2

Mijn vorige update for the better is al een hele tijd terug. Het stuk ging over positief nieuws dat ik na lang zoeken bij elkaar had weten te schrapen. En dan nog stelde dat nieuws niet veel voor. Niet erg voor herhaling vatbaar dus.

Gelukkig zijn er op kleine schaal wél een heleboel positieve dingen te noemen. Dan denk ik vooral aan dingen waarover ik ook nog steeds leer. En hoe makkelijk het soms is iets goeds te doen. Ik kan alleen maar over mezelf spreken, dus vandaar dat deze post vaak het woord 'ik' zal gebruiken. Het is absoluut niet bedoeld als 'opscheplijst'. Het is bedoeld als lijst van punten die ik de afgelopen tijd heb geleerd, die jij misschien ook makkelijk toe kunt passen in je leven! :)

Dit stuk focust op kleding & eten.

Kleding

- Bij voornemens voor 2014 schreef ik op:
een keer iets kopen bij Nukuhiva, het liefst een spijkerbroek
Het heeft even geduurd, maar dit voornemen is vervuld! Een paar keer heb ik de winkel moeten bezoeken voordat er iets bijzat dat ik écht mooi vond (tip #1 voor minimalisten: lang zoeken, koop alleen wat je écht fantastisch vind). Maar uiteindelijk kocht ik dit jaar de Haily Super Skinny, en hoewel het me een rib uit mijn lijf kostte is het absoluut mijn lievelingsbroek. Mooi afgewerkt, zit heerlijk en staat prachtig.



















- Het Nederlandse Kuyichi is één van de eerste merken die de duurzame spijkerbroek op de markt bracht. Al in 2001 kwamen zij met een spijkerbroek van organisch katoen. Wauw! 13 jaar later zijn er nog steeds merken die dat niet voor elkaar krijgen... Op dit moment is 95% van het katoen uit de spijkerbroeken duurzaam.
Ook zo'n spijkerbroek? De Kuyichi webshop houdt op dit moment sale!

- Overigens geeft Rankabrand Kuyichi een B (wat alsnog heel goed is). Dit is vooral omdat er weinig informatie te vinden is over de CO2 uitstoot en werkomstandigheden. Ik las in ieder geval vast dit positieve stuk over Moufide, Samira en Souad.
Daarnaast zijn Mud Jeans & Nudie Jeans merken die heel goed scoren bij Rankabrand.





- Vind je een nieuwe Kuyichi spijkerbroek te duur? Tip #2 voor wie het aandurft: er zijn ook mensen die hun Kuyichi broek op Marktplaats aanbieden! ;-)

- Mijn spijkerbroek kocht ik bij Nukuhiva; echt een winkel naar mijn hart (tip #3). Alleen maar kleding van eerlijke merken, gemaakt van biologisch katoen. De spijkerbroeken (kort of lang) zijn eigenlijk allemaal even fijn. De shirts, vestjes en truien zijn vaak iets minder mijn stijl: veel wit, grijs en pastelkleurig, terwijl ik al tijden probeer meer kleur en glitter te dragen, gewoon omdat ik daar zo vrolijk van wordt.

Bij Nukuhiva zijn ook accessoires te koop die een soortgelijke oorsprong hebben. Ennn.. als je geluk hebt staat er een schaal met Tony's Chocolonely.
Let wel: de kledingprijzen zijn behoorlijk hoog, maar niet hoger dan prijzen voor andere eerlijke kleding. Ik hoop dat de spijkerbroek langer meegaat dan eentje van H&M van €30, maar dat kan ik nog niet bewijzen.



Wand vol spijkerbroeken bij Nukuhiva

- Ruilwinkel
Bij mijn ouders in de buurt is dit jaar een Ruilwinkel geopend. Hoewel ik er niet vlakbij woon, ben ik toch lid geworden. Het concept is supergaaf namelijk: je levert in wat je niet nodig hebt, krijgt daar punten voor (bijvoorbeeld 1 punt per boek) en van die punten kun je iets nieuws 'kopen'. Nergens komt er geld aan te pas!

Ik zocht vijf boeken op die ik al een tijd op marktplaats had staan, maar waar niemand op reageerde. Gek hoor, wie wil er nou niet weten hoe je konijnen verzorgt? ;-) Vervolgens ging ik eens rondkijken: servies en bestek was er te vinden, allerlei boeken, cd's en dvd's, maar ook kleding en spelletjes. Een jonge moeder rekende enthousiast het spel 'Levensweg' en een stapel kinderkleertjes af. Ik kon niet zo snel iets vinden waar ik iets aan had - toch ging ik uiteindelijk naar huis met een dvdbox :) Misschien lever ik die later weer in.

Leuk ook: het prikbord, waarop mensen vooral vroegen om fietsen en elektrische apparaten. Toch: een mooi initiatief. In plaats van alleen maar meer te kopen, moet je nu echt iets wegdoen voor je iets nieuws je huis binnenhaalt.


Eten

Wat ik leerde: het is een stuk makkelijker om milieuvriendelijk te eten als iets meer leert over wat er in voeding zit!

- Minder vliegkilometers
Ik vind kiwi's lekker. Jammergenoeg moeten ze helemaal vanuit Nieuw-Zeeland naar Europa worden vervoerd, voordat ik ze kan opeten. Kiwi's eten wordt (uiteraard) gepromoot door de fabrikant, en wel om de volgende redenen: bevatten veel vitamine C, polyfenolen en vezels en maar weinig calorieën.
Gelukkig is er een heleboel heerlijk fruit te vinden dat ook aan al deze voorwaarden voldoet, maar van dichterbij kan komen (tip #4)!

Namelijk:
Vitamine C vind je ook in citrusfruit (citroen, limoen en sinaasappel), zwarte bessen en aardbeien. Het zit ook volop in goudrenet appels (andere appels bevatten minder vitamine C).
Polyfenolen vind je in bijna al het fruit, maar dezelfde concentratie als kiwi's zitten in pruimen, bosbessen, blauwe bessen en... koffie? Ja, echt.
Vezelrijk & calorie-arm: dat geldt eigenlijk voor ál het fruit. Alleen zacht, rijp fruit zonder schil of pitjes bevat wat minder vezels.

- Groente- en fruitkalender
Met deze handige kalender van Milieu Centraal kun je zelf kijken wat deze maand het minst milieubelastende groente en fruit is (tip #5). Er wordt rekening gehouden met energie die gebruikt wordt bij teelt en vervoer.

De resultaten zijn soms verrassend. Voor juli zijn bijvoorbeeld aardbeien en frambozen (uit Polen) niet aan te raden: worden naar Nederland vervoerd per vrachtwagen. Het slechtste, klasse E, zijn de sperzieboontjes uit Kenia of asperges uit Peru (allebei per vliegtuig vervoerd). Trouwens, bramen uit Nederland krijgen ook klasse E: geteeld in een verwarmde kas.

- Tip #6 Laat je niet overdonderen door al deze kennis! Zie het als een eye-opener.
Houd overzicht door eerst te zoeken op A-categorie. Dan vind je dat je deze maand zonder problemen appels, bananen, sinaasappels en peren kunt kopen. :-)




















Good luck :-)

zaterdag 21 juni 2014

Midzomernachtzeer

De bardienst is een makkelijke afleiding. Als het me tenminste niet zou opvallen hoe duidelijk mijn telefoon níét trilt.

Heartbeats. Waves. Oceaan. Vanavond is er verrassend veel dat klinkt als muziek die we zouden luisteren, als ik zaterdagavond mezelf op jouw bed zou laten vallen. Schoongeboend, benen vol spierpijn, hals parfumbesprenkeld . Me laten vallen, op de lakens die jij net nog netjes geschikt hebt voor ik kwam, want we kennen elkaar nog maar pas en willen nog op ons allerbest zijn.
Zachte gitaar, pianobehangmuziek, singer-songwriters die uit je kleine laptopspeakers klonken. Rillingen kreeg ik van je.

EHBO'er zijn is goede afleiding. Tegenover me zit een man met een minimaal sneetje op zijn knie. Met chloorhexidine maak ik zijn knie schoon. De man blijft maar vragen. Hij is vooral geschrokken van de val die hij maakte in het drukke concertpubliek. Ik moet al mijn concentratie gebruiken om hem gerust te stellen. Bijna geef ik hem een schouderklopje. Mijn hand blijft hangen in de lucht, de man draagt hetzelfde polsbandje als jij.

Waarom ben ik nu juist koningin van het associëren?

Je leunde tegen mijn bureau. Draaide dat bandje om en om, weigerde te zeggen waar het van was. "Google het maar," lachte je naar me. Ik deed het zodra je weg was.
De tijd met jou kon ik niet verspillen, al zal ik niet liegen: afspraken ontbraken. De tijd met jou was ik breekbaar als dun glas. Het steeltje van een champagneglas, dat tussen je vingers knapt als je het oppakt. Ik hield mezelf bijeen als jij er was. Maar gebroken glas is scherp. Toen je tenminste nog half bij me was, voelde ik dat wat minder.

Ambulancerit rijden is een verplichte afleiding. Vrijdagavond is het tijdstip voor alcoholgerelateerde ongelukken. Borrels beginnen 's middags, met een beetje doordrinken rijdt de ambulance al vroeg naar het eerste slachtoffer. De man die de bocht te snel nam met zijn racefiets ligt lelijk tussen de splinters van het ANWB-paaltje.
Ik klem zijn slapen tussen mijn handen.
"U mag uw nek niet bewegen meneer. Zeg maar ja of nee als ik iets vraag"
Hij knikt.

De arts-assistent lacht vriendelijk naar me als we zijn nieuwe patiënt op het ziekenhuisbed overtillen. In de personeelsruimte schrok ik de goedkoopste pastasalade naar binnen. Koud. Over 5 minuten rijden we toch weer weg. Opwarmen vind ik teveel moeite: vermoeidheid maakt goed voor jezelf zorgen een uitstelbare optie. Bovendien: dit lijkt in de verste verte niet op de pasta die ik voor je kookte, alla norma. Het heeft niks van de basilicum die je voor mij verpulverde boven de pan. Ik smijt het plastic bakje halfleeg in de prullenbak. Het past niet bij me. Zoals...

Niets kreeg me zo rustig als jij.

zaterdag 7 juni 2014

Living like Larry - Losing Nemo

Een groep getalenteerde mensen van The Black Fish maakte een tof animatiefilmpje van 6 minuten, waarvan het begin wel heel erg lijkt op Finding Nemo. Alleen: dit is iets serieuzer. Het gaat over problemen in de zeeën en oceanen wereldwijd. Ze noemden het dus Losing Nemo. En dat is niet alleen om de aandacht te trekken...



Over problemen in oceanen schreef ik al eerder. Er zijn verschillende dingen tegelijk gaande:

1. Overbevissing
2. Pirate fishing
3. Plastic soup

1. Overbevissing

Over de hele wereld is er op dit moment sprake van overbevissing. Kabeljauw uit de Noordzee, paling, tonijn, gamba's... het gaat slecht met deze dieren. De vis raakt wereldwijd op; zowel omdat we er teveel van eten, als omdat we op de verkeerde manier vissen. Grote tankers verwoesten de bodem en gooien kilo's en kilo's dode vissen, schildpadden en dolfijnen weer als afval de oceaan in.





















Onderwaterfoto uit het Middellandse Zee gebied. 


2. Pirate Fishing

Pirate fishing (ook wel IUU) staat voor illegal, unreported & unregulated fishing. Dat betekent dat de vissers met illegale schepen visquota overstijgen, vissen in waters waar ze niet mogen komen en schepen gebruiken die oud & vies zijn (want: geen controle). The Guardian noemt het een eco disaster, en dat is het ook.  National Geographic plaatst het in de top 5 van oceaanproblematiek wereldwijd.

Eén op de drie verkochte vissen in de VS zijn afkomstig uit IUU.  Een miljoenenhandel, maar wel één met desastreuze gevolgen. Oorzaak? Onze enorme vraag naar vis, waar op legale wijze niet meer aan te voldoen is. Zoals welvaartsstijging intensieve veehouderij heeft laten ontstaan, zo heeft ze ook gezorgd voor overbevissing & pirate fishing. Het treedt vooral op wanneer niet-afrikaanse schepen in West-Afrika gaan vissen. Landen als Sierra Leone lopen zo inkomsten mis, en dat stimuleert weer andere criminaliteit...




























3. Plastic soup

Over de plasticvervuiling in zeeën en oceanen heb ik al veel geblogd. Je vindt hier een infographic die het probleem uitlegt. Tips om zelf minder plastic te verbruiken: 1 & 2.


Door deze drie problemen ziet het er voor ons en de oceanen niet goed uit. De vis die we al kunnen eten is mogelijk al vervuild met plastic, batterijen of giftig kwik. Kwik? Ja, inderdaad, kwik: in deze infographic wordt dat uitgelegd. 
Gaan we zo door, dan zijn de oceanen in 2048 visloos. Weet je het nog van je biologie-eindexamen? In een ecosysteem houden de verschillende soorten elkaar in stand. Is alle vis weg, dan verdwijnt de balans. Kwallen zullen de oceanen bevolken...

Losing Nemo: het is absoluut geen onrealistische gedachte.


Wat kun jij doen?

* Leer over de problemen

Klik eens wat linkjes uit dit artikel aan :) Kijk onderaan voor een lijstje met tips.
Blijf op de hoogte door organisaties die zich inzetten voor schone oceanen te volgen op social media. Denk bijvoorbeeld aan Stichting De Noordzee of Plastic Pollution.

* Leer misleidende labels te herkennen
Het enige label dat echt te vertrouwen als het om duurzame vis gaat, is MSC.








MSC-label


* Douche plasticvrij
Veel doucheproducten zoals scrub zitten vol met plastic microbeads. Behoorlijk schadelijk voor de Noordzee, waar jouw doucheputje uiteindelijk in uitkomt. Wat mij betreft is scrubben een marketingtrucje, hetzelfde effect bereik je ook met een ruwe handdoek. Maar misschien ben ik te moralistisch.
Hoe dan ook: gebruik de app van Beat the microbead en je ziet vanzelf welke doucheproducten de Noordzee minder vervuilen! Hier vind je alvast de 'rode lijst'.

* Recycle je plastic

Verzamel plastic verpakkingen en breng ze eens in de 2 weken (of vaker, of minder vaak - afhankelijk van je plasticgebruik) naar een verzamelcontainer. Soms is milieubewust zijn ook heel simpel.

* Eet "duurzame" vis
Wil je toch vis eten? Kies voor duurzaam. Download de vislijst van het WNF of gebruik de app als je boodschappen gaat doen.

* Eet minder of zelfs geen vis meer
Ik ben vegetariër en dat houdt in dat ik geen vis eet. Ik vind het niet moeilijk.
In een interview met held Jonathan Safran Foer wordt hem de volgende vraag gesteld:
How can folks prioritize when the most ethical choice is not the most ecological choice?
Zijn antwoord:
"In the context of the environment, I would say give up fish"


Meer lezen?

* One World - Losing Nemo; over schade aan het Middellandse Zeegebied
* The Guardian - Pirate Fishing Causes Eco Disaster
* National Geographic - One in Three Imported Fish May Be Illegal
*
Pramod et al. - Illegal and unreported fish estimates (voor de wetenschappers onder mijn lezers) 
* Tree Hugger - Pirate Fishing Feeds European Markets
* Interview Jonathan Safran Foer
* The Black Fish